Piet schreef op donderdag, 21 oktober 2004, 11:08:


Ik niet.
Ze staat nu zonder schuilmogelijkheid op de wei, samen met een haflinger. Vanacht was het hondenweer: hard regenen en onweer. Toch zet ik haar niet binnen. Dierenbeul? Ik denk het niet.
Ze staan beide met hun kont in de wind tegen elkaar aan te soezen in die regenbui.
Als ze straks zonder schuilmogelijkheid in de koude wind bij nat weer met zoveel graden onder nul buiten staat, samen met die haf, en de rest staat binnen, dan heb ik nog steeds MEER medelijden met de paarden die binnen staan dan met de paarden die buiten staan!

Cindy

KNIP...


Precies Piet. Dat idee had ik ook... Ik heb het bij mijn verzorgpaard gezien (een draver type): die kudde blijft ook dag en nacht buiten, maar zonder schuil mogelijkheid... Ik heb hem wel eens bibberend van de wei gehaald (en toen was het niet eens winter!). En als je ze dan ziet staan met honde weer... alsof ze hun laatste oortje hebben vernoept... kont naar de wind/regen en hoofd omlaag... Dan lijkt mij een stal met buitendeur (met tralies rondom, kunnen ze elkaar blijven zien, en ook een binnen doorgang) voor ’s nachts en met erg bar weer voorlopig een goed compromis...

Cindy B. schreef op donderdag, 21 oktober 2004, 11:17:


Tja, da’s denk ik dan een verschil in gevoel wat we hebben... Zou het zo kunnen zijn dat het ook nog van het paard zelf kan afhangen wat hij acceptabel vind en wat niet? Volgens mij kiezen ze in de natuur bij bar weer ook voor een schuilmogelijkheid als die aanwezig is... Een groep bomen bijvoorbeeld...

Cindy B. schreef op donderdag, 21 oktober 2004, 11:17:


Ik weet het niet Cindy, Ook ik heb een hekel aan een paard op stal, geen misverstand daarover. In de natuur zal een paard echter altijd iets om onder te schuilen opzoeken om uit de wind te staan als hij de kans heeft. Graag zou ik nog wat andere meningen hierover horen
Piet

Zolang dat paard buiten zich aan kan passen aan het weer ben ik het wel met je eens, maar op het moment dat het paard aangeeft het weer niet meer aan te kunnen, dan gaat ie bij mij op stal.

En zo heeeeeeeeeeeeel vreselijk is een stal voor een keertje niet. Ik ben er absoluut geen voorstander van, maar voor een paard waar het weer boven zijn pet uitgroeid vind ik het niet zo een punt.

Je paard zou maar een keer ziek zijn, zo moe dat het warmhouden niet meer lukt. En er zijn weersomstandigheden die dan erg slecht uitkomen. Gelukkig uitzonderingssituaties, die niet vaak voorkomen. En met een schuilstal op de wei ook al niet meer te sprake zijn.

Groetjes Karin

Elzaliene Proost schreef op donderdag, 21 oktober 2004, 11:24:


Je zegt het goed: het is ONS gevoel dat een paard dat wel of niet fijn vind, niet het gevoel van het paard. . Paarden zijn BUITENdieren. Punt.

Ik denk NIET dat het ligt aan het type paard (een ijslander of arabier maakt voor mij geen verschil met 'tegen de kou kunnen') , maar ik denk dat het ligt hoe het paard van jongs af aan is opgevoed!

Die van mij stond sinds veulentje in een kudde, dag en nacht buiten, geen getut.
Ik kocht haar toen ze 3 was, ze krijgt van mij geen andere levensomstandigheid dan dag en nacht buiten. Ze weet niet beter, als we het even heel lomp mogen verwoorden.

Maar: ik ken een paard, nu 3 jaar oud, die staat sinds veulen zijnde bij deze pensionstalling. Bij het minste buitje werd hij in de stal gezet, last van vliegen of dazen? HUP de stal in.
Nu is het al zover bij dit paard dat bij het minste of geringste hij de stal in wil. Ik heb het idee dat dit dus aangeleerd gedrag is geworden, een geen natuurlijke behoefte. Ja, natuurlijke behoefte van de eigenaar misschien!

Mijn paard heeft op een andere locatie trouwens wel een schuilstal tot beschikking gehad in de wei, en daar stond ze zomers in tegen de zon, en swinters heb ik haar er nooit in/voor zien staan. Hoe slecht het weer ook was....

Ik zie liever ook een schuilmogelijkheid voor mijn paard, die heeft ze nu niet. Maar ondanks dat die schuilmogelijkheid nu niet voorhanden is, geef ik nog steeds de voorkeur voor buiten staan, en niet voor binnen zetten. Al is de stal van goud en liggen er diamanten als vloerbedekking.....

Cindy

Tja da’s ook een goeie... ‘het niet gewend zijn...’. Mike is het ook niet gewend, ook al staat hij bij zijn huidige baas overdag buiten. Ik zal het allemaal eens aan gaan kijken... En dan beslissen wat te doen. Bedankt voor de reacties!

