SimoneS schreef op dinsdag 5 januari 2010, 11:58:


Ja, ik heb die 4 volwassen pony's en de 2 kleintjes nu weer samen lopen hier achter de boerderij. Eén kudde wil ik eigenlijk ook liever, maar deed dat ivm het voorlopig nog even bijvoeren van die kleintjes niet (wordt alltijd knokken, waarbij juist die kleintjes het dupe zijn). Nóg een reden om geen krachtvoer meer te geven volgend jaar, er van uitgaande dat er dan niet weer eentje ziek wordt
Hier achter kúnnen ze nu ook allemaal de stal inlopen als ze dat willen (maar dat doet ze eigenlijk nauwelijks). Maar ook omdat ik dan maar naar een plek hoef met m'n kruiwagen met 80 liter water (is toch niet zo'n feest naar de overkant, door die sneeuw met ijs...)

Arno8 schreef op dinsdag 5 januari 2010, 11:59:


Dat paarden (en veel ruiters!?) het buiten waarschijnlijk veel leuker vinden dan in een bak, dat heb ik ook altijd gedacht. Het verbaasd me dan ook dat ik hier uren door het bos kan slenteren met m'n pony en dat ik haast nooit een andere ruiter tegenkom. Op de ponyclub (waar mijn kinderen rijden) krijg ik wel eens de indruk dat dat ook verband houdt met de angst voor ongelukken, maar ik snap dat niet zo goed. Ik heb mijn kinderen, vanaf het moment dat ze een beetje konden blijven zitten, op hun pony aan een touw meegenomen (eerst ernaast lopen, later fietsen en daarna vanaf m'n eigen pony). Binnen een half jaar reden ze los (soms zelfs zonder mij maar met vriendjes) door de bossen. Waarom dan toch die angst (!?) bij zo veel ruiters?

Tav het in een bak rijden: ik heb nooit begrepen waarom mensen dat deden, maar omdat ik had besloten nou toch maar eens écht te gaan leren rijden (ipv er gewoon maar op te kunnen blijven zitten), ben ik lid geworden van een rijvereniging en die lessen zijn in een (binnen-)bak. Wat ik direct merkte is dat het tempo veel lager lag (mijn pony liep aanvankelijk, uit zichzelf, veel harder dan de grote paarden). Maar toen ik dat tempo een beetje terug kon brengen, was het wel veel eenvoudiger om bv door te zitten. Dus in die zin heeft het voor een tijdje voor de ruiter misschien wel nut, denk ik dan maar.

Arno8 schreef op dinsdag 5 januari 2010, 12:06:


Dank voor je reactie(s) :)
De paarden staan hier (uiteraard) altijd buiten en hebben alle ruimte om zich lekker uit te leven als ze willen.

Bijzonder trouwens dat de conditie na een paar weekjes stal zo snel weg is. Ik bedoel daarmee ook: kennelijk lopen de paarden meer op een dag als ze buiten de ruimte hebben dan je op het eerste gezicht ziet/denkt. Het allergrootste deel van de dag (oké, 's nachts zie ik ze niet en dat is toch de helft van de dag) zie ik ze een beetje scharrelen, dommelen en in de basishouding staan (= eten). Kennelijk, jouw verhaal lezend, voldoet dat aan de bewegingsbehoefte en blijven ze conditioneel aardig op peil?

Die bewegingsbehoefte waaraan dus slechts voldaan wordt wanneer een stalpaard voor een uurtje uit z'n box getrokken wordt verklaart daarmee denk ik ook het exploderen wanneer zo'n dier eventjes los mag in de wei? Ik zie dat hier nogal eens in de buurt (en hiermee treedt het mechanisme van de self-fulfilling prophecy op: je kunt je paard maar beter niet - en al helemaal niet samen met andere paarden - in de wei zetten want ze raken er alleen maar geblesseerd door). Mijn paarden doen nooit zo idioot. Daarom worden ze voor luie en te dikke (= vertaling van grasbuik) knollen versleten 'omdat ze nooit hoeven te werken'. En die exploderende stalpaarden vinden ze prachtig. Wat een temperament!

Zeg je dat - op voorwaarde dat aan bovenstaande basisbehoefte wordt voldaan - ik niet zo gauw bang hoeft te zijn een paard te overvragen (los van extreme situaties zoals moeilijke - gymnastische - oefeningen en lange draf-/galopsessies)? Met andere woorden: klim lekker op je knol en ga een buitenritje maken van 1 of 2 uurtjes, beetje afwisselend stap, draf en wat kleine galopjes?

Simone

SimoneS schreef op dinsdag 5 januari 2010, 12:36:


Ik heb maar weinig tijd om te rijden, nu in de winter sowieso bijna niet en anders 1 a 2 keer in de week. Maar toegegeven heeft zafir (arabje van bijna 22) ook al wel eens een maand of langer helemaal niks gedaan hoor.
Mijn ervaring is dat het qua conditie absoluut geen probleem is om er dan weer op te klimmen voor en ritje van een uurtje of 2. Hij wordt pas moe als het 4 a 5 uur worden. En ik maak wel ritten waarin ik voornamelijk stap en soms een stukje draf of een galopje. Het draven zou ik dus wel een beetje opbouwen als je van plan bent weer regelmatiger te gaan rijden.

WEL is hij dan gewoon stijf in het begin en moet ik hem behoorlijk 'losrijden'. Maar hij is sowieso wel een paard wat nogal rechtgericht moest worden.

SimoneS schreef op dinsdag 5 januari 2010, 12:36:


Tsja, bizar is dat, van die exploderende paarden.

Ik zou me niet druk maken om een ritje van een paar uur. Je komt niet over als iemand die het niet opvalt als haar paard moe is. Volgens mij kun je heel goed inschatten of je teveel van je paard vraagt of niet. En je achterbuurvrouw heeft een geweldig aanbod gedaan

Had ik maar zo'n achterbuurvrouw!

Arno8 schreef op dinsdag 5 januari 2010, 12:57:


Kwestie van verhuizen?
Wij wonen hier leuk hoor. Prachtig ook zo tegen het bos aan..... We hebben alleen geen duinen maar wel wat sprintheuveltjes op de hei.

Okidokie, ik ben gerustgesteld. Dank. Als de gladheid weg is ga ik weer lekker aan mijn eigen spierpijn werken

SimoneS schreef op dinsdag 5 januari 2010, 13:03:


En het huis dat vrijwel tussen Simone en mij in ligt staat te koop......

angelique hage schreef op dinsdag 5 januari 2010, 13:18:


Inderdaad! Staat al een poosje te koop dus er kan vast iets van de prijs af
Alhoewel....met zulke buren............
Nee, ik herroep bovenstaande uitspraak. Het huis is dubbel en dwars dat geld waard
Simone

SimoneS schreef op dinsdag 5 januari 2010, 13:26:


Alleen voor mij niet betaalbaar

Ach, wie weet in de toekomst

Arno8 schreef op dinsdag 5 januari 2010, 13:28:


Ahh...ik had me al helemaal zitten verheugen op een groot P/HN bolwerk hier in de buurt.
P/HN rulezzzzzz