Piet schreef op maandag 13 juli 2009, 8:07:


Heb ik ook al aan gedacht, want dit gaat mis lopen. De dag nadien ben ik weer met hem op stap geweest. Het was niet meer zo erg, maar je zag echt het ongenoegen in zijn ogen, wanneer ik hem achteruit stuurde (met de druk die nodig was). Hij liep eenmaal dwars door mijn ruimte, maar tot een zware discussie is het niet gekomen. Heb mijn hersenen er al over gebroken ... Maar dat is hetgene dat ik nu ga proberen. Hopenlijk sta ik sterk genoeg in mijn schoenen voor deze knaap. Zijn ego is immers veel groter dan het mijne

Helms Cindy schreef op maandag 13 juli 2009, 9:18:


Heb zo verrekes weinig tijd nu, maar wil je toch graag iets ter overdenking aanreiken.
Ik ken geen paard wat uit protest zo maar gaat liggen.
Ja de oude gehaaide welshpony die vroeger bij ons stond, als ie het beu werd, dat kindertjes op zijn rug gesleur, die had zijn optimale oplossing bedacht, hij ging gewoon liggen, dan was alles over
Ik ken alleen paarden die uit angst, uit het niet meer weten, niet begrijpen, gaan liggen en niet meer verroeren. Zoals het paard wat door een troep beesten wordt aangevallen, eerst álles doet om te ontkomen, geen uitweg meer ziet , zich op een gegeven moment overgeeft en blijft liggen om opgevreten te worden.....
Ik zeg niet dat je je moet laten bijten, of schoppen, zeker niet en dat gedrag negeren werkt uiteindelijk wel, maar dan heb je geen armpjes of beentjes meer. De enige remedie ligt in jouw hoofd. Uitermate geconcentreerd zijn en het niet zover laten komen, maar ánder gedrag vragen en dat belonen. Dan zal het verkeerde gedrag steeds minder voorkomen en zal hij meer en meer het goede gedrag laten zien.
Maar dat betekent wél een knop om. NIET, NOOIT meer op zijn donder geven, niet een groter ego proberen te hebben dan jouw paard, maar ermee samenwerken, laten zien dat hij je kan vertrouwen, dat je hem werkelijk kunt leiden zonder te vechten of zoveel druk toe te passen dat het buigen of barsten wordt.
Leiding géven is iets anders dan leiding némen
Zoiets...ff in het kort...

Piet schreef op maandag 13 juli 2009, 11:37:



hmhmhm , met een tweejarige hengst zo in alle vertrouwen is voorbij merriekes wandelen Piet ,nadat ie jou dat geflikt heeft !! Eens zien of jij dan geeft of neemt ofwel incasseert of uitdeelt want tis teen of tander hoor . Nu zijn er in de situatie bij Cindy's wandeling verschillende fouten gebeurt die deze situatie hebben getriggert en daardoor is dit geescaleert . Nu heeft iedereen hier de mond vol van "dat WIJ geen paarden zijn " en dus niet zoals een paard kunnen /mogen reageren tegeover hun omdat dit neits gaat uithalen !! Nu das raar , want IK doe neits anders en weet je , het werkt wel .Neem nu Aram en Lucero , Luce was al maanden Aram aan het uitdagen en treiteren voor alles en nog wat .En dat is tot een serieus gevecht met wonden gekomen MAAR, de hierargie is weer hersteld en ze spelen terug samen EN als ik met een merrie passeer gaat Luce "vol branie en lef wel " een gepaste afstand van de draad staan ACHTER Aram .Nu HOE JE OOK DRAAIT OF KEERT als je met een jonge hengst op stap bent komt vroeg of laat de controlevraag. MOET IK JOU NOG WEL VOLGEN ? Of kan ik proberen over te nemen ? EN DAT is puur op zijn paards gedacht hoor ,heeft niets met vertrouwen, respect en alle andere menselijke emoties te maken . Want net zoals wij geen paard kunnen zijn , kunnen zij geen menselijke emoties plaatsen. Nu is het "als mense zijnde" de moeilijkheid om de hierargie te behouden ZONDER het tot een gevecht te laten komen waarbij WIJ zowiezo het onderspit delven .En dit eist consequent,duidelijk gedrag dat geen uitdagingen van leiderschap toestaat !
Jan ,wat er bij jou is gebeurt is zo'n voorbeeld trouwens

