Piet schreef op woensdag 20 juli 2011, 19:31:


Onlangs mee een paardenkamp begeleid waar kinderen bitloos/ijzerloos leren rijden. Bij een groepswandeling komen we voorbij een plek waar les werd gegeven, een stuk of 8 paarden die in een rondje achter elkaar liepen. Je moest die klein mannen horen: 'amai, das ook maar saai voor die paarden om toertjes te blijven lopen hè', 'kijk, die rijden allemaal met bit!', 'bah, die hebben ook zweepjes vast', 'en wedden dat ze nog hoefijzers hebben ook ?!?'.
De verontwaardiging van die kinderen dat recht uit hun hart komt, schitterend!!!
Zo'n initiatieven moeten er idd meer zijn maar het bestaat en als je gaat zien naar de evolutie van afgelopen jaren, gaat het enkel nog maar uitbreiden.
Zelf was ik ook geschrokken dat zo'n initiatief zo dicht bij me in de buurt was (ik denk dan aan bijv. Jossy en Pien die verder weg liggen) en als je gaat zien naar de wachtlijst die er is, is er zeer zeker vraag naar!
Dus niet te somber inzien, 't is een bierkaaiTJE aan't worden

Britt Claeys schreef op woensdag 20 juli 2011, 23:42:


Wat goed zeg, Britt.
Ik ben wel eens gevraagd als kampleiding, en ik denk ook dat ik daar heel geschikt voor zou zijn, maar het gebeuren daar rond spreekt me niet aan...
Goed te zien dat het ook anders kan en gebeurd!

Britt Claeys schreef op woensdag 20 juli 2011, 23:42:


Ja, je begint hier en daar een verschil te zien. Op de laatste endurance waren er buiten ons, nog 4 bitloze paarden, twee met sidepull en twee met touwhalster. Ik heb er niet naar lopen zoeken, misschien liepen er nog meer rond.
Ik loop de anderen ook niet meer te "bekeren" zoals vroeger. Helpt niks, ik hield er alleen een kater aan over. Maar ze beginnen nu zelf te vragen en dan houd ik het nog simpel.
Ik vertel dat het paard even goed zo niet beter luistert en braver, rustiger is zonder bit.

Overigens vind ik dat de paarden op een endurance veel rustiger zijn dan bij een dressuur- of springwedstrijd. De endurance paarden worden in mini graspadockjes gezet en worden goed verzorgd. Laatst kwam er een vrouw kijken en die zei: "Moet je zien hoe braaf die paarden allemaal zijn! Vorige week waren hier springpaarden en die waren allemaal opgefokt."

Marianne

Peter Donck schreef op donderdag 14 juli 2011, 21:21:


Het veilige gevoel van die groep had ik ook, in het doorgaan, weg van de stal. Ik dacht, waarom hebben die nu in godsnaam een bit in? Ze volgden gewoon het koppaard. In het terugkeren veranderde plots het gedrag van mijn paard. Hij was ongelofelijk aan zijn stal gehecht blijkbaar, want hij trok naar huis en toen werd mijn paard het koppaard. Als ik hem liet doen was hij er in vliegende galop vandoor naar huis, elk momnet nam hij aan om naar huis te stormen. Ik denk wel dat hij bitloos te rijden is, maar ik denk ook dat het wat langer duurt eer je hem terug hebt na een galopje richting huis. Zeker als ik min hoofd buig om onder de takken door te gaan, heb je al heel wat minder zicht op de situatie...en dan gaan ze er graag nog eens vandoor heb ik al gemerkt.
Dus: het is van elk paard afhankelijk hoe ze erop zullen reageren als ze niet eerst een bitloze training gehad hebben ervoor (desensibiliseren, leren stoppen op de zit, one rein stop reflex enz....)
In veiligheid van de mensen moet je bitloos nu ook weer niet afschilderen als een peulschilletje, het ene paard zal er meer training voor nodig hebben dan het andere. Ergens moet je realistisch blijven en rekening mee houden dat een paard dat niet gewoon is om bitloos te rijden en geen enkele training vooraf krijgt, een risico blijft. Het is maar zo eerlijk tegenover de mensen en de paarden zelf om geen stoere praat te verkopen, want achteraf is het toch altijd paardmans die het gedaan heeft.