Marianne schreef op maandag, 1 maart 2004, 19:19:
>En dus zijn we hiermee bij punt één: een paard
> moet, hoe dan ook getraind worden om sterk te zijn,en dus
> plezier in zijn samenwerking met de ruiter wil houden; zeker als
> er een probleem is zoals Cornelie noemde: de rugspier. Zij is
> dus alleen maar verstandig dat ze zich realiseert dat de huidige
> methodes blijkbaar te kort schieten.
Naar mijn mening geldt zoiets altijd. Je kiest een bepaalde weg, totdat er een obstakel komt. En dan zoek ik naar middelen om dat obstakel uit de weg te ruimen en mijn weg weer te vervolgen.
En ik zie het nu juist als een mooie lichamelijke training van de dressuur samengevoegd met de mentale training van NH. Voor mij kan het 1 niet zonder het ander en dat zou ik ook niet willen.
cornelie