Eva Saegerman schreef op vrijdag 16 oktober 2009, 14:58:


Stel:
Je leert een paard dat hij op 300 meter afstand van jou iets moet aanraken dan heb je als beginnend clickeraar, met nog niet zoveel mechanical skills, 3 minuten de tijd om de beloning alvast uit je zak te halen en deze met gestrekte arm af te leveren aan je paard wat hijgend naar je toe komt rennen.
Dat is ongeveer de functie van de stick. Weliswaar geen 300 meter, maar slechts één metertje meer. Even de tijd om als je nog niet zo goed taimt een kwart seconde na te denken: "waar moet ik mijn paard houden, waar moet ik belonen"

Maar ik begrijp jouw bezorgdheid. Het lijkt op de Parelliwortelstick,waarbij ieder zijn best doet om daar de nodige druk mee uit te oefenen en dan te zeggen dat het geen druk is, maar het verlengde van je arm.
Je kunt je toch niet voorstellen als je mij kent (en je kènt mij) dat dát de manier van werken op mijn driedaagse is zeker??

Piet schreef op vrijdag 16 oktober 2009, 17:41:


Ja ik kén je en daarom zou ik het heel vreemd gevonden hebben dat jij de stick voor iets anders dan targetstick te gebruiken.
ik ben het wel eens met je, het is een goed idee, om de stick te gebruiken als eerste oefening om te leren targetten en timing te verfijnen ipv de hand te gebruiken, omdat het dan voor mens en paard duidelijker is dat het om het uiteinde van de stick te doen is en niet omdat er eventueel misschien een snoepje in de hand zit van de mens en het paard dààrom de hand target.

Grtz

Eva Saegerman schreef op vrijdag 16 oktober 2009, 20:16:


Thank you!
Schitterend te zien dat soms toch een paard op 2 meter afstand de knop van de klickstick negeert en rechtstreeks richting broekzak gaat. Dàn heb je alle fouten gemaakt en nog veel werk
Maar ora et labora en luctor et emergo!

Piet schreef op vrijdag 16 oktober 2009, 21:51:


Hoi Eva,
Ik kan niet anders zeggen als: koop nou straks die Dvd maar, hij zal je alles duidelijk maken!

Eva Saegerman schreef op vrijdag 16 oktober 2009, 14:58:


euhm, nu maak je er meer van dan dat het is. Maar dat gebeurd hier wel vaker op het forum. Dat is de misinterpretatie van achter een scherm zitten en niet iets werkelijk mee te beleven. Niets gezwaai en gedreig. Ik dacht dat je ons nu toch al wel beter kende als dat . Als ik zwaai en dreig heb ik serieuse ambras met 3 van mijn paarden. De vierde is dan wellicht de draad over gesprongen. Ik dacht dat we hier juist allemaal omgekeerd aan het werk gingen. Stokje voor, neusje tik, click, stokje achter me en beloon voor de borstkast. Als de paarden me negeren of opdringerig worden (normaal niet, maar nu er op die moment met eten gewerkt wordt) tijdens mijn vraag, gaat het stokje weg en valt er ook niets te verdienen. Valt hun frank dat ze verkeerd bezig zijn en kalmeren ze, krijgen ze terug de kans om mee te doen. Maar je mag altijd een komen kijken wat voor respectloze paarden ik wel niet heb hoor

Cindy Helms schreef op zaterdag 17 oktober 2009, 8:00:


Oeps sorry, ik heb de indruk gegeven dat ik jou en piet verkeerd inschatte wat helemala niet zo is hoor. Jou nog niet bezig gezien maar piet ken ik door en door (we hebben heel wat trainingsuurtjes samen achter de kiezen ) en ik weet dat hij die stick niet zo zou gebruiken. Als jij bij hem de cursus gevolgd hebt zou ik zeer verbaasd zijn dat jij dat wel zou doen dus dat ben ik nu zeker, dat jij de stick gebruikt zoals dat hoort en ik het graag zie zo; Het spijt me als ik de indruk gewekt heb dat jullie de stick verkeerd gebruiken; ik wilde het alleen in vraag stellen en alvast argumenteren waarom ik voor t een en tegen t ander ben.
En t zelfde geld voor jou he! Ik wil jou graag trakteren op een tas irish koffie of nen hete choco met stroh in ons nieuwe nestje (als jullie der een weekendje Vlaamse Ardennen van willen maken, kan dat! Op de hoeve hebben we een studio te huur die volledig nieuw gerenoveerd is met badkamer, kitchenette enzovoort). Dus zeer welkom!

Eva Saegerman schreef op zaterdag 17 oktober 2009, 19:04:


Euhm Eva, zit wel goed hoor. Ik ben niet meer zo snel van mijn lood te slagen hier achter het scherm. Weet ondertussen al best dat er te veel misbegrepen wordt op die manier. Een weekendje Vlaamse Ardennen lijken me echt wel leuk, maar ik ben al zo blij dat ik hier eens in het weekend rustig alleen met mijn ventje en de beestjes thuis kan zijn. Dat zijn zeldzame, maar zeer gekoesterde momenten voor ons

Cindy Helms schreef :


Waar ken ik dit toch van?
Groet, Pien

Cindy Helms schreef op vrijdag 16 oktober 2009, 14:20:


Ik heb er één gemaakt van een stuk van een nooit meer gebruikte hengel en een tennisbal. Is ook behoorlijk lang.
Werkt heel leuk bij Boully, nu hij het clickeren eindelijk begrijpt. Ik kan het balletje heel ver bij me vandaan houden en dan moet hij toch écht lopen om het aan te raken.
Het heeft bij hem heel duidelijk het effect dat hij begrijpt dat er vlak bij me niets te verdienen valt, hij blijft nu veel meer uit mijn ruimte.

Wat bij Boully ook heel positief werkt is de clicker gebruiken i.p.v. mijn stem. Sinds ik dat doe, snapt hij het en gaat hij ook zoeken naar wat hij moet doen. Hij vindt het clickeren nu leuk. Mijn "Yes" werd niet door hem begrepen.

Els.