van lennep schreef op donderdag 9 oktober 2008, 10:14:

Ja maar esther ,dieren hebben wel communicatiesystemen en ik denk dat de dolfijn wel de gesprekjes heeft afgeluisterd!
Dit is en grappig maar ook serieus bedoeld.
Als er op een stuk land verderop iets gaande is dan reageren enkele oplettende paarden van een ander stuk land ook ,terwijl ze niet over de grote hooibalen kunnen kijken ,wat er daadwerkelijk aan de hand is.
groeten trudy

Trudy schreef op donderdag 9 oktober 2008, 11:57:


Ik bedoelde het ook bloedserieus.
Zou graag precies weten wat die onderzoekers straks als conclusie trekken.
Heeft de dolfijn het toch een keer kunnen zien?
Dolfijnen zijn dieren die echt iets doen voor hun plezier zoals bubbels blazen om er vervolgens doorheen te zwemmen , en donderjagen met een stukje zeewier enz...
Op een een of andere manier zal die zieke dolfijn toch iets gezien moeten hebben...lijkt me.
De beloning zou dan het gedrag uitvoeren zelf kunnen zijn , omdat ze er plezier in hebben....

Gr Esther

Spirithorses schreef op woensdag 8 oktober 2008, 22:43:


Afkijken zou de eenvoudigste verklaring zijn,
wellicht wil hij nog wel veel meer afkijken van Spirit.
Andere verklaringen zijn er ook hoor, terug te zien bij
2lingen bijvoorbeeld die bij de geboorte gescheiden zijn geraakt.
Daar is mooi onderzoek naar gedaan en als ze elkaar bij volwassenheid
weer ontmoeten dan staan ze stom verbaast hoeveel overeen komsten er zijn. Tot zelfs dezelfde naam echtgenoot, zelfde dag getrouwd en hun kind dezelfde naam gegeven, etc etc etc. Dat zijn feiten en nog geen verklaring.

Verklaringen gaan in de richting van verbondenheid los
van tijd en ruimte. Als in amerika een examen smorgens gedaan
wordt door studenten en smiddags in engeland de zelfde test, dan
gaat het de engelsen beter af. En omgedraaid het zelfde. Het zelfde is het doorbreken van sport records, vaak dezelfde dag of week, kunnen meer sporters dat nivo halen. In de dierenwereld zie je dit ook. Toen de engelse meesjes geleerd hadden melkdoppen los te pikken die de melkboeren bij de voordeur lieten staan. Toen ontstond dit gedrag ook bij de europese meesjes. Dat is dus verbondenheid van de soorten los van tijd en ruimte. Daar doet het gedrag van Iskander mij aan denken.

Groet, Michiel

Spirithorses schreef op woensdag 8 oktober 2008, 22:43:


Doet me denken aan een documentaire van Keizer van een paar jaar geleden. Van vogeltjes die iets slims deden met een aluminium dopje van een melkfles. Ook iets wat ze niet geleerd hadden en toch deden.

Heb je niks aan, deze reactie. Ik zal eens kijken of ik het terug kan vinden...