Heb lang geaarzeld om dit bericht te schrijven, maar sinds 8 mei 2009 staan de paarden op mijn terrein. Het uiteindelijke verhaal is anders dan de hulpvraag in het begin deed geloven. Ulrike treft geen blaam, zij heeft uitsluitend getracht te helpen en was ook niet op de hoogte van alle leugens en ellende. Eddy heeft vanaf het begin aangeboden te helpen en was bereid op een zondag naar Nederland af te reizen. Er zijn zoveel rare, bizarre dingen gebeurd. Maar het verhaal liet mij niet los en na het zien van de hengsten, was voor mij één ding duidelijk! Die dieren moesten daar weg! Dat is dus gelukt, maar vraag niet hoe!
Vanaf het moment dat ze hier zijn gekomen ben ik voornamelijk bezig geweest met de gezondheid van deze dieren en heb, vooral in de eerste twee weken, een dagelijks contact met de vee-arts gehad.
Is er interesse om meer van deze dieren te horen?

Anja Seijn schreef op maandag 1 juni 2009, 14:00:


Die blinde hengst staat nu bij jou?
Ja , tuurlijk!! Hoe gaat het met hem , en dat andere paard!
Hoe heb je het blindzijn opgelost? belletjes of zo aan de afrastering?

Dan miste ik wel een paar paarden op je foto hihihi!!!!

Gr. Esther