Anne-lauren schreef op vrijdag, 26 november 2004, 22:25:


Dag Anne

Wat bedoel je met vitaminestoot. Is dit uit krachtvoer of andere middelen?

gr.
Els

Nick Altena schreef op zaterdag, 27 november 2004, 0:57:


Dag Nick,
Dit zijn de vragen die ik me ook stel.
Er zit minder voeding in het wintergras, hoeveel minder?
Halen ze er nog wat uit en hoeveel?
Gaat een paard niet automatisch naar het hooi indien het niet voldoende voeding haalt uit het wintergras?
groet
Els

Els schreef op zaterdag, 27 november 2004, 9:13:


hoi,
dat is een soort spuit (voor in de mond, net als een wormenkuur) er staat op de verpakking hoeveel je pony mag hebben.. Waar je de wormenkuur koopt hebben ze meestal ook wel die spuit. Ze zijn ook even duur (misschien nog wel iets goedkoper).
Groetjes Anne

Els schreef op zaterdag, 27 november 2004, 9:18:


Lijkt mij dus wel ja, en daarna na de liksteen als er ergens een te kort aan is.
Zoals Frans al schreef , een teveel kan ook schadelijk zijn..
Een tekort kun je misschien nog wel zien,dat zal zich uiten op een of andere manier denk ik en dan kun je zorgen dat de betreffende stof wel aanwezig is.
Of je een te veel ook kan zien vraag ik me af, en vooral wat ga je er aan doen als het in een schadelijke hoeveelheid aanwezig is.
Ik denk niet dat dit bij normaal gebruik zo snel zal gebeuren, dus een liksteen of eens zo´n koek, maar vraag me dit soort dingen dus wel af....hoeveel vitamine koeken ga je geven bij een vitamine stoot...waarschijnlijk veel meer dan dat je normaal geeft, anders is het geen stoot....
Overigens ...wie meet er daadwerkelijk het paard op tekorten als er zichtbaar niks is?
Waneer het een zichtbaar tekort is zal dit gebeuren, als dat tekort aangevuld wordt en het paard voelt zich weer happy...moet je dus eigenlijk ook weer meten of het paard van andere stoffen nu juist niet te veel heeft binnen gekregen?
Het blijft klungelen dus...ik vertrouw op moeder natuur en zou alleen bij zichtbaar en daadwerkelijk tekort ook alleen desbetreffend tekort aan vullen

Gr. Nick

met geweld bereikt men een
hoop,met geduld,vertrouwen
en liefde bereikt men meer

Anne-lauren schreef op zaterdag, 27 november 2004, 11:22:


Bedankt Anne

Dit is wel een oplossing die ik als laatste wil kiezen, het is ook wat dierenartsen aanraden. Je zit dan weer aan krachtvoer vast, waar ik dan weer mijn vraagtekens bij heb.
Voor natuurlijk paardenhouden heb je per paard 1 ha grond nodig, wij hebben voor 3 pony's 3 ha. weide.
Normaal gezien zou je dan niets moeten bijvoeren.
Wie heeft ervaring met dit principe, en voert dus ook echt niets bij.
(behalve uiteraard als je paard flink gewerkt heeft)
Heeft iemand hier ervaring mee?
Tweede vraag: hoe vul je op een natuurlijke manier deze tekorten aan?

alvast bedankt
Els

gr
Els

Anne-lauren schreef op zaterdag, 27 november 2004, 11:22:


Bedankt Anne

Dit is wel een oplossing die ik als laatste wil kiezen, het is ook wat dierenartsen aanraden. Je zit dan weer aan krachtvoer vast, waar ik dan weer mijn vraagtekens bij heb.
Voor natuurlijk paardenhouden heb je per paard 1 ha grond nodig, wij hebben voor 3 pony's 3 ha. weide.
Normaal gezien zou je dan niets moeten bijvoeren.
Wie heeft ervaring met dit principe, en voert dus ook echt niets bij.
(behalve uiteraard als je paard flink gewerkt heeft)
Heeft iemand hier ervaring mee?
Tweede vraag: hoe vul je op een natuurlijke manier deze tekorten aan?

alvast bedankt
Els

gr
Els

Els schreef op zaterdag, 27 november 2004, 9:18:


Factoren waar je rekening mee zou moeten houden:

