Cindy Helms schreef op vrijdag 11 september 2009, 14:50:



Dat besef heb ik inmiddels Ga je topic eens opzoeken en lezen ... Maar Nolasco (voor intimi Nollie) is er eentje hoor ... bloedje snel en van het ene uiterste in het andere uiterste. Zo staat hij rustig te genieten van het gekriebel en het gebabbel en dan PATS ... showtime ... In het begin overdonderde hij, nu houd ik er rekening mee en verrast hij me. Ik ben er niet schrikkerig onder, niet angstig en, misschien helemaal verkeerd, ik kan er vreselijk om lachen, echt zo'n duveltje uit een doosje!

Piet schreef op vrijdag 11 september 2009, 18:53:
Altijd al beroemd willen worden
Maar jongens, wat heb ik er zin in ... kan haast niet wachten tot het oktober is! Loop nu al te bedenken wat ik er allemaal mee ga doen. Ik heb oefenmateriaal zat! Jeen is schrikkerig (zo'n Winnie de Pooh Teigetje knol), Ingenioso is blind, Nolasco is ... ja wat is Nolasco eigenlijk , Pepper is angstig voor onbekende dingen, Goke is een beetje een diva, een beetje in zichzelf gekeerd, Catootje is zo lief en leuk en Bliksem is een 1 jarige shet ... Als ik me dan ga vervelen hebben we nog een labrador van nu 9 maanden, Lotje. Een project van mijn man, hij is van de hondjes, Lotje is een ongeleid projectiel en de ster van de boerderie Woody, een Beagle van 10 jaar oud. Nou als ik Woody wat kan bijbrengen dan hang ik de vlag uit en bel SBS6!!!
Werkt het ook bij katten? Zo ja, dan heb ik er 9 (we hebben een zwerfpoes in huis gehaald en hebben als verrassing 4 kittens van haar gekregen, wie wil er ééntje?) Ja. ik heb er zin an!
PS: als ik het zo eens terug lees, is het bij ons best een gezellige dierentuin hé?

Anja Seijn schreef op zaterdag 12 september 2009, 0:23:

Een beagle? Ik ken er twee en voor voedselbeloningen doen ze vast alles.... om je vervolgens weer volledig te negeren volgens mij.


Ik heb er een die erg graag eet en er een eind in mee gaat, maar de rest voelt zich toch echt veel te koninklijk om ermee lastig gevallen te worden.
En eigenlijk ben ik dat ook wel met ze eens .

Anja Seijn schreef op zaterdag 12 september 2009, 0:10:


hihi Invierno is een geboren leider, beetje heimelijk en valt ook aan als je achteréénvolgens op zijn pikkie stapt. Als éénjarige heeft hij Benny vanachter aangevallen en in zijn torso gebeten (afdruk staat er nog steeds in) omdat Benny hem een aantal keer uit zijn persoonlijke ruimte had gestuurd. Hij sloeg toen op de staldeur van een zeer dominante kuddeleider op verplaatsting. Zette zeer doordacht eerst zijn achtererk er goed ondergebracht tegen en vuurde toen meermaals tot Rock tussenbeied kwam. Hij had nochtans keuze uit 5 deuren/paarden én hij was nog maar een baby! Hij heeft mij aangevallen omdat ik hem ook al een aantal keer verwittigd had. Mijn fout dat ik toen geen leadrope had, maar een touw dat te kort was om hem weg te houden. Paarden zoals Invierno en Nolasco vereisen dat je nooit of nimmer te nonchalant wordt maar wees altijd op je hoeden. Iets wat misschien best wel moeilijk is, want elke dag is een nieuwe en je mag eigenlijk niet uitgaan van vorige slechte ervaringen met deze dieren. Maar stel je toch steeds veilig op, want vroeg of laat als je eens onoplettend bent, hebben zij het wel gezien. Invierno geeft nu duidelijk aan dat hij het leuk vind om opdrachtjes te doen en daarvoor gekriebeld wte worden. Maar ik mag niet ovedrijven met de duur of de moeilijkheidsgraad, ook mogen mijn vragen niet te dominant/onbeleefd overkomen op hem. Stoppen voordat de rebellie begint en tevreden zijn met alle kleine dingen.

marjolijn schreef op zaterdag 12 september 2009, 12:05:

Wij hebben ook een beagle en zal het zeker uitproberen (Mag ook mee naar Piet , Jippie!) , maar heb nu al het vermoeden dat Marjolijn helemaal gelijk zal krijgen....


Die van ons brengen juist eten, half levend naar ons ;-(

Wij hebben ook nog vissen , zouden we daar wat mee bereiken? of de waaierhandgarnaaltjes

Nee hoor , Piet , we steken mss. de draak maar zullen zeer serieus aan ´t weekend beginnen, ik dan toch zeker!!!

