Gisteren een discussie gevoerd over de manier van druk opvoeren.
Onvermijdelijk komt dan Parelli ter sprake met de fases van 1 tot 4.
Nu zijn er mensen die beweren dat dit niet de beste manier is om een paard zo licht mogelijk te krijgen, omdat het paard zal wachten totdat hij de druk onaangenamer zal vinden dan wat hij moet doen en dus niet altijd op de lichtste aanwijzing zal reageren. Veel logischer zou het dan zijn slechts een keer, evt na een halve ophouding of een stemwaarschuwing, zacht te vragen en de tweede keer duidelijk
Zodat , wanneer een paard niet wil dat hem dat gebeurt, hij altijd op de eerste vraag zal reageren en dus sneller en lichter zal uitvoeren wat er gevraagd wordt. Natuurlijk moet het paard wel een kans krijgen om meteen te reageren, vandaar de stemwaarschuwing.
Wie laat hier zijn licht over schijnen?
Piet

Piet schreef op maandag, 22 november 2004, 9:30:
Hoi Piet.
Ik doe al een tijdje voornamelijk de oefeningen van Parelli. Ik werk dus met het opvoeren van druk in 4 fases. In level 1 werk je inderdaad met 4 fases die allemaal even lang zijn, behalve fase 4, die duurt tot het paard reageert.
Het is nu nog niet nodig dat je paard meteen op fase 1 reageert, maar dat hij het principe snapt.
in level 2 (ik weet jullie hebben een hekel aan de "levels", maar goed) gebruik je nog wel 4 fases maar duurt fase 1 veel langer en fase 2 en 3 korter. je geeft het paard dan dus meer de kans op fase 1 te reageren. en confronteert hem dan sneller met fase 4.
Galand is door deze manier heel licht geworden in wijken voor druk.

Piet schreef op maandag, 22 november 2004, 9:30:


zolang de paarden er niet zelf hun "bek" over open doen
blijven we natuurlijk met zn allen gissen
wat het paard er nu wel zelf over zou denken
zo blijven we met zn allen lekker antropomorfistisch bezig niet ?!

Piet schreef op maandag, 22 november 2004, 9:30:


Bij sommige paarden moet je gewoon consequenter zijn als zacht vragen niet helpt en zal een strengere aanpak goed werken ...een waarschuwing kan dan nooit geen kwaad en dan heb je er ook nog bij die met alleen maar met wijzen al wijken :) ...en ik doe niet aan Parelli
Groetjes B.

Peter Donck schreef op maandag, 22 november 2004, 10:02:


Ik zou het meer waarderen als je een inhoudelijke menig geeft dan aan de zijlijn "antropomorfisme" te gaan staan roepen. Misschien kan je minimaal dan even uitleggen waarom je vind dat hier menselijke gevoelens op geprojecteerd zijn? Of hoe je anders dan erover na te denken en te praten een wezenlijk verschil in behandeling kunt benaderen?
Piet

Piet schreef op maandag, 22 november 2004, 10:48:


we stellen ons allemaal in de plaats van het paard
om dan te kunnen denken hoe dat paard wel zou denken
als wij iets met dat paard doen, er iets aan vragen
terwijl we allemaal géén paard zijn
anders zouden we hier géén berichtjes zitten schrijven
maar gras eten en met onze staart zwiepen
waar het omgaat is dat we iets aangeven
en dat het paard dit moet begrijpen
en omgekeerd
voor elk probleem zijn er verschillende oplossingen
en wat de beste was, weet je pas achteraf !
dus vanaf de zijlijn op een paarderug,
het draait allemaal om co-mu-ni-catie
als ik jou als westvlaming iets vertel
moet je moeite doen als nederlander om mij te begrijpen,
met een fransman wordt het al wat moeilijker
en met een rus wordt het al helemaal niets
met een paard valt de taal als taal helemaal weg
en blijft enkel gevoel over om te communiceren
en dus begrip
wederzijds

at your service !

