In aanmerking genomen dat dit echt de dressuurtop op de olympische spelen is, vind ik dat de ruiter er prima op reageerd. Rustig blijven, paard veilig houden. Geen ruk en pluk werk en geen gebruik van de sporen.
Kan me, ondanks dat ik niets met (dat niveau van) paardensport heb, goed voorstellen dat het heel jammer is dat op zo'n moment je paard zo schrikt. En velen worden vanuit die teleurstelling boos of ongeduldig.

En het lijkt me ook nog eens extra moeilijk om op zo'n soepel en wendbaar paard te blijven zitten, hij leek wel van elastiek in sommige draaien en sprongen!

Groetjes Karin