leetje schreef op maandag, 2 mei 2005, 10:50:


Haha, ik herken het !
Ik heb er zelfs een bij die op de heenweg de hele weg op de rem staat en terug haantje de voorste voorop is, in haar geval heeft dat met ik noem het maar 'huisnijd' te maken, ze wil heel graag naar huis.
Thuis is eten, wei, rust, vriendjes, weetikveel.

En in het hoevengeval: Ik merk soms ook dat sommige paarden er even 'doorheen' moeten lopen, die beginnen gevoelig en lopen pas na een tijdje soepel. Net alsof het even moet 'klikken' in hun hoofd.
Een paard van mij is licht artrotisch en ze heeft echt een kwartier opwarmtijd nodig terwijl ze daarna loopt als een dieseltje.

Dus het kunnen een aantal oorzaken zijn.
Mijn Haflinger van 16 die 14 jaar ijzers had en het nu prima doet op elke ondergrond heeft hier ook wel eens een beetje last van.
Dan laat ik hem maar een beetje, ik weet dat het vanzelf over gaat.

Wel is het zo dat wanneer een paard goed begint maar aan het eind van de rit minder goed gaat lopen (andersom dan bij jou dus) de rijder teveel gevraagd heeft of zijn hoeven zijn (nog) niet helemaal in orde.
In dat geval zou ik me meer zorgen maken.

Hoop dat je hier wat aan hebt.
Groet, Pien

leetje schreef op maandag, 2 mei 2005, 10:50:


Op het asfalt werkt het hoefmechanisme beter. In eerste instantie zorgt een verbeterde doorbloeding voor wat gevoeligheid (denk aan jezelf als een lichaamsdeel even wat minder doorbloeding heeft gehad en dan weer op gang komt) maar na een tijdje is dat over en voelt het prima aan. Door de verbeterde doorbloeding kunnen afvalstoffen ook sneller worden afgevoerd.

8 maanden zonder ijzers is nog niet zo lang, je paard zit dan nog in het herstelproces. Zoals het nu gaat is het prima. Waarschijnlijk dat je eind van de zomer begint te merken dat de gevoeligheid op de heenweg ook nagenoeg verdwenen is.
Vaak blijft er overigens wel een bepaalde "gevoeligheid" over, dwz dat het paard reageert op de ondergrond. Dat hoort ook zo: Elk dier zoekt hierdoor voortdurend het best begaanbare pad uit. Ruiters die echter "ijzerpaarden" gewend zijn die net zo min op de ondergrond reageren als een fiets interpreteren de reakties van het paard als "gevoeligheid" of zelfs "pijn". Na een tijdje weet je het echter te waarderen dat je paard slipperige bodems of paden met losse steentjes handig weet te omzeilen door vanzelf de (midden)berm op te zoeken.

Je moet overigens wel uitkijken als je paard tijdens de rit gevoeliger wordt. Je kunt het dan beter rustig aan doen. Maar bij jou wordt de gevoeligheid juist minder en dat is prima.

Groeten,
Frans