Peter Donck schreef op maandag, 22 november 2004, 10:56:


Als Zeeuwse Vlaming, zou ik jou, van alle hoger wonende Nederlanders, toch het gemakkelijkst moeten kunnen begrijpen. Maar ik heb het idee dat we behoorlijk langs elkaar praten.
Als je de stemcue bedoelt om je paard even van te voren te waarschuwen dan leert je paard dat snel. Is geen kwestie dat ik dat niet zou kunnen doen omdat hij dat niet begrijpt.
De hele stelling draait juist om communicatie lijkt me.
Gevoel en wederzijds begrip.
Op welke manier maak je je paard iets duidelijk, hoe kan je dat doen op de uiteindelijk lichtst mogelijke manier, terwijl je paard toch zo snel mogelijk reageert. Is dat door : a la Parelli in 4 fases te vragen of is dat door zacht en daarna een stuk duidelijker te zijn. Hoe - doe - jij - dat?

Piet schreef op maandag, 22 november 2004, 11:16:



Eerst zacht vragen en dan direct 'een stuk duidelijker' vragen lijkt mij oneerlijker tegenover je paard dan de 4 fases opvoeren. Ik denk dat je paard daar eerder resentfull & critisised (ehh, beledigd en bekritiseerd) van wordt dan van het continue opvoeren van druk.

En zoals Sannie al zei: alleen in Level 1 voer je de fases heel langzaam en geleidelijk op. In L2 werk je met een lange fase 1 (zacht vragen) en dan snel naar fase 2-3-4.

En reken maar dat je paard daar superlicht van wordt hoor!
Als je paard niet lichter wordt na het toepassen van de 4 fases, is er nog iets mis met jouw feel & timing.

Groetjes
Eveline

Piet schreef op maandag, 22 november 2004, 9:30:

Heej Piet, we gaan hier nog even verder, zie ik.(We waren ook nog lang niet uitgepraat


Waarom zou het paard wachten? Hij heeft heel goed in de gaten dat wanneer hij niet reageert binnen x seconden , hij zal voelen dat de druk verhoogt wordt. Zo hoef ik zelden langdurig een hogere fase toe te passen. (Als ik dat al nodig zou vinden).


Dat doet hij in het Parelli systeem ook. Daar vraag je ook in eerste instantie 'zacht', maar wel duidelijk. Het is niet zo dat je daarin duidelijker wordt, naarmate je de druk opvoert. Wel minder zacht.
En fase 4 is dan onaangenaam genoeg om hem te doen inzien dat hij maar beter in een eerdere fase al kan reageren.


Naar mijn mening is er geen enkel verschil in uitkomst tussen de manieren van druk uitoefenen. Alleen in het voorbeeld dat jij beschrijft is er sprake van 2 fases terwijl er bij Parelli 4 zijn. Dan vind ik Parelli vriendelijker omdat hij in tussenfasen met bedenktijd het paard de kans geeft te reageren.

Overigens vind ik wel dat je dit weer per paard moet durven bekijken.
Ik kies daarom ook niet voor één systeem bij al mijn paarden.

Mijn Arabier zou helemaal crazy worden als ik ineens van fase 'vriendelijk' zou gaan naar het duidelijk zoals jij beschrijft.
Het zou haar zwaar shoqueren. (schrijf je dat zo?)
Bij haar zou ik eerder druk opvoeren en haar laten beslissen wanneer ze wil reageren (en reageren doet ze toch).
Onze Fjord echter geef ik geen kans haar eigen versie te bedenken, met haar doe ik wat jij beschrijft. Niet omdat ik met haar minder aardig wil zijn, maar omdat zij juist een paard is dat nu nog tegen de druk in gaat, en ik daarover niet in gevecht wil gaan met haar. Dus krijgt zij in mijn ogen minder keuze.