· Vers of rauw voer (vers gras, planten, kruiden) leveren de meeste voedingsstoffen die het paard nodig heeft. Bewerkt voer ( zoals hooi) en gras in de winter bevat minder voedingsstoffen
· Als de samenstelling van de weide optimaal is ( goede bodem met voldoende mineralen, voldoende variatie in grassen, kruiden en planten, en bomen/struiken die voor een paard eetbaar zijn), dan benader je het natuurlijke menu van een paard en zou je er vanuit kunnen gaan dat er geen bijvoeding nodig is.
· Net zoals voor mensen, zijn er voor paarden richtlijnen ( gebaseerd op wetenschappelijk onderzoek) wat er aan voedingsstoffen nodig is: koolhydraten, eiwitten, vitaminen, mineralen. Omdat je inderdaad niet met een laboratiumtestkitje in je wei zit, kun je niet exact bepalen wat er nu wel of niet in voldoende mate beschikbaar is - er wordt er uitgegaan van algemene normen. Een gegeven daarbij is dat er in de winter in planten/grassen minder voedingsstoffen zitten en ook minder beschikbaar zijn: planten verdorren, gras groeit niet meer. Het volume wordt minder.
· Wil je je paard het jaar rond op de wei houden, dan zul je er verstandig aan doen om vanaf eind oktober tot aan het voorjaar als het gras weer gaat groeien, hooi (of evt. kuil) bij te voeren om het kacheltje te laten branden, en voor stoffen te zorgen die een paard in de natuur ook zal eten: boombast en ruwvezelige houtachtige gewassen. Omdat dit laatste niet altijd een optie kan zijn, is het verstandig om voor een aanvulling te zorgen in de vorm van een goede kwaliteit granen ( leveren mn koolhydraten).
· De enige manier waarop je kunt controleren of je paard werkelijk alle stoffen krijgt die hij nodig heeft, is bloedonderzoek. De meest fervente 24/7 x 365 weidegangers zullen nog verbaasd zijn over hoeveel ‘grens- of onderwaarden’ uit dat onderzoek kan blijken. Dus, als je je overtuiging werkelijk proefondervindelijk wilt bewijzen, dan is bloedonderzoek noodzakelijk! Een dieet van bv alleen gras kan zomaar een tekort aan ijzer, fosfor etc. opleveren – wél nodig voor een optimaal funktioneren, maar gebreken zijn vaak niet ‘zichtbaar’ aan de buitenkant. Wil je ‘op veilig’ spelen, dan voer je dus wat bij.
· Natuurlijk is de wijze waarop het paard gehouden wordt en de arbeid die het paard verricht van invloed. Als er veel energie gevraagd wordt, moet je ook veel energie teruggeven. Als een paard veel op stal staat wordt het ook weer een ander verhaal en zelfs een deken, ja of nee, heeft invloed op de energie-huishouding van je paard.
· Vitamine-stoot: ja, tegenwoordig erg populair bij sommigen maar niet zomaar te geven ( meestal in de vorm van een injector, net als een wormkuur). Tenzij je erg ervaren bent in het op het oog beoordelen van de gezondheidstoestand van je paard zou ik dat niet ‘zomaar’ geven als-ie er wat ‘sip’ bij staat. Een vitamine-stoot werkt trouwens maar kort – als je dan toch twijfelt of je paard tekorten heeft, kun je beter wat granen bijvoeren of vitaminekoekjes ( dagelijks een paar koekjes vlgs de geadviseerde richtlijn, zal geen kwaad kunnen).
· Nog even over dat bijvoeren in de winter: de natuur heeft het zo geregeld dat een paard – in het wild - in de winterperiode zijn reserves aanspreekt: het vetlaagje wordt minder. Met dit gebeuren worden ook afvalstoffen die in de vetlagen opgeslagen zijn, afgevoerd en wordt het paard opgeschoond. Daarbij kun je voor onze gedomesticeerde paarden ook denken aan afvalstoffen als van medicijnen, wormkuren en andere ‘vervuilingen’. Dat in aanmerking nemend, pleit het ervoor je paard niet té veel bijvoeding te geven maar gerust wat mag laten ‘interen’ op zijn reserves. Uitteraard moet je daarbij dan wel rekening houden met de energie die het paard moet leveren ( training, veel rijden etc.) en dat dus wel in balans houden.

Er is nog veel meer over te vertellen natuurlijk, maar wellicht heb je iets aan het bovenstaande om door te denken.

Groet, Marianne

Els schreef op vrijdag, 26 november 2004, 21:42:


Welke vitaminen? Er zijn er nogal wat, en elk gebrek moet je op een andere manier aanpakken.

Groeten,
Frans

boers sandra schreef op zaterdag, 27 november 2004, 0:02:


Ik niet, tenminste niet zonder te weten aan welk vitamine een gebrek is. Door kachtvoer te geven kun je een tekort aan B opwekken.


Niet veel? Niet veel wat? Er zit nog steeds A in, B en C hoeft niet in het gras te zitten want dat maakt de pony zelf, etc.

Groeten,
Frans

Frans Veldman schreef op zaterdag, 27 november 2004, 15:52:


Hoeveel in % uitgedrukt blijft van de voedingsstoffen over in wintergras ten opzichte van de rest van het jaar?
gr.
Els

Marianne schreef op zaterdag, 27 november 2004, 12:28:


Mijn dank Marianne voor deze uitgebreide uitleg.
gr.
Els