jlelias1956 schreef op maandag, 28 februari 2005, 23:12:


Bonnuit Jean-Luc,
Eindelijk weer es een makkelijk rechttoe rechtaan vraagje waar ik iets mee kan en leuk vind. Ik reageer maar even cumulatief op alle voorgaande posten aangezien de draad niet klopt.
"Zuring" was alvast goed, Frouk

Aan het contrast tussen dun en dik in stengels te zien denk ik dat het een redelijk groot kruid is (mooie foto's maak je trouwens! - bij fotograferen van specimen echter is het beter een lineaal o.i.d. in het beeld op te nemen). Dan zie ik wat ik voor een nogal groot blad aanzie, belangrijk bij determinatie van Rumex, en meervoudige takken. En verder moeten we naar de vruchtklepjes kijken en dat is minder duidelijk op de foto, maar ze lijken me, bij uitvergroting, stekelig toe.
Pakken we Heukels' flora erbij, en komen op Rumex obtusifolius L. uit - Ridderzuring dus.

Ridderzuring is algemeen voorkomend, en een vrij typerende plant op de "paardenwei" en ruigten. Dat het in je hooi zit is dus niet zo heel raar. Dat er in zuring (geldt voor het gehele geslacht) veel oxaalzuur zit heeft Ivanhoe goed opgezocht. Niet leuk dus om dat in GROTE hoeveelheden in je hooi te hebben. Maar vooral omdat je voor de kat z'n viool hooit, want ik verwacht eigenlijk dat je paarden het niet eten. Mijn ponies laten zuring in het hooi tenminste altijd liggen. Pas als alles op is beginnen ze er eventueel aan te klungelen. Is dat bij jou ook zo?

De giftigheid is zover ik weet echter beperkt voor paarden. Daarbij kun je vergelijkend aan bijvoorbeeld rabarber denken (wat nog sterker oxaalzuurhoudend is - je kunt zuring i.p.v. rabarber in de keuken toepassen).

Groeten, Egon

e m kraak schreef op dinsdag, 1 maart 2005, 5:43:

*************

Oh dan zat ik gelukkig niet zo ver ernaast (ik zat me nog af te vragen of zuring nou echt giftig is, volgens mij viel dat nog wel mee). Volgens mij eten paarden zuring nauwelijks (en andersom gelukkig ook niet ).

Frouk

jlelias1956 schreef op maandag, 28 februari 2005, 23:12:


Jean-Luc,

ik mailde je gisteravond al maar je e-mail adres reageerde niet; het is inderdaad Ridderzuing zoals Egon al meldde; de verschillende ontwikkelingsstadia van de plant zie je op dit site-adres in beeld:

http://www.kulak.ac.be/facult/wet/biologie/pb/kulakbiocampus/images/lage%20planten/Rumex%20obtusifolius%20-%20Ridderzuring/

Ridderzuring is noch in verse vorm, noch in gedroogde vorm giftig, tenzij het paard het in zeer grote hoeveelheden gaat eten. En dat doen ze meestal niet. Het is wel een indicatie van een slecht onderhouden of verwaarloosd land. Boeren zullen dit kruid altijd willen bestrijden - niet vanwege het gif maar vanwege het feit dat het zich enorm verspreid en de plaats van goed gras gaat innemen. De zaden blijven ook tientallen jaren vruchtbaar.

Er is op een niet-chemische manier te bestrijden; als de plant jong is trek je hem het best uit (penwortel) - als er veel staat in het land kan het gespoten worden, maar ook verwijderd worden met de weed-eater, een project van studenten : www.weed-eater.nl

Gegroet, Marianne

Bedankt mensen allemaal,
zo snel en deskundig antwoord had ik eigenlijk niet durven hopen.Weer wat bijgeleerd en volgende keer fotografeer ik het zeker met een meetlatje erbij, goede tip.
Ik ben eigenlijk een beetje gerustgesteld , want even dacht ik dat het St-Jacobskruiskruid kon zijn.
Hartelijke groeten,Jean-Luc

jlelias1956 schreef op dinsdag, 1 maart 2005, 8:57:


Hier op deze site staan goede foto's van JKK in verschillende stadia (even zoeken of via sitemap), erg goed om heel goed in je hoofd te prenten. Gedroogd vind ik het nog vrij goed te herkennen.

Saskia

Marianne schreef op dinsdag, 1 maart 2005, 8:15:


Ik heb een mailtje gestuurd met de vraag of de weed-eater evt. ook
geschikt is om Jacobskruiskruid te bestrijden.