Dus niks geen crapuul in actie , een doodnormale zaak voor die jonge kerel en als het lukt gaan zijn ballen deraf (in alle andere gevallen dus want dan is hem DOMINANT) en denken de meeste mensen dat het probleem is opgelost
'K heb er ook effe aan gedacht omdat de vechtpartijen wel echt erg werden MAAR dat was de grootste fout die ik ooit zou gemaakt hebben want Luce zou onmiddelijl over Aram gesprongen zijn en een poging wagen om de big white van zijn troon te stoten en DAN heb ik hier een losgeslagen bende .Dit speelt namelijk
bij Cindy OOK een rol , ER IS GEEN DUIDELIJKE LEIDER op de weide .Ik bekijk het zo , Invierno is zijn eerste sigaret aan het roken , wil uitgaan tot s'ochtends ,vechten met concurrenten , meisjes versieren ,zijn kamer op slot doen enz..enz... hij is dus aan het Puberen en een puber kan je makkelijk aan ,als je maar slim genoeg werkt .Voila ik duik den bos in ! !

Ik vind zo'n uitleg altijd wel schitterend hoor maar het tekend wel dat je weinig ervaring het zo'n jonge rekel die wil overnemen ,uiteraard is het wederzijds vertrouwen van het hoogste belang en moet je dit op zo'n zacht mogelijke manier

eddy DRUPPEL schreef op maandag 13 juli 2009, 12:10:


bereiken dus (was ek vergeten te tiepen )

Eddy , eerst geef je aan dat de controle vraag vroeg of laat altijd zal komen , en daarna geef je aan dat wij mensen slimmer moeten zijn , en die controle vraag dmv consequent en duidelijk zijn moeten voorkomen...maar die controle vraag komt onherroepelijk?!
En dan ga jij je ook gedragen als een paard? of snap ik je nu niet?
Kun je aangeven wat je dan doet? Stel , dit paard met dit verleden komt bij jouw in training , en een van de eerste dingen die hij doet , is die controlevraag stellen. Zorg je voor een eigen veilige persoonlijke ruimte , en laat je hem daarbuiten gewoon uitrazen [ bv dmv een draaiend touw of zo...] Of probeer je dit echt af te breken door in het paard zijn ruimte te komen , en bepaalde dingen van hem te eisen , zo nodig kwaadschiks?En daarbij toch een risico te lopen om zelf gewond te geraken?

En Piet , wil jij eens beschrijven wat je zou doen als dit paard nu bij jouw in training komt? [ ik denk dat ik het al wel weet , maar ben toch nieuwsgierig ]

Gr Esther

Ach Eddy, je laatste alinea....Weet je wat het is? Een olifant heeft toch de grootste. Ik ga daar niet verder op in.
Wat ik schrijf is een totaal andere benadering van het probleem en mogelijk het begin van de oplossing voor iemand die op dit moment moeite heeft met haar paard. That's it.

Ik zie hier het verschil tussen niet hoeven corrigeren, alleen maar in het positieve blijven en Echt Wel Optreden:

Alegría, mijn eenjarige bliksemschicht wordt helemaal druk en onzeker van corrigeren en 'néé'. Zij was een door-je-heen-loper, kompleet met hoofdschudden, wegspringen, omdraaien, terwijl zij precies dezelfde opvoeding heeft als onze andere veulens. Zij is nou eenmaal van een ander kaliber, dochter van Spaanse Ilias en Arab BD

Isko, even oud als zij, gaat als vanzelf helemaal met ons mee maar Gría tegen alles in dus dat werkte niet. Corrigeren heeft geen zin bij haar, het maakt haar druk & onwillig.
Dus zijn wij een tijd geleden met haar begonnen met alles-op-de-clicker-manier en zij pakte dat ongelooflijk snel op. Al tijdens de eerste sessie kwam de rust in haar zodat ze kon blijven denken en niet steeds in die emotie ging. Dus dat loopt prima. Jack heeft haar gisteren bekapt terwijl ze los stond (oké, ik moest wel staartkriebelen). Door de drukte hier hadden we wekenlang niet geoefend maar ze kon alle oefeningen nog. Stond ze daar steeds met haar hoofd 'láág'. ('zo goed, baasje?')
Dat kun je makkelijk negeren. 'Ik vroeg niets dus ik beloon je nu ook niet'. Is ze druk dan geef ik haar een opdracht en vergeet ze waarom ze ook alweer druk moest doen. Ik heb haar geleerd iets aan te raken, 'touch', dus nieuwe dingen raken we aan en dat haalt alle spanning uit haar want ze is dan heel erg met het aanraken bezig en vergeet bang te zijn.

