Marleen den Arend schreef op maandag 18 mei 2009, 13:30:
> muriel schreef op maandag 18 mei 2009, 13:25:
>
>> Ik krijg niet zo snel een idee hoe je het kan oplossen echter
>
> Denk je dat het afscheid nemen voor Donanta makkelijker zou
> zijn geweest als Bandido niet meer bij haar had gedronken?
> Het missen wordt daar toch niet minder van?
.... maar het gaat wel een stuk geleidelijker als je hen eerst regelmatig en steeds wat langer uit elkaar gezet had. Draadje ertussen, uiteindelijk overdag uit elkaar en 's nachts bij elkaar. Eens wat vaker alleen met één van beiden op pad. Dan heb je ook wel wat gehuil maar het wordt snel minder.
Wij spenen onze veulens ook gewoon af in de naastgelegen paddock dus alleen een omheining ertussen en een oppastante of andere maatjes bij de veulens.
Nooit toestanden, geen gestresste merries/veulens. Inderdaad vinden de merries het tegen die tijd wel best zo, dat de veulens een paddock verderop staan. En de veuls hebben toch hun moeder in de buurt, ze kan antwoord geven als ze eens roepen.
Naja, nu is er niks meer aan te doen, het gehinnik houdt binnen enkele dagen wel op, maar leuk is inderdaad anders.
groet, Pien