Marleen den Arend schreef op maandag 29 december 2008, 7:55:


Marleen hoe gaat dat precies, naar de beste graasplekken gaan?
Ter vergelijking, ik hou altijd één graaspauze op het verste punt van de route, waar we ook keren, dat wisselt dus. Tussendoor zijn er toevallige momenten (wel altijd met mijn toestemming), volledig onvoorspelbaar dus. En als ik clicker dan is de beloning soms ook grashappen. Ik vermijd tot dusver vaste graasplekken waar we altijd "moeten" grazen.

Hoe doe jij het, en hoe is dat gegroeid?
Hoeveel plekken? Hoe ver van elkaar verwijderd? Allen voorspelbaar of juist niet voorspelbaar? Etc.

Groet, Michiel

Michiel schreef op maandag 29 december 2008, 11:14:


Haha! Ik ben pas een beginner.

Ik heb er tegenwoordig geen probleem meer mee als we 'moeten' grazen. Als ik daar geen tijd oid voor heb, dan heb ik niets te zoeken op de rug van mijn paard tijdens een buitenrit.

Ik stel het me zo voor: als mijn paard op de prairie zou lopen, hoe zou ze dan haar 'wandeling' willen indelen? Naar de beste graasplekken dus, of naar de eik met vele eikeltjes eronder, of naar de drinkpoel..... dus ik klim op haar rug, probeer voor haar goede eetplekken te zoeken en probeer haar met die plek in gedachten daarnaar toe te focussen. Ik visualiseer de route een beetje om richting en intentie te geven aan ons ritje. Een beetje zoals: "welk plekje ik vandaag voor je in gedachten heb..... oei oei oei, daar staat heerlijk sappig gras!!! Ga je mee, de weg loopt zo........... (maakt plaatje in haar hoofd van de route er naar toe)"

(ja sorry, ook al schud ik de 'moetjes' van me af, ik blijf een beetje een softie die graag tegen haar paarden prietpraat )

Is ergens 'moeten' grazen dan zo erg?

Anja Seijn schreef op maandag 29 december 2008, 1:16:


Als ik de site begin te lezen, hoor ik overal Hempfling doorheen. Het is inderdaad een levensgroot verschil, een meewerkend paard of een paard die eigenlijk niet wil. Al mijn inspanningen zijn er op gericht een meewerkend paard te krijgen, als dat er is, is alles perfect en gaat alles gemakkelijk. Hoe krijg je dat? Dat is natuurlijk interessant en er zijn vele wegen daar naar toe. Eddy werkt daaraan vooral via stipte gehoorzaamheid, natuurlijk dat is ook de basis die we allemaal gebruiken, daar hoeven we niet moeilijk over te doen. Met meerdere paarden weg gaan, is een luxe voor mij dat ik zelden heb. Paarden zijn echter samen veel meer gemotiveerd! Kijk daar maakt Eddy en Pien ook volop gebruik van. Zoals Marleen beschrijft, is je aanpassen aan wat je paard leuk vind, ook een belangrijk element in meewerken. Bij Luna wisselt dit op dit moment zo veelvuldig dat ze terughoudend is op de harde weg, meewerkend met een korte lus naar de berm, en te heet als we op het gras blijven (das weer niet meewerkend). Zo barst het van de manieren om meewerkendheid te verkrijgen. Geen bit in, geen sporen, geen getrek en geen zweep, is allemaal bevorderlijk voor medewerking. Zo ook je eigen focus wat je hier beschrijft, en dan de graasplekken nog, er is zoveel wat goed en niet goed werkt, om medewerking te krijgen. Wat niet wil zeggen dat het makkelijk is, dat te verkrijgen. In de samenvatting van Luna's derde maand hier, schrijf ik daar meer over.

Groet, Michiel

Michiel schreef op maandag 29 december 2008, 11:35:


Ik lees het graag!

