Joels schreef op woensdag 25 november 2009, 16:27:


Zeer zeer zeer veel tijd geven. In de groep laten lopen en zoveel mogelijk gewone klusjes tussen de paarden doen (bv mestruimen, hooi geven enz). Zeker niet te veel druk leggen, maar alleen leuke dingen doen voorlopig.

Ik heb een fjordje dat met 1,5 uit een natuurgebied geplukt is op een niet al te paardvriendelijke manier. Ik kon nog geen 100 meter bij hem in de buurt komen een jaar geleden. Hij was/is bang voor alles en met name omdat hij echt helemaal niks vertrouwde. Nu, een jaar later, vertrouwt hij mij heel goed. Nieuwe dingen stelt hij altijd in vraag, maar als ik zeg dat het oke is, dan gelooft hij dat.
Ik heb gewoon een jaar lang max 10 minuten per dag met hem 'gewerkt' en dat kon dan ook gewoon knuffelen of poetsen zijn, hoewel dat beiden ook een hele tijd geduurd heeft voordat dat uberhaupt kon. Maar gewoon niet te veel willen, geen doelen stellen van 'dit moet over een week lukken' ofzo, maar het gewoon de tijd geven.

Joels schreef op woensdag 25 november 2009, 16:27:


GEDULD, GEDULD, TIJD, RUIMTE GEVEN, NIET OPSLUITEN, eerlijk zijn, aanwezig zijn, vriendelijk maar duidelijk zijn, altijd rustig benaderen, probeer een maatje voor hem te zoeken als hij die nog niet heeft, verwacht niets van hem en wees blij met wat je van hem krijgt.

Onze ruin was 15 toen we hem kochten. Ik heb hem gekocht omdat hij "rustig" was. Nadien (bijna 2 jaar later) hebben we beseft dat we een depressief paard hadden, dat absoluut geen vertrouwen had in mensen, maar zo goed was om niet te bijten, stampen of wat dan ook... hij hield alleen niet van contact, legde zijn oren naar achter bij aaien of borstelen, trok altijd zijn hoofd terug als je hem daar wilde aanraken... kortom, hij werd het liefst gerust gelaten

Nu zijn we weer 3 jaar verder en we hebben een content en actief paard in de wei staan dat de baas speelt over merrie en geweldig kan ravotten met ons veulen, die uit zichzelf goedendag komt zeggen als we aan de wei komen, een heerlijke kameraad die nu meestal wel van van een stevige aai/poetsbeurt houdt, een paard dat chagerijnig wordt als je je teveel met de andere bezig houdt, dat dus nu wel aandacht vraagt, dat met plezier dingen voor je apporteert...
Hij is nu 19 en hij is volop bezig aan zijn 2de jeugd...

We beseffen dat we hem 2 jaar tekort hebben gedaan, en hij heeft blijkbaar ook geen leuk verleden gehad (wat precies, weten we niet), maar dat heeft hij ons blijkbaar vergeven. Als jij al positief kan starten...

GEDULD DUS,
Lena

In mei heb ik een Fjordenpaardje gekocht van bijna 4 jaar oud. Ze was zelden met mensen in aanraking geweest en ontzettend bang. Er was haar niets geleerd, nog niet eens haltermak en vaststaan aan een haltertouw.
Het enige wat ze met haar deden was 2 X per jaar in een soort chute jagen om haar manen te scheren.
Ze had nog nooit een hoefsmid gezien.

Nu zijn we 7 maanden verder en ik heb haar alles geleerd. Ik heb haar een week apart gehouden van mijn andere paarden. Ze kon ze wel zien en horen maar verder stond ze in de buitenbak. (met gras)
Ze kreeg gelijk een wormenkuur , toen ze nog in de trailer stond. Maar goed ook want ze zat onder.
Ze was zo bang in het begin dat ze alleen maar wilde vluchten.
Langzaam aan heb ik haar vertrouwen kunnen winnen en op mijn website kun je lezen hoe ik te werk ben gegaan. (www.saskiadockrill.com) Misschien dat je daar wat tips vanaf kan halen.

Nu ben ik haar aan het inrijden. Ze vertrouwt me volkomen en is een ontzettend lief paardje. Ook is ze eindelijk door een hoefsmid bekapt.Het duurde maanden van trainen voordat ze vrijwillig haar hoef optilde , maar gelukt met heel veel geduld en heeeele kleine stapjes.
Succes met je paard!Het lukt je vast wel om het vertrouwen te winnen.