Unartica schreef op maandag 29 juni 2009, 16:34:


Ik weet het niet 100% zeker (daar is weinig info over te vinden) maar ik denk vrij snel. Je kunt er gerust wel even een week of zo mee stoppen.


Denk er even aan dat de magnesiumwaarde in het bloed niets zegt over een eventueel magnesiumtekort. En dat, in tegenstelling tot bij mensen, het glucosegehalte geen goede indicatie is voor een eventuele insulineresistentie. Bij paarden moet je echt het insulinegehalte zelf meten.

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

Pascal de Boer schreef op maandag 29 juni 2009, 20:39:


Dat lijkt dan toch op dat er een bloeding in de witte lijn heeft plaatsgevonden.


Je kunt het prima vergelijken met een blauw geslagen vingernagel. Als die eenmaal wat los zit is er niets wat je kunt doen om hem weer vast te krijgen, behalve dan geduldig wachten tot de hele bende is uitgegroeid en er een goede nagel voor in de plaats is gekomen. Er zijn geen wondermiddelen om een losse nagel weer vast te krijgen, en er zijn evenmin wondermiddelen om de groei van een nieuwe nagel te versnellen.

Het enige wat je nu kunt doen bij het paard is alles doen om te voorkomen dat het erger wordt: dus de toon kort houden, zo min mogelijk koolhydraten voeren, en zorgen dat de hoef niet overbelast raakt (dus niet springen, korte rondjes draaien, etc). De hoefwand zit namelijk op sommige plekken nog wel vast, en die resterende binding wil je absoluut niet kwijt raken.
Het volledig vervangen van de hoefwand duurt ongeveer een jaar, maar gelukkig hoef je meestal niet zo lang te wachten omdat een "halve" hoefwand doorgaans al weer sterk genoeg is om het hoefbeen op zijn plaats te houden. Helaas betekent dit dat je toch wel rekening moet houden met een herstelproces dat een aantal maanden in beslag zal nemen.

De genezing hiervan gaat overigens niet geleidelijk: het zal een hele tijd lijken alsof er geen vooruitgang in zit, en dan ineens zal je een spurt meemaken waarin in een hele korte periode een forse verbetering optreedt. Na die verbetering moet je het nog wel een tijdje wat rustig aan doen omdat de binding aan het hoefbeen nog erg kwetsbaar is.

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

Frans Veldman schreef op maandag 29 juni 2009, 23:28:


Als jij je hier laat zien/lezen is al het gekonkel en ge-beschuldig gelijk afgelopen Moet je vaker doen, wordt het weer een paardenforum hier

Groetjes, Pien

Frans Veldman schreef op maandag 29 juni 2009, 23:28:


Ik kan niet zien dat de hoefwand los zit de hoeven zien er op de verkleuring na nog goed uit (geen verbrede witte lijn ed.).
Hij probeerd zijn voeten wel steeds op de hiel neer te zetten. Lopen lijkt wel een beetje op een dressuur oefening ver voor uit zwaaien dan neerzetten.

Pascal

Pascal de Boer schreef op dinsdag 30 juni 2009, 7:23:


Om nog even op de analogie met de blauwe nagel verder te gaan: Een blauwe nagel valt er niet altijd af, maar is minstens ernstig verzwakt.

Wanneer de witte lijn breder wordt dan weet je natuurlijk zeker dat het paard hoefbevangen is, maar dit is dan ook zo ongeveer de ergste gradatie. Maar de witte lijn hoeft bij hoefbevangenheid niet perse breder te worden; als er hier en daar nog plekken zijn waar de laminae niet heeft losgelaten. De verkleuring van de witte lijn, en het ontlasten van de toon, zijn duidelijke signalen dat er iets ernstig is misgegaan; ook dit is een vorm van hoefbevangenheid. De prognose is gunstiger als de witte lijn niet breder is, maar de snelheid van genezen ligt helaas niet hoger.

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

Frans Veldman schreef op dinsdag 30 juni 2009, 8:07:


Bedankt voor de heldere uitleg.
Helaas vanavond behoorlijk slechter. Zonder dwang niet in stap te krijgen. Tevens valt op dat zijn zolen aan de voorzijde geheel plat zijn geworden (2 weken geleden met bekappen nog niets aan de hand). Gisteren viel het al op dat het zand aan de zolen blijft plakken waarschijnlijk door vocht wat uit de zool komt. Dit maakt het lopen nog weer ongemakkelijker voor hem.

Als het slechter blijft gaan dan wil ik as. donderdag zowieso de DA er naar laten kijken.

Pascal.

Pascal de Boer schreef op dinsdag 30 juni 2009, 18:34:


Vocht uit de zolen?
Dat klinkt niet al te best.
Kan je ,als je naar de zool kijkt of er een opening is dan,waar dat vocht uitkomt?
trudy

Pascal de Boer schreef op dinsdag 30 juni 2009, 18:34:


Dat klinkt alsof de oorzaak nog steeds niet weggehaald is. Staat het paard op gras? Heb je definitief alle suiker en koolhydraten uitgebannen? Is er misschien sprake van een inwendige ontsteking, in de baarmoeder, maagzweren zoiets?
Ik dacht trouwens dat magnesium trouwens wél wat deed bij hb, iedereen op dit forum bestelt het meteen bij de eerste tekenen en roept vervolgens hoera.

Volgens mij hebben wij het hier op het forum al eerder over gesproken en was de conclusie dat magnesium enkel helpt bij paarden die hb zijn door insuline-resistentie en obesitas. Alle andere "moeilijke" gevallen van hb zal het waarschijnlijk geen nut hebben. Vaak is het bij de niet dikke paarden zonder insuline resistentie een hele zoektocht.

Zou het wellicht als het paard niet op het gras staat mogelijk de droogte (hardere bodem en minder veerkracht in de hoef ) zijn die het paard weer gevoeliger maakt in dat geval is weken in koel water mischien al een hele opluchting. Als er daadwerkelijk een opening in de zool is zou ik dit in hoeflaarzen of een teil doen ipv in een modderpoel ivm infectierisico. Toen mij merrie ernstig hb had heb ik haar in een hoek van de paddock met mul zand gezet met wat draden afgesloten (ze was toch al niet van plan om weg te lopen) en met de tuinslang een "schone" moddderplek gemaakt dit gaf naar mijn idee veel verlichting.