Michiel schreef op zaterdag 3 oktober 2009, 19:39:
> Michiel schreef op zaterdag 3 oktober 2009, 15:41:
>
>> Als je het kookt verdwijnt die krachtige uitwerking op ons
> was je gisteren nog zo dol op". Ja daarom juist, het lijf wil
> nu wat anders.
>
> Groet, Michiel
Je bedoelt met "kracht" dus eigenlijk gewoon relatieve hoeveelheid (zoals "een krachtige wind" = 6 Bft = ong. 11-14 m/s waar eigenlijk ook geen "kracht" maar een windsnelheid mee wordt bedoelt) aan chemie.
Weet je, misschien is het wel de voor mij zweverige wijze van bewoording die me zo "krachtig" tegen de borst stuit. Ik krijg er hetzelfde gevoel bij als blokken met-de-hand-gegraven-himalayazout voor m'n ponies... van-me-lang-zal-ze-leven-nooit-niet!!!
Ik heb overigens een redelijk grote ervaring in het consumeren van "wilde" spullen en kan je verhalen dat ik bijvoorbeeld blauwe reiger met bosaardbeiensaus heel lekker vind, maar niet rauw hoor
Voor veel recepten moet je in oude boeken zoeken, toen één en ander nog gewoon was. Wist je dat lepelaar voorbehouden was aan de adel?
Praktischer is natuurlijk dat wat van nature als "stapelvoedsel" voorradig is, wijd verbreide planten- en typische prooidiersoorten. Truuks als molsla maken moet je toch echt even uit de boeken opdoen, lijkt mij....