mijn shetje is vorig jaar bevangen geweest ,dit heeft ze al eerder gehad in dr leventje toen ik ze nog niet had maar is dus iets van chronisch geworden (zei de D.A) als dat al mogelijk is ?
maar affin de smid komt om de 4 wkn ong ze groeien als kool ,ze staat altijd op de wei met alleen hooi .

maar heb net weer voor de zoveelste keer hier over bevangenheid gelezen en
zie daar dan van die mooie duidelijke foto,s met super verbeteringen.
nou is dat bij mijn shetje dus niet zo .
het is nog steeds een vergroeid hoefje wat altijd een beetje kanteld.
hoefsmid houd het goed bij ,maar na een jaar zou je toch verbetering moeten zien!?
baal hier van ,want ik zie al die mooie hoefjes en dan denk ik waarom bonnie nou ook niet !?

smid kapt op natural balance manier.

groet wendy en bonnie.

wendy roovers schreef op woensdag, 23 maart 2005, 22:19:


Hoi Wendy, ik had hier net een heel uitlegverhaal geschreven over hoefbevangenheid, maar het staat hier op de site zo duidelijk beschreven dat ik je aanraad dat eerst nog eens te gaan lezen.
Kijk maar even hier links onder 'hoofdpagina' en veel voorkomende hoefproblemen.

Wel even een paar vragen/aanvullingen :

Wij zijn op het moment bezig met een Ijslander met precies dezelfde problematiek als waarover jij schrijft.
Vandaar dat ik je misschien op weg kan helpen.
Stel gerust je vragen nav het verhaal hier op de site.

Is je paard werkelijk chronisch bevangen of chronisch gevoelig ?
maw : Zijn er ontstekingen, of alleen een ontstekingsreaktie ?

Ja, na een jaar mag je zeker verwachten dat er een enorme verbetering is. Nu dit bij jouw pony niet het geval is weet je dus dat er toch nog iets niet klopt in het geheel.
Kijk daarbij naar de manier van bekappen maar zeker ook naar de manier waarop je je paardje houdt.
Wat eet ze, welke medicijnen, beweegt ze voldoende, etc etc.

Is je pony al in staat om korte wandelingetjes (alleen rechtdoor stappen) over de harde weg te gaan maken?
Kijk een beetje uit met kleine steentjes, wanneer de witte lijn heel erg verbreed is (en dat zal nog wel het geval zijn als ik jou zo lees) , dan is de witte lijn ook erg zwak en dringen er makkelijk steentjes in de witte lijn, en die stapelen zich dan op. (Bij de Ijslander zaten ze laatst een paar cm diep, zo erg slecht is zijn witte lijn nog.)
Om dat te voorkomen loopt dit paard op de weg nu met hoefschoenen aan, totdat de witte lijn weer zodanig aangegroeid is dat ie sterker is.
Niet voor de gevoeligheid want eenmaal goed bekapt zie je dat het met de gevoeligheid reuze meevalt, het is echt alleen maar in de overgangsfase om de witte lijn wat te beschermen.
Zoals je weet groeit de witte lijn ongeveer 1 cm per maand van boven af aan, hij gaat niet meer vastzitten : Eenmaal los is los..

Dan is het heel belangrijk dat je de hoeven van je paardje wekelijks laat bijvijlen. Een keer per 4 weken is echt te weinig in jouw geval!
Een iets te lange hoefwand geeft een draagrand en dat maakt de hoef weer opnieuw gevoelig. Net als het optillen van de losse vingernagel die toch niet meer aangroeit.

De toon (teen, voorkant) ontlasten door de hoefwand terug te vijlen tot in de witte lijn, en dat wekelijks.

Verder kijken naar wat je paard eet en welke medicijnen Bonnie krijgt, die kunnen ook zorgen voor een te zware belasting van de lever, hetgeen zich uit in terugkerende hoefbevangenheid. Denk hierbij ook aan silagehooi dat gefermenteerd is. Dit kan een verkeerde darmflora geven met alle gevolgen van dien voor de hoeven.

Wat die kanteling van het hoefbeen betreft : Dat komt uitreindelijk weer goed nadat ze correct bekapt is. Maar ook dat moet groeien van boven af aan.
Kijk voor de manier van bekappen van een hoefbevangen paard op de site hier links, vooral wat de hielen, de zool en de toon betreft.

Ik weet te weinig van de verschillen van natural balance en Natuurlijk Bekappen, het enige wat ik weet is dat zij toch nog met hoefijzers werken en de natuurlijk bekappenmethode uiteraard niet.

Mischien ook als je daarnaar op zoek gaat, je wat duidelijkheid krijgt.
Succes,
Groet, Pien

Spirit schreef op donderdag, 24 maart 2005, 16:38:



Ik zou hier wel wat bij aan willen vullen

Dat je ook dit voorzichtig aan moet doen...dus stapje voor stapje zolang je ziet dat het paard goed afwikkeld.
Bij sommige paarden kan het nodig zijn om hier toch , hoewel maar heel dun, een randje te laten zitten..
Tussen door dus steeds ff lopen om te zien hoe het gaat.
Wordt de afwikkeling gevoelig....dan onmiddelijk stoppen en de volgende keer iets minder ver gaan.
Ook dit was dacht ik cursus theorie/of stond ergens in het boek.
Mocht dit foute info zijn dan hoor ik het wel en moet je dit maar weer vergeten.

Gr Nick
Met geduld,vertrouwen en
liefde bereik je meer.