Met andere woorden: het kan alle kanten uit en je moet verschrikkelijk voorzichtig zijn, afwachten, hopen en bidden.
Normaal zie ik morgen die kennis en haar paard en zal eens proberen om meer gedetailleerde info te krijgen over die barst. Ik vrees er een beetje voor, want ze kon daar vorige week ook niet veel over zeggen, en was nogal kortaf. Maar toen bij mijn ruin die cyste in zijn straalbeen werd vastgesteld was ik in 't begin ook niet veel van zeggen tegen anderen, moest het eerst zelf verwerken, en ja dat kost tijd hé?

't Is alleen zo dat als ik van die dingen hoor, zeker in mijn directe omgeving, ik er graag zo veel mogelijk over wil weten. En zeker als 't over mijn eigen paard gaat lees ik alles wat ik kan vinden, van welke strekking het ook is. Ik tracht dan zelf een mening te vormen, maar dat kan uiteraard alleen als je voldoende info hebt. Iets klakkeloos ivm paarden aannemen doe ik steeds minder (en had ik mss nu geen zachaardig ruintje in de wei lopen ).

Lena

Nick Altena schreef op donderdag 11 september 2008, 12:06:


Nogmaals bij de meeste paarden is dit het begin van het einde.De breuk moet zo kunnen genezen dat er geen uitstulpingen zijn in het gewricht.Is dit wel het geval is er altijd een moment dat al het gewicht van het paard op deze plek(galop bv) terecht komt.dit veroorzaakt op den duur artrose.vicky heeft al een mooi stuk geschreven over haar ervaring met dit soort gevallen.Ik ben geen da heb dit meegemaakt met eigen paard en dat van een vriendin.Je moet zoveel geluk hebben op een mooie breuk.
Ben zeer benieuwd hoe dit afloopt,er gaat bij mij geen dag voorbij of ik denk aan mijn paardje,heb ik toen wel de goede keus gemaakt etc.?Toen het gebeurde was hij 2 1/2,op 3jarige leeftijd had hij zoveel pijn dat ik besloot hem in te laten slapen.Had hem als veulen gekocht, kon niet wachten op mijn 1e buitenrit met hem,helaas heb ik er zelfs nog nooit op gezeten.
Maar ja Vicky heeft in haar praktijk ook paarden mee gemaakt die daarna in de sport zijn uit gebracht dus het kan goed komen.Maar nogmaals als hangt af van de breuk!
sterkte Lena hoop dat dit paardje meer geluk heeft dan Texas en Tjerk!

Nils Vellinga schreef op donderdag 11 september 2008, 20:51:


Beetje een rare opmerking , als je bedenkt dat je hier op een forum zit.

Ik geef geen mening over het paard van de TS.
Ik geef MIJN mening over een opmerking van Piet , in het algemeen.

Een scheur in het bot is een scheur in het bot... en hoe dit veroorzaakt is , is voor mij niet zo belangrijk... de scheur is er nml. al.
Het gaat er om dat die scheur geneest en wel met zo min mogelijk risico dat het een breuk wordt ipv een scheur.

Alleen bekappen op de manier zoals hier onderwezen en het paard zelf laten beslissen wat het aan kan lijkt mij niet voldoende om een breuk zo goed als mogelijk te voorkomen.

Voor een scheur in het bot in een hoef is fixeren.... hoe dan ook..... nmm. hetgeen waarmee je dit breuk-risico veel verder kan verkleinen.
Fixeren betekent onbeweeglijk vastzetten en dat doe je niet met een flexibel rubber schoen
Ook slechts een NB bekapping fixeert niets , gezien de hoefwand ook flexibel is.
Want waarom waren ijzers ook alweer zo slecht ?

Ik denk dat zelfs een gewoon ijzer met wat nageltjes nog niet eens de boel voldoende fixeert.
Maar goed , ijzers zijn hier niet bespreekbaar , zelfs niet als die tijdelijk zouden worden gebruikt.... nee..... in geen enkele situatie.
Ik zal dan ook geen mening meer geven.

