Anja Seijn schreef op donderdag 1 januari 2009, 17:07:


Ha Anja,
Ben het niet met je eens.
Is altijd makkelijk om anderen de schuld te geven, dan hoef je niet naar je zelf te kijken (hihi). Maar het gezegde: 'verbeter de wereld, begin bij jezelf' is volgens mij de allergrootste wijsheid die ooit is bedacht.

Zoals ik het zie, ligt het probleem bij angst. Een verkeerd omgaan met angst. En mannen doen dat o.h.alg anders dan vrouwen. Mannen zetten de angst sneller om in geweld, terwijl vrouwen vaker beschuldigen/verwijten, wat net zo destructief kan werken.

Enige oplossing is om bij jezelf te zoeken naar een andere manier van omgaan met angst (accepteren, durven voelen en daardoor kunnen loslaten).
Dus niet meer de angst omzetten in negatief gedrag (van welke aard dan ook), maar vervangen door vertrouwen (bv. door verdiepen van je ademhaling).
Net als bij paardrijden. Leven is niet anders als een beetje paardrijden haha.
Ach, zo aan het begin van het nieuwe jaar mag het wel hè, een beetje filosoferen...
Coralie

e m kraak schreef op donderdag 1 januari 2009, 18:02:


natuurljk 100 % ellende is 100 % ellende, ook al is 80 % daarvan het gevolg van gedachtes zoals "ik haat die man en het had nooit mogen gebeuren". Die 2 rampgedachtes, verhogen de pijn enorm. Onnodig wat mij betreft, en dom ook, want als er al pijn is, dan is dat genoeg. Die 80 procent (veroorzaakt door domme gedachtes) is echter voor beginners, eenmaal begrepen dat dit zo werkt, schiet het pijnvrij zijn omhoog richting 100 %. En zo hoort het ook, we komen allemaal "ongelukkig" te vallen zo af en toe, de een sterft daar wat eerder bij dan de ander.

Groet, Michiel

Michiel schreef op donderdag 1 januari 2009, 22:24:


En dat is geen harteloosheid zie mijn vorige post:

Het is overigens wel typerend, dat "het leven pijnvrij ervaren" gezien wordt als harteloos. Hoe zou dat nu komen???? de puzzel van 2009

Groet, Michiel

Michiel schreef op donderdag 1 januari 2009, 23:02:


Pijn ontroert niet ,pijn raakt
PIJnvrij word aanzien als harteloos omdat mensen nu eenmaal de emoties die zij als "normaal "ervaren "ook projecteren op al de andere creaturen van onze globe ,terwijl de rest van de dierenwereld HELEMAAL niet denkt zoals de twee beners in hun blikken dozen of bakstenen hokjes ! Wij zijn de uitzondering op de regel ,niet zij ! Alleen zijn wij met méér en dan wordt uitzondering de regel natuurlijk

eddy DRUPPEL schreef op donderdag 1 januari 2009, 23:08:


Dat is dan snel opgelost die puzzel.
Inderdaad tijdens de opvoeding leren we van moeders en soms vaders dat het normaal is om flink te lijden bij: een kapot gevallen knie, gepest worden, iets verliezen, iets gaat stuk, een laag cijfer, je opa of je huisdier gaat dood of bij één van de andere tegenvallers van het leven.

En inderdaad aan dieren kun je zien wat de zuivere pijn van een tegenslag is. Tegenslag ervaart het fysiek (pijn, ongemak) en emotioneel (afgestompt, mat, getergd). Maar zelden als gevolg van gedachtes over het onrecht dat hem aangedaan is, daar blinken mensen in uit.

Eén uitzondering kun je zien bij angst voor niets zoals angst voor een bermspook, dat is wel het gevolg van een gedachte zoals "gevaarlijk????".

Groet, Michiel

Michiel schreef op donderdag 1 januari 2009, 23:36:


Waarom gaat een leeuw lopen van een mens ? Totdat hij geleerd heeft dat mens lekker smaakt ? Gevaarlijk ? of onbekend !Een paard dat makkelijk een trap kan verdragen van verschillende honderen kilogram impact (die soms dodelijk zijn voor de mens)kan panikeren bij een naaldje van een vaccinatie ! Pijn ,gevaarlijk OF ...........................................................? Nog een klein puzzeltje dan maar Wat is pijn en waarom extreme reacties bij het ene en gelatenheid bij het andere ?

Michiel schreef op donderdag 1 januari 2009, 23:36:


Sorry als het hard aan komt om kleine en grote tegenvallers in één zin naast elkaar te zetten. Het leven sorteert ze echter ook niet in een juiste volgorde.


Eén woord is ook een gedachte, je wilt niet weten hoeveel emotie een peuter kan genereren bij de gedachte "neee"! Een bijzonder pijnlijke gedachte als de realiteit "ja" is. Omgedraaid ook trouwens, de realiteit tegenspreken is altijd errrg pijnlijk.

Groet, Michiel

eddy DRUPPEL schreef op donderdag 1 januari 2009, 23:44:


Onwetendheid ... jawel maar ook, onwetendheid is niet genoeg om te panieken, daar moet een gedachte bij komen van "gevaar ????".

Pijn is een fysiek ongemak maar pijn is ook een emotie (emotie met fysieke beleving). Wat pijn is, weet iedereen dat het mogelijk is, net als dieren, het zuiver te beleven, dat is voor mij interessant. Zo pijn hebben doet niet eens meer pijn, ha ha zoals een 2 jarige die met zijn gipsen armpje op de tafel slaat van vreugde, mooi Of iemand die totaal niet bang is voor de tandarts en geboord wordt in zijn holle kies. Of een tibetaans monnik die gemarteld wordt door een chinese soldaat, en hem vergeeft en hem het beste toewenst. Of een kind dat houd van fietsen, zijn knie kapot valt en vrolijk verder fietst. Of iemand die zijn kanker geen belemmering laat zijn om te genieten van zijn laatste dagen, en de morfine zelf kan regelen Etc. etc. Tja mensen kunnen het ook.

Groet, Michiel

Michiel schreef op vrijdag 2 januari 2009, 0:31:


Daarom mijn favoriet slagzinnetje "Pain doesn't hurt !"

eddy DRUPPEL schreef op vrijdag 2 januari 2009, 0:40:


Tot je't zelf meemaakt praatjesmaker!!!!

Koen

Michiel schreef :

Zeker, zeker, zeker.... Ik heb voige week een trap van een paard tegen mijn been gehad met als gevolg een scheurtje in mijn bot en een geïrriteerd botvlies. Het paard heb ik vergeven, maar loop de komende tijd wel te genieten van dat been. Niet boos, érg onhandig.

Groet, Pien

Koen Theys schreef op vrijdag 2 januari 2009, 0:46:


Oftewel "pijn is nog geen lijden", totdat het wel zo is natuurlijk. Dat kan in 1 seconde omslaan, altijd getriggerd door een gedachte van verzet/non-acceptatie tegen wat je overkomt. Het is geen groothouden met de slogan: "Pain doesn't hurt !" Eerder een herinnering dat die mogelijkheid bestaat. Om vanuit lijden in zuivere pijnbeleving te komen, hoef ik me enkel de veroorzakende gedachte op te sporen, en dan verliest die gedachte zijn kracht, zijn lijden. Overigens elke irritatie valt onder lijden. Er valt veel winst te halen met deze simpele techniek.

Groet, Michiel
www.thework.org

Coralie schreef op donderdag 1 januari 2009, 20:48:

Dankjewel Coralie! Dat regeltje wijsheid had ik precies ff nodig