Groet Marlies

Arabesk schreef op vrijdag 11 september 2009, 22:29:


Ik momenteel dus ook... Heb het nog via targetting geprobeerd maar weer ging ze er half in om er daarna rustig achterwwarts weer uit te lopen... Half in die trailer is echt haar uiterste grens daar kan ik niet met mijn biksjes tegenop terwijl ze die normaal heeeerlijk vind. Helaas dan toch op de Parelli manier, en dan werkt het wel. Ze heeft veel ontzag maar ook angst voor hoge druk en dat zorgt er helaas voor dat ze dan wel over haar grens heen die trailer binnen gaat...

Ik zeg helaas... Want afgelopen donderdag dat we (hopelijk voor de laatste keer) naar de kliniek moesten probeerde ik het dus via targetting. Daarvoor had ik al extra tijd ingecalculeerd hiervoor en in de bak dit gaan doen. Ze leert via clickeren echt razend snel, maar dat komt misschien ook omdat we dit al vanaf haar aankoop doen dus bijna 2 jaar.

Bij de trailer had ik dus even de hoop dat het toch zonder druk zou gaan lukken maar helaas. Ik heb het Parelli gedeelte aan de staleigenaresse over gelaten want ik kon het in mijn hart op dat moment niet aan... Misschien ook de teleurstelling van het targetting... En eigenlijk zou ik haar gewoonweg liever clickerend die trailer in krijgen.

De ingeschakelde hulp stelde zich heel rustig toch heel direct op en Pep stond er zo in. Binnengeleid door Wout. Die geeft haar dan alsnog een YES en voedsel belongen. (Jackpot)

Maar ja op de terugweg moest ik het zelf doen. Nu was ik wat door de zure appel heen, en tot mijn verrassing stond ze zonder al te veel druk, hop!, in die trailer. Man! Wat was ik opgelucht! Blij voor haar maar ook voor mij!
Ze kwam er niet zwetend af toen we weer terug op pension waren!

De volgende dag kwam de bekapper. Ze liet zich zonder problemen (achterdocht) van de wei halen gelukkig. Hoeven verzorgen gaat ook weer via clickeren. Zonder is één groot gevecht. Al vanaf dat ik haar heb.
Ligt vermoedelijk in haar ervaring met zere voeten...

Hier is voedsel beloning wel toerijkend om haar keurig mee te laten werken! Daarna mocht ze in de buiten bak even uitrazen en dat deed ze. Toch wat stress af laten vloeien... Er lag een oranje dekzeil in de hoek en ze had daar al interesse in maar gebruikte het om roofdier/prooidier mee te 'spelen'. Als een pijl uit de boog omdraaien en er zo hard mogelijk bij weg speren.

Hé dacht ik; das een mooi clicker object!!! Snel wat brokjes gehaald, maar dan moet ik even bij haar weg, en dan komt ze snel naar de uitgang om te kijken waar ik blijf... De bak in en richting zeil. Peppermint liep mee tot zo'n 2 meter voor het dekzeil. Ik via Targetting haar het zeil proberen aan te laten raken. Na een aarzeling deed ze dit. En hup, hup, steeds meer en verder. Ik ging in de hoek op het zeil staan zodat de target (mijn hand) zo ver van haar vandaan was dat ze op het zeil moest gaan staan met haar voorbenen. Zonder aarzeling deed ze dit. KLAAR! En ik heel blij!

Nu we hopelijk (hangt van het verder genezen van de Sarcoid af) voor de laatste keer naar de kliniek zijn geweest, kan ik op een leukere manier met haar proberen trailer te rijden. Nou is via wetenschappelijk onderzoek aangetoond dat trailerladen ALTIJD stress voor een paard mee brengt en hoe langer de rit des te meer! Dus 'leukere' wordt een uitdaging. Ik wil haar nu in ieder geval proberen te leren dat met de trailer mee niet altijd AUW betekend...

Marlies Sanders schreef op zaterdag 12 september 2009, 12:56:


Kijk es, Marlies:
http://www.youtube.com/watch?v=jgRrrNL-mi4
en wat zereneuser:
http://www.pubmedcentral.nih.gov/articlerender.fcgi?artid=1334159

Elzaliene Proost schreef op zaterdag 12 september 2009, 15:21:


Het is frappant. terwijl je zoveel met clickeren voor elkaar krijgt.

Waar ligt nu het probleeem?
Met alle respect: bij jou!
Uit wat je schrijft lees ik dat je dus als trainer het paard niet geleerd kreeg om de trailer in te gaan en dat je daarom toegestaan hebt dat dit met een hoop druk gebeurde, terwijl je dat eigenlijk niet wou..

Wat dacht je van stapje voor stapje? Een goed plan maken en de tijd nemen?