Anja Seijn schreef op maandag 29 december 2008, 1:16:


Wie beweert er dat ik één systeem volg ? Wie beweert er dat ik gelijk welk systeem volg ? Diegene die KUNNEN lezen wat ik schrijf gaan er de essentie van vinden .Een paard gaat niet naar links WILLEN gaan maar gaat (als het goed is ) een antwoord geven op een vraag van je ,of JIJ je bewust bent van de vraagstelling is andere koek !Héél deze discussie is een beetje zoals een paard dat in de pîste zogezegd altijd naar binnen valt TOTDAT je der een andere ruiter oopzet en poef paard loopt mooi op de hoefslag !
Ruiter vroeg "onbewust" het paard naar binnen ,ofdat dit nu door een scheve rijhouding komt of voortdurend het paard naar buiten te willen trekken heeft met de essentie NIETS te maken eigenlijk .Ruiter stelde onbewust een vraag en paard antwoordde hierop ,niks meer niks minder . Jij noemt het het klassieke vraag en antwoord spel! IK noem het het spel tussen ruiter en paard en geloof me daar is niets klassieks aan want de huidige dressuur en spring sport cq ruiterij in zijn algemeen is nog altijd gebaseerd op afdwingen van houding en stellingen .
Om je vraag over Neuhauser te beantwoorden .Paard is gewoon opgeleid zoals een goed rijpaard met teugels en zadel en waarschijnlijk ook met bit om alle vraag en antwoordstellingen er goed in te krijgen ,daarna laat je stelselmatig alles weg .Doordat de vraagstelling van de ruiter echter niet verandert zal het antwoord van het paard hetzelfde blijven !Daarom ook die handen in rijhouding en gaat hij bv niet in kruislingse zit op zijn paard zitten want het paard heeft de input van die hulpmiddelen nodig ! Zijnde / Lichaam Handen en Benen Commando's .Bovendien is zijn staart korter dan de mijne dus hij moet nog véél oefenen ! !

Het is raar , een muis die een volledig parcourtje afrent is goed getraind, een paard dat een parcours zelfstandig kan afleggen vangt de "golven" van zijn trainer op ! ! Het is maar wat je der WIL achter zien niet ?

Piet schreef op maandag 29 december 2008, 8:23:


Je kan inderdaad via Munchen naar Oostende rijden ! Je komt er wel, alleen duurt het zo verdomd lang ! Vraag en antwoord onder de direkte omstandigheden zonder verhoging van druk of kracht !Is volgens mij het meest eerlijke systeem naar het paard toe en geloof het of niet geeft ook het snelste en beste resultaat want het enige dat een paard wil in zijn sociale leven is DUIDELIJKHEID ,geef hem dat en de rust komt van zelf .
Maak het zo complex mogelijk en het paard zal het OOK WEL snappen alleen ga je der véél langer over doen .Beetje wat elke goede ruiter allang weet OVERKILL aan bevelen maakt het voor het paard zo moeilijk om het goede te doen ! Waarom zou grondwerk of zadelmak maken hierop een uitzondering zijn ?

eddy DRUPPEL schreef op maandag 29 december 2008, 11:53:

Bovendien is zijn staart korter dan de mijne
hihihi ... Toen ik die kerel zag moest ik eigenlijk ook wel een beetje aan jou denken, maar dan een Duitse uitvoering ...

eddy DRUPPEL schreef op maandag 29 december 2008, 11:59:


Mee eens met de essentie Eddy Ik zie mezelf echter wel méér druk gebruiken als uitzondering op de regel. Luna bijvoorbeeld heeft zo'n 10 stops bij het van huis af gaan. En je weet ik heb geen 2de paard die haar motivatie kan verhogen. De eerste 2 maand dat ze hier was, had ze nog te weinig thuis gevoel, en liep ze sneller van huis weg dan naar huis toe, ze was toen altijd meewerkend, nu een stuk minder. Bij het opheffen van die 10 stops, gebruik ik zwaaien met mijn leidtouw naar haar achterhand. Als ik dit niet doe, dan staan we eeerg lang stil. Ik heb verschillende benaderingen geprobeerd (en doe dat nog), en het touwzwaaien zal steeds minder nodig zijn. Zulke dingen gaan altijd met zijn ups en downs , ontwikkelingen gaan altijd met 2 stappen naar voren, 1 stap naar achteren. Dingen hebben hun tijd nodig, alleen een half uur stil staan bij 1 stop, met lichte druk op het touw, en tien meter verder weer opnieuw, dat is tot dusver niet mijn keus.

