e m kraak schreef op vrijdag 4 september 2009, 19:47:


...slijtage... ...sterretje... ...snijstanden die steeds meer naar voren toe schuin gaan staan... Zo simpel is leeftijdschatten trouwens niet hoor Egon. Peppermint is geschat op ongeveer 6 jaar. Door div. DA's en mijn DA/TA...

'geschat' dus hè... Ze kunnen er een paar maandjes naast zitten.

Peter Donck schreef op zaterdag 5 september 2009, 16:06:


Mee eens...

Elzaliene Proost schreef op woensdag 9 september 2009, 14:14:


Toen we onze oude welsh kochten zou ze volgens de oude eigenaars 15 jaar zijn, maar geen papieren, De dierenarts die haar na kwam kijken dacht dat ze zeker ouder dan 17 jaar moest zijn, maar na die leeftijd wordt het erg moeilijk schatten, zei hij, want: Het zou erg veel uitmaken op welke manier ze gevoerd was gedurende haar leven en op welke bodem ze stond (zand geeft meer slijtage)en ook of ze geregeld geveild zou zijn....
Toen er 2 jaar later iemand kwam om een haf te keuren voor t stamboek vroeg ze : Is dat Goldie ( ja dus ) daar heb ik als kind nog op gereden op de manege dat is toch al zeker 20 jaar geleden...(+3 denk ik dan)
Was ze alles bij elkaar toch al weer een paar jaar ouder dan geschat en opgegeven....
Ach het maakte ons niet zoveel uit , we hadden expres een oud paardje gekocht wat superbraaf was met de kindjes en dat heeft ze waargemaakt tot op dr eind.
Alleen hoe oud ze is geworden zal altijd een raadsel blijven...

Elzaliene Proost schreef op woensdag 9 september 2009, 14:14:


Ha, je kunt er makkelijk een paar jaar naast zitten als het om wat hogere ("aftandse") leeftijden gaat! Het gaat inderdaad om inschatten, maar er is 100% degelijk verschil tussen 3 , 8 en 13 jaar.
Simpel of niet, toen ik in paarden begon was het basic om hier snel voldoende kennis over te krijgen of anders volkomen gepiepeld te worden op de markten. Vandaag de dag heb ik gemerkt dat zelfs DAs er niets van bakken - laten we het over de gemiddelde hobbyist maar niet hebben. Niet omdat dit zo moeilijk is, maar meer omdat er gewoonweg geen interesse voor is.

De reden waarom ik deze retorisch-achtige vraag stelde is omdat, naast een deel werkelijke veterinaire probleempjes, er nmm vooral een TREND ontstaan is die "paardentandarts" heet en waarbij de gemiddelde liefhebber dat vergelijkt met een mensentandarts. Antropomorfisme, waarbij stilzwijgend onnadenkend een lijn "tandarts" wordt doorgetrokken?
Een paardengebit zit echter toevallig principieel anatomisch totaal anders in elkaar zoals ik al gepoogd heb uit te leggen. Iedereen die serieus ooit geleerd heeft leeftijden te schatten, zelf al is dat bij pogingen gebleven, zou dat moeten weten

Marlies Sanders schreef op woensdag 9 september 2009, 14:37:


geveild of gevijld?

joop schreef op woensdag 9 september 2009, 14:48:


Zeikneus Of is het zijkneuz?

Maar die vraag van die DA omtrent dat vijlen bevestigt meteen lekker onafhankelijk mijn mening dat alle gevijl je paard ouder maakt.
Vroeger (?) werd het gedaan i.v.m. oplichterspraktijken in de handel (niet alleen werden oude paarden graag als jonger verkocht, maar net zo aantrekkelijk was het om er even 1 of 2 jaar "ervaring en belering" bij te vijlen).
Nogmaals echter, er zit een eind aan de constante doorgroei. Als gebit op is, is paard (of geit, of hert, of woelmuis) dat ook.

e m kraak schreef op woensdag 9 september 2009, 14:54:


Er was trouwens nog een rotgeintje gangbaar: het trekken van veulentanden zodat de volwassen inciven daarvoor in de plaats komen. Scheelt jaren in "leeftijdsschatten".
De beste leeftijdsschatten-handleidingen die ik gezien heb, waar o.a. hoeking in de kenmerken wordt meegenomen (paarden met neiging tot "papagaaienbek" ogen op latere leeftijd logischerwijs jonger ), waren militair onderwijs ongeveer begin vorige eeuw.