Marianne schreef op zaterdag, 5 februari 2005, 8:32:
> Esther schreef op vrijdag, 4 februari 2005, 20:52:
>
> Ik heb toch al een pokkendag omdat een van
> dus stuur ik je in gedachten een hele lading sterkte, en duim
> voor jullie!
>
> Marianne
Tsja omdat ze zo vermagerd was heeft ze iets slims gedaan met haar lichaam, de tumoren zijn er inmiddels 4, zijn waarschijnlijk geen tumoren, maar vetcystes die ze gemaakt heeft tussen om die bende afval kwijt te kunnen raken. Ze ziet er nu niet uit, zit helemaal onder het eczeem vooral op haar buik en er zijn echt dikke plekken, op haar hals en rug ook. Alle afval komt er uit, en het is niet om aan te zien. Eerst denk je natuurlijk dat het helemaal verkeerd gaat omdat het zo een enorme terugval is, inmiddels is me een en ander uitgelegd en ben nu wat meer gerustgesteld, zo een terugval hoort er wel bij omdat ze nu wel voldoende voeding krijgt, en dit zal niet de laatste terugval zijn. Op het moment dat ze echt dikker wordt moeten we echt op letten omdat er dan
hoefbevangenheid en hyperlipaemie op de loer kan liggen. Ik schrok nogal omdat de tumoren van vorm aan het veranderen zijn, maar dat is dus eigenlijk gunstig. Maar het is gewoon naar om te zien dat zo een oudje er eigenlijk bijna was geweest, dan zie je haar blijer kijken en opknappen en dan zo een erge terugval, die eczeem is heel snel heel erg geworden. Ik denk trouwens niet dat het eczeem is, het lijkt niet te jeuken. Staart en manen zijn oude plekken dat gaat vrij goed, maar ineens al die nieuwe plekken en echt verharde plekken is gewoon schrikken.
Ze is nu oppasoma geworden voor de kleintjes, en dat vind ze heerlijk, ze voelt zich door die kleintjes niet zo bedreigd, en ze heeft een taak, wat haar goed doet. Inmiddels maakt ze ook wat contact met haar collega paarden, dat deed ze eerst absoluut niet, ze stond maar te staren. Het blijft gewoon moeilijk, omdat je steeds denkt gaat het wel goed, doe ik het wel goed. Zeker als er ineens zo een erge terugval is, dan twijfel je ineens aan alles.
We hebben haar dus op het landgoed staan met de veulens zodat ze onbeperkt kan eten, en voeren ook hooi bij, ze heeft nog wat voedingssuplementen voor de bloedarmoede e.d. en laten we maar hopen dat ze deze winter goed doorkomt.
Groeten Esther