Groet, Pien

sannie schreef op maandag, 22 november 2004, 10:02:


Ik ben het hier mee eens. Ik doe ook Parelli maar niet omdat ik vind dat hij de ‘goeroe’ is, hou zowiezo niet van goeroes, maar omdat ik zijn lesmethodes goed te begrijpen vind. Ik vind evengoed dat Monty Roberts en Klaus F Hempfling mooie dingen doen met paarden... Mijn Welsh Cob Mike heeft naar zijn ras een ietwat koppige inborst op z’n tijd en bij hem moet ik wanneer nodig wat sneller naar fase 4 anders reageert hij soms zelfs op fase 4 niet direct (terwijl ik dan behoorlijk wat druk probeer uit te oefenen ) Maar ik merk wel dat naar mate hij de basis beter begint op te pakken hij absoluut eerder begint te reageren op de oplopende druk. Dus ondanks dat ik soms met behoorlijk wat druk in de voorgeschreven zone sta te prikken (met trillende spieren en denkend: “o, o, hoe lang houd ik dit vol... ) en hij pas na een minuut of zo een reactie geeft, kiest hij op gegeven moment toch voor een reactie in fase 1 of 2!
Overigens voor diegenen die het nog niet weten, de 4 fases van Parelli zijn: haar, huid, spieren, botten...

Spirithorses schreef op maandag, 22 november 2004, 11:53:


Fase 4 is ook niet bij elk paard gelijk. bij sommige is een nagel op zijn vel al een fase 4, bij andere kun je met spoor in zijn vel duwen zonder dat het paard dat onplezierig lijkt te vinden.
de bedoeling van fase 4 is dat het voor dat paard zoveel discomfort geeft dat hij er af wil komen. Het is niet de bedoeling dat je paard er bang van wordt.
als je het juist hebt ingeschat hoef je vaak hoogstens 1 keer fase 4 toe te passen.

Bianca_6 schreef op maandag, 22 november 2004, 10:30:


Zonder je aan te vallen he , Bianca, maar ik vind dat je bij ieder paard consequent moet zijn, of dat nu een gevoelige Arabier is of een koppige Fjord. Ik ben bij BD niet minder consequent dan bij Izzy.

Ik vind ook dat je bij ieder paard zacht moet vragen. Het is niet aan jou of mij om te bepalen harder te gaan, maar het paard zelf bepaalt dat door al dan niet te reageren.
Het feit dat paarden alleen al bij wijzen wijken komt doordat ze in de basis gevoelig zijn gemaakt voor je hulpen. Dat is met een Fjord net zo goed te bereiken als met een Arabier, alleen de weg ernaartoe kan verschillen. Groet, Pien

Piet schreef op maandag, 22 november 2004, 11:16:



inderdaad

Maar ik heb het idee dat we behoorlijk langs

dus praten we niet naast elkaar
hiervan zijn we al overtuigd


ik heb al stapels boeken en tijdschriften gelezen
in nederlands, frans engels en duits
inclusief P.Parelli
ik heb de ganse handel terug in de kast gezet
heb mijn hoofd leeg gemaakt
en probeer instinktief kontakt te maken
hoe het werkt weet ik eigenlijk ook niet
zoiets als een wit blad en dan wat beginnen krabbelen
voor je het weet heb je een mooi verhaal
of een prachtige tekening
of scheur je het en neem je een nieuw blad
en probeer je iets anders
het enige wat voor mij duidelijk is
dat het uiteindelijk tussen jou en je paard gaat
en je het maar ziet op te lossen ...

Spirithorses schreef op maandag, 22 november 2004, 12:16:


Ja precies en dan is het mijn ervaring met die van mij dat ik bij de ene consequenter moet zijn als bij de ander die er niet onderuit probeert te komen :), bij mij heeft dat niet met training te maken maar met het karakter van het paard zelf ... basistraining was hetzelfde

Peter Donck schreef op maandag, 22 november 2004, 12:27:


Back to Nature !!! lol