Groet, Michiel

Michiel schreef op maandag 29 december 2008, 12:22:


Rechtdoor is NIET ALTIJD rechtdoor Slangevoltes/ serpentines ,ontneem haar het vaste punt achter haar ,ontneem haar de rechte lijn ,eens de stop voorbij, keer terug en ga vijf maal voorbij het punt des onheils .Denk nu niet dat je de enige bent en nog zult zijn hoor !
Ik zie Marianne en Gerd hier nog toekomen met hun betreurde Apache .

" Als jij hem hier van je erf afkrijgt betaal ik alles wat je vraagt "

Of, iemand anders.

"Ik wil zien dat je op haar kan blijven zitten ,tis pure rodeo" !

Ze testen je Michiel ,val je door de mand dan worden die tien stops er twintig en daarna krijg je haar niet meer van het erf af .Reden ? Is er niet ! Gewoon eigen willetje en weten dat ze der mee wegraken Mischien het ENIGE menselijke trekje bij de paardjes !!
Els met Duivelse Willem is nog zo'n voorbeeld ,effe goe bokke en dan krijg ik hem er wel af ! Nog gelukt ook ,2Xzelfs !Reden ? Geen ! Gewoon weten dat het lukt en dan terug braaf bij je komen staan en je terug laten opstappen ,zonder problemen , Gaan we dat nog eens doen ?

Esther schreef op woensdag 24 december 2008, 11:03:


Wat ik wel kan vertellen uit mijn eigen ervaring is dat mijn toenmalige paardje,(dag en nacht op stal het hele jaar door) er alleen uitkwam als ik kwam.
Helaas was dat de eenige manege toen bij ons in de buurt en was er geen weiland waar ze iedere dag in mochten maar alleen in de zomervakantie omdat de eigenaar ook koeien en schapen had.
Ik was er iedere dag en ze kwam er dan uren uit gelukkig.
Met 18 jaar hoge overhoef en de dierenarts gaf als advies inslapen.
Ik ben twee jaar gaan stappen en andere dingen met haar gaan doen wat hier allemaal al eens is beschreven en ze is daarna thuis komen te staan waar ze tot haar 29,bijna 30ste jaar heeft gelopen.(niet meer kreupel!)

De beslissing wordt vaak genomen als een paard/pony wat gaat mankeren en er niet op gereden kan worden.
Vaak wordt het gezien als zielig voor de ruiter of het paard en de kosten en of het weer helemaal goed kan komen.
Als je op manege of pensionstalling staat krijg je al snel commentaar als je je kreupele paard laat lopen en ben je bijna dierenbeul.
Ik had er schijt aan en lette alleen maar op of mijn paardje blij was als ik kwam,dat was genoeg.
Is een paard verzekerd dan krijg je weer geld om een ''nieuwe''te kopen en kun je weer prettig verder tussen de anderen en ben je niet meer zielig als je aan de kant zit te kijken .
Zo is het wereldje nu eenmaal.
Je staat ervan te kijken hoe hard het wereldje is ,paard niet goed,kost geld en dan gewoon een ander.
Twee paarden op stal houden is niet te betalen voor meenig mens dus is de lol er snel vanaf als je niet mee kunt doen met de rest!

Conny

Esther schreef op woensdag 24 december 2008, 11:36:


Moet je eens navragen bij de draf en rensport....3 jaar en niet nuttig,niet snel genoeg.
Kennis van ons geeft uit meelijden zijn jonge spul gewoon weg omdat hij het zelf erg vindt ze weg te brengen.
Hij heeft veel prijzen gewonnen en dat wereldje is keihard,niet goed,we houden niet van opvreters!
Conny