e m kraak schreef op zaterdag, 1 januari 2005, 15:22:


Allereerst wens ik alle dieren een beter leven toe, maar natuurlijk ook alle 2beners een gelukkig , gezond en geduldig nieuwjaar..

Mwah...bijgekomen van alle oliebollen ben ik eens gaan googelen om te zien hoeveel soorten er nou eigenlijk zijn van deze Junipernus struik.
Ik heb een aardige link gevonden.

De Junipernus communis zou dan dus de minst giftige zijn..
Nou eens ff kijken dan in de lijst hoeveel soorten er daar van zijn in vergelijking met de andere , lees veel giftiger, soorten...
Let wel..dit is een tuincentrum die dus al deze plantjes kan leveren voor in je tuin...want das leuk, vruchtjes uit eigen tuin...weet je nog?

Nu heeft Egon al een gewichtstest gedaan...maar weten we eigenlijk nog niks omdat we niet weten om welk soort bes het gaat als je dit in de natuurwinkel , of welk andere winkel dan ook die dit verkoopt, gaat halen.

Dan ga ik als leek het volgende denken.
Als de Jinipernus Communis zeer weinig gif bevat en eigenlijk relatief veilig genuttigd kan worden zoals hierboven beschreven lijkt het mij.....dat dit nu dus juist net *niet * de soort is die hier in de paarden kuur wordt bedoelt....en dus ook niet de soort die men in zo´n winkel koopt?
Deze kuur zou dan dus totaal geen effect hebben op paarden en zelfs drachtige paarden zouden die bes kunnen eten?
Tenzij met grote hoeveelheden al 30 besjes worden bedoeld...maar dat wordt helaas niet vermeld...

Het lijkt me dus, dat het dan wel degenlijk om een van de andere en dus wel zeer giftige bessen gaat....waarom anders die opbouw van de kuur en zeker ook de afbouw daarvan??
Maar ik ben maar een domme jongen hoor die wat simpel nadenkt?

Nou , hier het linkje, via andere site´s misschien plaatjes te vinden van alle soorten maar zover ben ik nog niet gegaan.
Kun je wel mooi ff kijken welk soort er in eigen tuin staat !!

http://www.esveld.nl/voorraad/voorrjuniperus.htm

Tel nu dus voor de gein eens de communis soorten af tegen over alle andere, giftige soorten....je moet al een verrekte goede planten kennis hebben om dus de kans op een communis in je tuin te krijgen te vergroten....ik heb dat zeker niet!

Gr. Nick

met geweld bereikt men een
hoop,met geduld,vertrouwen
en liefde bereikt men meer

Nick Altena schreef op zaterdag, 1 januari 2005, 16:03:


Uhhhh, kleine aanvulling,
Dacht je dat er op die link al veel soorten aanwezig waren?
Fout gedacht....op de volgende link staan maar 7 pagina´s .... ook met foto´s bij een aantal... http://www.plantennamen.nl/plantindex/index.htm?./J/Juniperus/Juniperus20023.htm=3

Gr. Nick

e m kraak schreef op zaterdag, 1 januari 2005, 15:22:


Huh? Weet ik veel ... ik dacht alleen ik zal even overtypen wat er in het boek staat wat ik heb, maar geloof dat ik dat eigenlijk beter niet had kunnen doen .

Ik heb er zelf geen fluit verstand van en zal aan mijn eigen pony nooit zulk soort kuren geven. Doe maar gewoon dan doen we al gek genoeg is mijn motto hahaha.

Maar zal nu even het boekje erbij pakken of er nog wat specifieke soorten instaan, want zoals geschreven, ik had niet alles overgetypt vanochtend.

Vindplaats:
Een 60-tal jeneverbessoorten komt overal in de gematigde streken van het noordelijk halfrond voor, zuidelijk tot in Indie en O-Afrika. In NL en B is 1 soort inheems: Gewone jeneverbes (J. communis L.), die hier en daar nog op zure, voedselarme, stuivende heidegronden voorkomt. Verschillende soorten werden hier ingevoerd, waaruit veel cultivars zijn gekweekt. Door hun trage groei zijn jeneverbessen weinig geschikt voor bosbouw, maar des te interessanter voor siertuinen. De meeste cultivars lijken nauwelijks op bomen en zijn geschikter als bodembedekkers. Van de inheemse gewone jeneverbes zijn slechts enkele cultivars in de handel bijv. Suecica, Hibernica en Compressa. Veruit de meeste handelsvarieteiten zijn afkomstig van cederhoutbomen of rode ceder (J. virginiana L.) en van de chinese jeneverbes (J. chinensis L.).
De zevenboom (J. sabina L. var. mas) heeft hangende donkerblauwe bessen die uit 6 kegelschubben zijn opgebouwd en zo groot zijn als een erwt. Oudere planten verliezen de meeste naalden en behouden vrijwel alleen schubvormige bladeren. De taktopjes hebben een afschuwelijk brandende smaak en rieken, na wrijven, zeer sterk en onaangenaam. De hoogte varieert per cultuurvarieteit: bij opgaande stammen tot 3 m, bij liggende 0,5 tot 1 meter.

Dat was het wel. En ik heb echt gewoon maar overgetypt wat er in mijn boekje staat. Weet niets van namen of zo, ben echt een leek op dit gebied, maar dacht gewoon wat informatie te hebben, meer niet.
Isabella staat tussen de coniferen, de dennen en andere naaldsoortige bomen die ik geeneens uit elkaar kan houden, en als we ze knippen vindt ze het leuk om met de takken aan de haal te gaan. Alleen de taxus ken ik en die staat ver genoeg van de wei af. Maar de goudenregen staat er weer veel te dicht op naar mijn idee.

Groeten,
Ingrid

Ingrid den Ouden schreef op zaterdag, 1 januari 2005, 16:51:

Laten we dan maar hopen dat Isa voldoende gezond verstand heeft om overal af te blijven. Wat mensen mooi vinden om in de tuin te zetten staat nu eenmaal meestal haaks op de veiligheid van ja pony.

Groeten, Egon

e m kraak schreef op zaterdag, 1 januari 2005, 17:46:


Ja hihi dat hoop ik dus ook. Stond net voor het eerst toch wat bezorgd naar al die coniferen te kijken die altijd zo leuk schaduw geven, maar die de hele uitloop bezaaien met die "bessen". Maar aangezien die dingen ca. 10 meter hoog zijn, neem ik aan dat het geen jeneverbessen zijn .
Vertrouw inderdaad op het gezonde verstand van Isabella (en de zaden van de goudenregen knippen we nu uit de boom voordat ze gaan vallen).
Aangezien het niet mijn tuin is waar ze staat, kan ik slechts alle niet gewenste bomen gaan omzagen haha.

Groeten,
Ingrid