Annemarie lambij schreef op donderdag, 4 november 2004, 18:11:


Kan je de plaatjes niet doorsturen naar je zusje, dan kan zij je vertellen of het er echt zo uit ziet.

En kan je zusje deze 2 ponies apart zetten, zodat ze in elk geval niet de rest besmetten?

Isabel

Isabel van der Made schreef op donderdag, 4 november 2004, 18:15:


mijn zusje vertrouwde het al niet en dat had ze al gedaan. ze had meteen de paardjes van de wei afgehaald. en ze ergens appart gezet maar of het telaat is ik heb mijn zusje het plaatje al gemailt maar ze is nu aan het eten!! vandaar

Droes

Deze ziektebesmet meestal jonge paarden (oudere dieren hebben meestal weerstand door de levenslange immuniteit na infecties), die na een incubinatietijd van 2 tot 10 dagen eerst een heftige keelontsteking krijgen met slikmoeilijkheden, zeer snel gevolgd door verettering van de keellymfeklieren. De dieren blijven ziek totdat de ontstoken lymfeklieren doorbreken, een proces dat versneld kan worden door het smeren van rijpende zalven (trekzalf). Na het doorbreken van de ontsteking treedt meestal vlot herstel op.
Bij uitzondering worden lymfeklieren elders in het lichaam aangetast (verslagen droes) wat een gevaarlijke en vaak dodelijke complicatie is. Het is, behalve bij verslagen droes, zinloos een paard met droes met antibiotica te behandelen omdat de bacterie in de veretterde lymfeklieren niet te bereiken is en het ziekteproces alleen maar langer duurt. Als de behandeling begint voordat het paard ziek is, is droes met penicilline wel te voorkomen (bij een uitbraak op stal alle andere paarden op stal dagelijks temperaturen en bij beginnende temperatuurstijging onmiddelijk inspuiten met penicilline). Een paard blijft tot één à twee maanden na herstel de bacterie uitscheiden, soms bij uitzondering tot zes maanden lang. Ook in de stal kan de bacterie lang aanwezig blijven. Ontsmetten dus.
Af en toe zien we een infectie met een wat goedaardiger broertje van de droes, Streptococcus equisimilis. Het beeld lijkt op droes, alleen minder heftig, en de aangetaste lymfeklieren breken lang niet altijd door.
Tegen droes bestaat géén goede entstof, ondanks alle pogingen die daartoe zijn ondernomen. Na infectie ontstaat een levenslange immuniteit.


Dit vond ik hier:
http://www.paarden.de/gezondh_ziek.htm

Annemarie lambij schreef op donderdag, 4 november 2004, 17:51:


Hoi Annemarie,

je hebt al van verschillende kanten informatie en advies gekregen over mogelijke droes - ik zie dat je schrijft dat de ponies in Hoevelaken staan.. dan zou het inderdaad wel droes kunnen zijn want in deze omgeving zijn al meerdere droesgevallen gemeld. Ik woon er zelf ook niet ver vandaan, maar waag het er vanwege het besmettingsgevaar niet op om even een kijkje te nemen..

Droes wordt, zoals je begrepen zult hebben niet behandeld - de bulten moeten vanzelf uitbarsten. Dat rijpingsproces kan wel gestimuleerd worden door ouderwetse trekzalf of laurierzalf. In het beginstadium heeft het paard zeker koorts tot hoge koorts.
Het is een riskante ziekte, die absoluut door een DA in de gaten gehouden moet worden in verband met het al in een andere post genoemde verschijnsel van 'verslagen' droes. De ontstekingen bevinden zich dan op andere, niet meer te bereiken plaatsen in het lichaam van het paard en dat kan ernstige orgaanschade of uiteindelijk zelfs 'onbruikbaarheid' of de dood van een paard veroorzaken.

Bij twijfel zou ik zeggen: de DA erbij - die zal geen antibiotica geven maar wel het proces in de gaten houden.

Marianne