E. Buys schreef op Tue, 17 Feb 2004 12:00:05:


Hoi Ellen,

in principe een goede tip maar dat een vitamine E tekort VAAK voorkomt, is niet helemaal waar ( o.a. onderzoek R.U. Wageningen, in December door iemand op gepromoveerd) Van belang is dus zeker de dosis Vit.E die je geeft - een teveel heeft namelijk een vervelend effect op o.a. de immuniteit van mens en dier. Maar een kleine dosis per dag ( circa een kleine eetlepel per dag) moet kunnen!
Mee eens?
Groetjes, Marianne

kokopelli schreef op dinsdag, 17 februari 2004, 9:51:


Hoi,
Mijn vriendin had zo'n haflinger. Had daarom ook al ooit een veulen gehad, maar het bleef. Beest werd vreselijk agressief als je dan de stal in kwam en ontzag niemand. Ze was bijna onhandelbaar als het ware. En daarna was het weer over een schat van een paardje.
Ze heeft medicijnen gehaald (homeopatisch; ik weet niet welke) en die werken erg goed. Ze kan deze merrie nu gewoon tijdens hengstigheid berijden. Ze is wel wat anders, maar niet meer zo erg dan voorheen.

Op onze manege stond juist een paard dat heel erg lief werd en dromerig op het moment dat ze hengstig werd. En niet zo maar dromerig hoor, gewoon compleet van de wereld. Ze voelde, hoorde of zag niets meer, alleen maar denken aan plassen en mannen. Dit lijkt grappig, maar er was geen land mee te bezeilen op dat moment. Ik heb ooit gezien dat iemand haar een geheel onterechte overigens stomp (echt hard) op haar neus gaf, maar ze deed alleen een oor naar voren, zo van is er wat?? Echt ze voelde helemaal niets, maar ze deed ook niets dan dromerig stappen. Al was de rest van de groep in volle galop allang het bos in verdwenen, zij stapte er gewoon achteraan.
Ze is verkocht overigens. Dus iemand anders zit nu met dit probleem.

Groeten,
Ingrid

Hoi Kokopelli,

Mijn merrie is ook behoorlijk hengstig als ze hengstig is. Een echte
"pismerrie" ook, maar daarentegen beslist niet vervelend, agressief,
geïrriteerd, dwars of wat dan ook. Integendeel; wanneer ze hengstig is, is
ze erg "poezelig", bijzonder lief, suffig, aanhalig en zoals Ingrid het
noemt, wat dromerig. En verder heb ik totaal geen hinder van haar
hengstigheid, ik rij dan ook gewoon met haar (al is ze dan wel wat
sloompjes) en tegen andere paarden is ze ook bijzonder lief. Ja hoor, wat
mij betreft mag ze altijd hengstig zijn. Bij het pissen maakt ze zichzelf
overigens ook niet vies, zoals jouw paard dat wel doet.
Kortom, ik heb geen problemen met mijn hengstige merrie!
groet, Petra

andere paarden (door onzekerheid) maar als ze hengstig is laat ze uiteraard
de mannen wat dichterbij komen. Nu pist ze daar enorm bij stinkt en de benen
en staart worden erg vies.
verschrikkelijk. Ze is super geïrriteerd en bijna niks mee te beginnen.
om.

Hoi,

Heb wat zitten twijfelen over deze vraag, omdat ik het eigenlijk maar gek
vind dat ik dit niet weet. Maar ja, tegen anderen roep ik altijd "domme
vragen bestaan niet"; dus roep ik dat nu maar tegen mezelf en post deze
vraag.

Blijft een merrie tot op hoog bejaarde leeftijd of zolang ze leeft hengstig?
Of kent een merrie ook "de overgang"; en wordt ze na een bepaalde leeftijd
niet langer hengstig?

Vast bedankt voor jullie reacties, groeten,
Karen

Karen Koomans schreef op Wed, 18 Feb 2004 22:46:01:


Hoi Karen,
Mijn Fjordenmerrie is 23 geworden en is tot het laatst toe geregeld hengstig geworden, alleen waren de hengstigheidsverschijnselen wel veel minder hevig. Ik weet dat er fjordenmerrie's van achter in de 20 nog een veulen hebben gehad. Dus neem ik aan dat merries tot op late leeftijd nog hengstig kunnen worden.En dat dat wellicht ook voor andere paardenrassen cq ponyrassen geld.
Groetjes Henny

Karen Koomans schreef op Wed, 18 Feb 2004 22:46:01:

Hoi Karen,
Ik weet het niet zeker, maar kan je alleen vertellen dat toen we op zoek gingen naar Isabella's stamboom (foto's maken van de pony's) we bij haar "oma" kwamen, die inmiddels 25 jaar was, maar weer drachtig was op dat moment. Toen we later teruggingen liep er inderdaad weer een veulen aan de voet van die merrie.

Dus ik neem aan dat dit niet alleen voor shetlanders geld en dat het antwoord dus Ja is.

Groeten,
Ingrid