Elzaliene Proost schreef op dinsdag, 23 november 2004, 12:13:


Onze paarden vinden het heerlijk als je ze krauwt, ieder heeft zo zijn favoriete plekje, bij de ene is dat voor op de hals of borst, de ander in de manenkam, en eentje bij haar staart. dan gaat die bovenlip helemaal heen en weer en staan ze echt duidelijk te genieten. Ik noem het altijd kamelen, zo ziet het er ook uit.

groeten Esther

Dit vind ik een erg belangrijk onderwerp, en er lopen een aantal "draadjes" door, nl belonen en hoe je dat doet, en of paarden (dieren) "fijn" kunnen ervaren.

Over het eerste is naar mijn mening al veel goeds geschreven, paarden verschillen en je kunt niet ieder paard op dezelfde wijze belonen (en inderdaad het woord belonen gaat ervan uit dat er iets prettigs word gegeven en veronderstelt dus dat een paard iets prettigs kan ervaren), sommigen waarderen een klopje, anderen een krabbel, anderen stellen aanraking weer niet op prijs en worden liever alleen beloont met vrijheid, ik denk dat deze verschillen misschien wel verbnden zijn met de wijze waarop een paard word gehouden. De paarden van Frans bv hebben heel veel onderling contact en hebben juist daardoor misschien minder behoufte aan menselijk geknuffel, een paard wat minder soortgenoten om zich heen heeft zoekt misschien wel meer aanrakingen van ons....

Het tweede draadje vind ik persoonlijk erg belangrijk, het gaat nl over je visie op dieren.
Antropomorphisme....tsja je moet een dier niet zien als een mens, dan doe je hem tekort en verwacht tegelijkertijd teveel van hem, maar dat wil niet zeggen dat dieren niets met mensen gemeen kunnen hebben, je kunt ook tever doorschieten in je afschuw van mensen die in ieder dier een mensje zien, en dat doorschieten is net zo schadelijk voor een paard.
Ja het is een antropomorphisme dat paarden 's nachts op stal willen, en je brengt een paard schade toe door hem daartoe te dwingen (en laten we nu even niet deze discussie weer gaan voeren, het is maar een voorbeeld ik had ook hoefijzers kunnen schrijven). Maar als je in je vrees voor antropomorphismen een paard gaat zien als een dier dat geen beloning nodig heeft omdat hij geen plezier of genot kan ervaren, dan doe je je paard net zoveel schade als wanneer je hem nooit uit zijn stal zou laten.

Naar mijn mening hebben dieren (iig zoogdieren en vogels, verder ben ik nog niet helemaal uit) wel degelijk emoties, de meeste dieren kunnen deze echter niet beschouwen zoals wij dat doen.

De reden dat ik dat denk is de volgende: de hormonen die bij mensen fijne en nare gevoelens veroorzaken zijn bij veel dieren gevonden, en waarom zouden die in andere dieren andere resultaten hebben?
Verder zijn emoties en gevoelens evolutionair gezien logische dingen om te hebben, kijk maar naar mensen, waarom hebben we sex? omdat we kinderen willen, ja soms maar het is voor het voortbestaan van de soort wel handig dat sex fijn is, zo is het ook handig dat we pijn kennen (dan blijven we uit de buurt van bv vuur) en angst voor pijn. Voor dieren zijn al deze gevoelens en emoties net zo nuttig, en het zou wel vreemd zijn als al die dingen alleen in de mens zijn geevolueerd.

Naar mijn mening kunnen paarden dus wel degelijk dingen prettig vinden, en wat ze prettig vinden verschilt natuurlijk per paard, maar het lijkt me ook dat ze zonder beloningen (vrijheid, vriendelijk woord, hapje, krabbel) geen enkele stimulans zouden hebben, en zelfs niet de mogelijkheid, om alles te leren wat we ze leren.

Groetjes Jolijn