Toevallig dat ik met Spirit ook veel geclickerd heb, met name met voetjes geven want daarin was hij aanvankelijk redelijk rampzalig maar het verschil bij hem is dat ik hem wel corrigeer, absoluut! Met name in zijn hengst-zijn, want voor de rest is hij een doetje. Todat je langs een merrie moet dus, dan is er niks te belonen en het negatieve negeren, dat moet ik optreden met hoofdletters. Met alleen het positieve belonen en het negatieve negeren red je het dus niet bij hem.
Ik móét aan dat halstertouw gaan en hem 10 meter naar achteren kloppen als ik langs de merries moet. Constant die aandacht op je fixeren en hem in beweging houden. Hij ontploft ook ineens en dat kun je niet negeren want in zijn druk-zijn probeert-ie je tijdens het neerkomen na het steigeren gewoon opzij te rammen om naar dat hek (=merries) te komen.
Dat is met alleen het positieve belonen inderdaad niet op te lossen want je kunt daar niet gaan staan wachten totdat hij geland is en keurig netjes naast je stil staat, dan lig jij al op de grond of je plakt tegen het hek (bij wijze van spreken). Ik mag daar met een hele emmer müsli, wortelen, snoepjes ofwatdanook staan op dat moment maar dat is dan heel even onvoldoende motivator (en dat voor een paard met toch wat voernijd)

Groet, Pien

van lennep schreef op maandag 13 juli 2009, 12:38:


Ja je vraagt naar de bekende weg, letterlijk en figuurlijk
In het algemeen gesproken:
Een paard komt niet bij mij in training, die blijft thuis, omdat er geen beter trainer is dan degene die daar dag in dag uit mee omgaat.
Een éigenaar zou in training kunnen komen om eerst de rugzak met heel ander gereedschap te vullen, om daarna vanaf dag 1 te leren waar en wanneer dat gereedschap te gebuiken is en zo langzaam maar zeker door de veranderende houding van het paard de problemen op te lossen.
Voor beiden een lange weg, of het nu om een vrouwtjes of mannetjespaard gaat. Je weet nl. wel wanneer je begonnen bent , maar nooit wanneer je 'klaar' bent...en ik denk dat je nooit klaar bent.

Spirithorses schreef op maandag 13 juli 2009, 13:20:


Pien toch!
Ik héb het ook niet over negeren, ik heb het over ánder gedrag vragen.
Hoe dat ander gedrag eruit moet zien is aan de paardvaardigheid van de trainer. In dit geval is dat zoals jij het beschrijft.
Maar als hij daarna een keer- of nog slechts een áánzet van een keer- goed gedrag laat zien, vergeet je dan niet om hem de hemel in te prijzen? Of hoe je dan ook beloont?

Helms Cindy schreef op vrijdag 10 juli 2009, 15:16:


Ben er zeker van dat Jasmijn je hiermee zou kunnen helpen, maar die is hier nimmer zo welkom op't forum

Piet schreef :

Wat dacht je, dan is hij de liefste, de slimste, de beste, de leukste en de mooiste van de hééééle wereld.... Yes!

Groetjes, Pien

Piet schreef op maandag 13 juli 2009, 11:37:


hihi ... heb hier nog een shetlandexemplaar ... die gaat liggen als de zin over is (zeker niet omdat hij bang is )
Ivm Invierno ... op die moment geen enkel teken van angst voor mij itt. Je had het eigenlijk moeten zien. Hij nam over in de zin: ging wat aan de grond snuffelen, eerst 3-4x rollen en bleef dan liggen. Oversprongsgedrag? Leek misschien idd wel op een haan die er genoeg van had, en die maar even op de grond loos ging pikken.
Maar van zodra hij recht kwam, deed hij het even weer opnieuw zonder aanleiding.
T'is niet dat ik hem zo zwaar afstrafte, het was vooral zwieren met de touw in zijn richting om hem uit mijn veilige zone te kunnen houden. Maar zeker niet klets,klets,klets
Ik begrijp jouw uitleg volkomen. En ik hou ook niet van macho gedrag (niet van mezelf en nog minder van mijn paarden). Met vechten geraak je nergens, maar ik weet nu wel dat ik iets minder nonchalant zal zijn en ogen in mijn rug zal hebben. Ik ga vanaf nu proberen elke dag met hem te werken op die manier. Ik hou je op de hoogte!

Helms Cindy schreef op maandag 13 juli 2009, 15:57:


Doet me aan iets anders denken:
Ik heb me toch eens zoiets mafs gezien bij Spirit vorige zomer. Die werd op de weide ineens heel erg onrustig, ging heel snel rond draaien, springen en plots gooide hij zich op de grond en bleef toen heel stil op zijn zij liggen. Ik schrok en riep hem op maar Jack had gezien dat er een horzel was en door erop te gaan liggen wilde Spirit hem verpletteren leek het wel. Echt helemaal plat om dat beest van zich af te krijgen

Groetjes, Pien