Mariss schreef op vrijdag 7 oktober 2011, 15:11:


Ga er maar naast lopen! Dan heb je tenminste twee benen op de grond, da's een stuk stabieler dan op twee wielen.

Mariss schreef op vrijdag 7 oktober 2011, 15:11:


Misschien toch wel.

Heb je je paard al meegenomen aan een lange lijn (longeerding o.i.d.), of helemaal vrij?
De bedoeling is dat jij gewoon je wandeling loopt zonder enige aandacht aan je paard te geven, want die volgt toch wel ergens achter je - niet omdraaien om te zien wat 'ie aan 't doen is!

Ik verwacht min of meer dat op deze manier de schrikachtigheid meteen gedaan is.
Uiteraard wordt die auto die nu een halve meter anders staat dan gisteren, of het open hek, nog steeds gezien. But that's all.

Mariss schreef op vrijdag 7 oktober 2011, 15:11:


BD, mijn Arab, is eigenlijk ook zo'n paard. Met name als ze lang niet buiten gereden is, dan is alles nieuw en spannend voor haar, dan kan ze superkijkerig en wegspringerig reagerenop d esimpelste dingen waar ze anders gewoon langsloopt. En na een paar keer buiten rijden kijkt ze er weer minder naar en wordt het weer gewoon.

Veel oefenen en alle gekke dingen aan gaan, vertrouwen geven en altijd positief benaderen waarbij je zelf heel cool blijft zijn het motto bij dit soort paarden.

Groet, Pien

e m kraak schreef op vrijdag 7 oktober 2011, 15:29:

Wacht effe ...effe checke...
Je zegt: paard aan lange lijn..lang laten.. wáár paard loopt niet zo belangrijk.. ik ga mijn weg - en richt me dáárop - paard hoeft dus niet persé aan de schouder...of zo..
wanneer doe je dit níet?? ...
Mijn paard staat stijf op 't moment (1 knie) en wat relaxt wandelen (ernaast dus) zou mss wel goed zijn over een paar dagen. Hoe het zo gekomen is weet ik niet - ze heeft zich wel 2x door het beaband gewurmd naar de buren...
Myriam

e m kraak schreef :

Mag ik het even niet helemaal met je eens zijn Egon?
Ik snap het wel hoor, hoe jij dit bedoelt, maar een 'wat minder opgevoed (lees:lomp) paard' zou het aan zo'n lange lijn wel eens in z'n hoofd kunnen halen effe lekker gezellig te gaan rennen met z'n kop de andere kant van jou af en jou met fiets, lijn, schoenen en al lekker meesleuren. Dan kun je beter je skies onderbinden.

Dat zonder enige aandacht daar ben ik het volledig meeeens. Deden meer mensen dat maar. Gewoon ladingloos wandelen....


Als er geklooid/gerend/getrokken gaat worden heb ik liever een hoog in energie staande Arabier dan een aardse Fjord in handen want als die laatste eenmaal gaan heb je er geen houden meer aan. Een Arab haal je zo om....
Maar oké, dat moet je t.a.t. zien te voorkomen (hoor ik daar het woord 'opvoeding?').

Myriam schreef :

Dit doe je niet wanneer je een losruk- en wegrenpaard hebt....

Spirithorses schreef op vrijdag 7 oktober 2011, 17:28:


Heeft ze dat dan? Waar staat dat? Heb ik wat gemist...
Volgens mij, wat ik gelezen heb, was het probleem "mijn paard is kijkerig en daar reageer ik op hetgeen mijn paard dan weer bekrachtigt" etc.
Mijn remedie: negeren.
Paard "loslaten" lijkt me de enige manier om dat te leren voor Myriam, ongezien natuurlijk en uitgaand van wat ik lees.

Ik zou het zelf anders doen inderdaad, maar ik ben ik en ik doe alleen hengsten. Ik zou gewoon zeggen "Doe niet zo bezopen, langelul, kleuter dajje dr bent!" Niet dat zoiets verstaan wordt maar het ondersteund wel mijn uitstraling. Mannuh onder mekaar

Ik had de hele draad niet gelezen en vergeten dat het om het paard van topicstartster ging. Ik was aan het reageren op een vraag die Myriam net stelde.


Daar hoef je geen man voor te zijn om zo te reageren.
Zo ben ik bij voorkeur met mijn paarden.