joop schreef op zondag 10 maart 2013, 16:49:


het hyssopverhaal zal ik hier dan wel gemist hebben,
de thijm hielp in ieder geval niet
wat geef je dan als hyssop ?

Peter Donck schreef op zondag 10 maart 2013, 19:51:


hyssop kan je hier gewoon in een zak kopen, half uurtje zachtjes koken en met water en al in de bietenpulp. Foenegriek is makkelijk omdat je de zaden zo kan geven. Je kan ook hyssop, heermoes, eucalyptus, salie mengen. Er zullen er nog wel meer kruiden zijn.

Het belangrijkste is uiteraard de oorzaak van de benauwdheid verwijderen. Ollie was extreem benauwd en daarom heb ik haar ook met prednison en ventipulmin behandeld totdat zij weer wat beter kon ademhalen. Daarna nog maanden met kruiden omdat zij emfyzeem had opgelopen. Nu is dat helemaal weg, Ollie heeft echt nergens last meer van. Ik heb haar al 10 jaar of zo. De schade aan de longen zal er nog wel zijn maar het speelt geen rol meer.

Ik kijk even aan hoe het gaat als hij buiten verblijft, helpt dat niet zal hij alsnog naar de kliniek moeten.
Maar slechter zal het buiten niet worden lijkt mij...

DeCe schreef op maandag 11 maart 2013, 10:22:


in de kliniek wordt het niet beter want daar staat hij ook binnen met hooi. Nu geen wonder verwachten: buiten zetten betekent niet dat je paard plotklaps beter is, genezen heeft tijd nodig. Kijk het dus eens een paar maanden aan. Eventueel helpen met medicijnen. Lange benauwdheid kan leiden tot beschadiging van de longen dus eventueel ventipulmin of prednison geven. (prednison is erg effectief ook al in zeer kleine dosis, wel oppassen voor hoefbevangenheid)

Heeft hij net 11 dagen gehad,die prednison.
Deed niets.
Hij bleef knijpen met ademhalen.

Ik verwacht geen wonderen,maar hoop dat hij in elk geval niet benauwder wordt.

met naar de kliniek gaan bedoel in onderzoeken,niet hem daadwerkelijk daar neerzetten.

Mijn eigen dierenarts kan er nu niet veel meer mee, na 2 kuren ventipulmin én prednison.

Ik heb er ook een met een hoestverleden terwijl die nota bene in de Pyreneeën is gevangen en zolang hij bij mij is -17 jaar- nooit binnen heeft gestaan, dus nul stalervaring. Wat helpt is voordroog voeren ipv hooi. Hooi betekent gegarandeerd kuchen, ook natgemaakt hoewel minder.

DeCe schreef op maandag 11 maart 2013, 11:30:


logisch, als je de oorzaak niet weghaald werkt het niet goed


waarschijnlijk niet. Nu is het wel heel koud geloof ik en koude lucht heeft misschien een negatief effect in dit geval. Het kan zowiezo een tijdje duren voor de benauwdheid zakt. Laat hem dus gewoon eens een half jaar bijkomen buiten.
Let ook op dat hij geen hooi krijgt, want dan helpt het buitenstaan ook niet. Eventueel natgemaakt hooi geven (mijn ervaring is dat dat toch ook nog te stoffig is)


dat bedoel ik, verwacht daar niks van, want hij zal binnen staan en niet stofvrij. Bovendien weet je wat je paard heeft, dus waarom dan in de kliniek nog verder zoeken?


Nee, toch zou de DA er ook op kunnen komen: naar buiten met dat paard.

dierenarts raadt juist sterk aan hem naar buiten te 'gooien', dus die denkt erg mee.

De precieze oorzaak weet ik niet, ik ben eerst zelf gaan proberen zoveel mogelijk te veranderen icm medicatie
(dus geen stro meer,geen hooi meer,meer frisse lucht)

Hooi krijgt hij al een tijd niet meer en zal hij ook niet meer krijgen.

Dierenarts opperde alleen nog de kliniek voor een scopie.
Paard is verder niet ziek(geen koorts,ook niet gehad,geen snot,is fit,vrolijk,eet goed...)

DeCe schreef op maandag 11 maart 2013, 12:09:


Als het mijn paard was dan zocht ik zo snel mogelijk een plek waar hij 24/7 buiten kan verblijven en de medicatie blijven geven totdat het op is (als het dat al niet is). Dit eerst uitproberen ipv een belastend onderzoek in de kliniek, je weet immers al wat zijn probleem is en hij oogt verder niet ziek. Als hij voldoende gras heeft is ander ruwvoer niet nodig en anders voordroog of desnoods natgemaakt hooi erbij voeren.
Als-ie dan toch nog benauwd wordt kun je altijd nog zwaardere maatregelen nemen.
Tis niet alleen het stof dat prikkelt, ook ammoniakgassen uit de mest op stal triggeren de benauwdheid steeds weer, is mijn ervaring.