Karin schreef op donderdag, 21 oktober 2004, 11:28:


Hoe geeft een paard aan dat hij er niet meer tegen kan?
Ben ik wel benieuwd naar.


Weet je... als je ermee begint om je paard in de stal te mikken wanneer jij vind dat het qua weer nodig is... gaan die grenzen dan niet vervagen op een gegeven moment?
Dus steeds sneller binnen zetten, want gisteren regende en waaide het en vandaag regent het alleen, maar toch je paard maar weer naar binnen? Is een serieuze vraag, dit vraag ik niet om je te stangen.


Ik heb een binnenstal tot mijn beschikking, daar betaal ik voor, zit ik de stalhuur. Ik gebruik hem bijna nooit (zie hieronder), de stalhouder gebruikt hem om mijn paard 2x per dan 10 minuten in te zetten om te voeren. Dure stal maar oke.
Ik wil die binnenstal ook niet kwijt. Gelukkig is mijn paard die 3 jaar dat ik haar heb nooit ziek geweest en heb ik haar nooit zo overvraagd dat ze te moe is om warm te blijven.
Maar: als ik savonds les heb en ik ben een uur van te voren op stal en het regent, dan trek ik ook mijn paard uit de wei en zet ik haar voor een half uur op stal om de ergste nattigheid van haar lijf op te laten drogen. Maar voor wie z'n gemak zet ik haar op stal? De mijne, want het zal mijn paard een worst zijn of ze nat of droog gezadeld wordt...


Groetjes terug!
Cindy

Piet schreef op donderdag, 21 oktober 2004, 11:26:

Cindy B. schreef op donderdag, 21 oktober 2004, 11:50:


Hihi,Cindy, ik moet een beetje om je lachen want wat je schrijft is zeer herkenbaar.... Ik verlang wel eens naar een stal om mijn paarden effe op te kunnen laten drogen en droog op te zadelen, gewoon, voor mijn gemak ja... Omdat ik het soms zo verschrikkelijk zat ben om altijd in weer en wind buiten door de modder te glibberen op mijn eeuwige rubberlaarzen, een paard te halen dat helemaal geen zin heeft om zich te laten pakken.....
Ze glijden naar het laagste punt van de wei en staan mij daar gewoon uit te lachen.... Ehhh, en dat met 5 lespaarden, die allemaal hun dagelijkse uurtjes lopen....

Overigens kun je makkelijk zien dat een paard genoeg heeft van buiten in modder, regen en wind te staan. Ze staan met de kont naar de wind te shaken, of zijn nerveus, lamlendig en kijken met een zeer zielige wat holle blik.
Met name Holly, die heeft niet veel wintervacht.... Als ik haar zo aantref gaat de deken er, zonder pardon op ! En dan wentelt ze zich in de warmte, vaak net genoeg om even op te warmen en dan kannie er weer af.

BD lijkt "erdoorheen" te zijn, heb haar nog niet bibberend aangetroffen, zelfs niet na de regen en onweersbuien van vannacht. Wel nog wat moeite om haar op gewicht te houden maar daar is hooi eten goed voor, blijft ze warm.

Dus ook wij gaan vooruit.... Groet, Pien, die weleens verlangt naar zo'n lekker warme naar hooi en stro geurende groeal, al was het maar om mijzelf te verwarmen....

....don't only talk the talk
....but walk the walk....

Spirithorses schreef op donderdag, 21 oktober 2004, 12:28:


Wat een hobby hebben we toch he?


Maar het is dus niet standaard dat ze haar deken op heeft? Dus niet vanaf oktober ofzo dag en nacht een deken op? Als het maar af en toe is omdat je denkt dat je paard dat nodig heeft omdat je denkt dat hij het koud heeft, hoor je mij niet klagen hoor...


Inderdaad. Niets aan toe te voegen.

ja, ik voel me ook wel eens eenzaam in de winter, als ik in de donkere wei bij mijn paard ben, en de rest van de pensionstallings-mensen zitten tussen de paarden in de stallen te ouwehoeren... Is wel heel gezellig...
Maar ja... zoals ik wel eens vaker roep: een paard heeft nergens om gevraagd....

Spirithorses schreef op donderdag, 21 oktober 2004, 12:28:


hoihoi,

het is ondertussen al een hele tijd geleden dat ik op het forum nog iets gepost heb, hoewel ik altijd ben blijven meelezen. op het moment heb ik weer wat meer tijd zodat ik terug wat kan deelnemen aan discussies en omdat ik deze heel interessant vind wil ik hierover nog een vraag stellen waarop zelf moeilijk antwoord kan geven.
mijn vraag: je paard staat dag en nacht buiten, heeft al dan niet een inloopstal. maar ik kan me goed voorstellen dat in de winter de wei een drassige boel wordt, zeker op een manege met nog 30 andere paarden ook op die wei. al die modder kan toch niet goed zijn? of zit ik hier al verkeerd? (ik dacht aan mok en schimmel) in het wild zou een paard toch verder trekken en nooit op een plek blijven waar het een drassige boel is? dus als je alleen een modderwei hebt, want zijn dan de andere opties voor jullie?

groet
kim