Nick Altena schreef op vrijdag 12 september 2008, 16:12:


Beetje gek idee misschien maar is er niet iets wat je helemaal om een hoef kan doen zodat je de hoef in vorm kan houden,zoals gips ofzo?.
Of een band van bepaald materiaal dat je heel strak kan zetten.?.
Ik zeg maar wat hoor.

Groet Conny

linda lou schreef op vrijdag 12 september 2008, 14:59:


Het hoeft niet allemaal zo dramatisch hoor.
Ik ken een paard dat een hoefbeenbreuk heeft gehad. (Tijdens een plotse stop op buitenrit er los doorheen gegaan.)
Dit is ondertussen een jaar of 10 geleden. Dit paard gaat nu richting 20 en loopt nog steeds als een zonnetje.
Je ziet het trouwens wel degelijk in de hoef. (Ik heb dat paard wel eens bekapt) Er zit een plat vlak in de hoefwand.
Het beestje heeft toendertijd inderdaad een tijdje op stal gestaan met een gipsbeen. Waarschijnlijk erg onaangenaam voor dat paard op die moment. Maar als je erop terug kijkt absoluut de juiste keuze van de eigenaresse. Met een beetje geluk heeft ze er de komende 10 jaar ook nog rijplezier mee.

Ans Jondral schreef op vrijdag 12 september 2008, 18:22:


Fijn om te lezen dat er ook gevallen zijn dat het wel goed komt,extra schrijnend is het dan wel dat mijn 3jarige het niet gered heeft.Dacht dat het gewoon het begin van het einde is.Ga me nu nog meer afvragen, heb ik toen wel de juiste keus gemaakt?!

Nick Altena schreef op vrijdag 12 september 2008, 16:12:


Nee Nick, je geeft je mening over een paard van een kennis van TS
TS weet niet waar de scheur zit, hoe lang die wel is of in welk bot precies.
Ze heeft het "van horen zeggen", zo gezegt
Zij weet net zo veel van het geval als jij en ik.
Geen foto's gezien, geen DA gesproken.


Gelukkig ben jij ook lid van deze "sekte" en kom je naar MIJN mening wel weer eens met JOU mening NO hard felings

Nils en Olly

Nils Vellinga schreef op vrijdag 12 september 2008, 20:07:


Nog maar een keer lezen dan.


en om het zoeken makkelijker te maken :
Piet schreef :

Als er een barst in het hoefbeen zit heeft het de beste
spalk die het kan hebben. De hoefwand zelf namelijk.

Waarop ik begon met mijn gedachte en dus antwoorde :

Dat ben ik niet met je eens Piet.....want hoe is dan die scheur er al ingekomen als dit zo'n goede bescherming is.
De hoefwand is flexibel....te zien op vele filmpjes

Verder ben ik ingegaan op Piet zijn gedachtes , niet specifiek op de scheur van het paard van een kennis van een schrijfster.


Ik ben zeker geen lid van een sekte.
Ik ben hier slechts ingeschreven om te kunnen schrijven en heb ooit de cursus gevolgd.
Ik ben zeker nog anti ijzer en was dat al ver voor het bestaan van deze site.
Maar ik weet ook donders goed dat ook ijzers , zowel onder de hoef als in de mond , soms een tijdelijke noodzaak kan wezen.
Deze gedachte alleen al strookt niet met de sekte die jij waarschijnlijk bedoeld.
Ik heb een te ruim blik voor deze sekte.... en WIL daar niet eens bijhoren

Nick Altena schreef op vrijdag 12 september 2008, 20:29:


Heb het nogal drukachtig gehad de laatste dagen en vandaag ook, daarom op dit onchristelijk uur even een reactie.
Het moet me van het hart dat ik heel wat genuanceerder geschreven heb , dan jij het nu doet voorkomen.
Heb je de link gelezen die ik onder een bericht heb gezet Nick? Nu ging dat over paarden tot 2 jaar, maar zou het zelfherstellend vermogen na 2 jaar ineens ophouden? Of hebben ze dat nooit onderzocht? Of was daarna een paard oud genoeg om er een ijzer onder te slaan, zodat dat vermogen aan de kant kon worden geschoven?
Waarom zou je ooit terug grijpen op een vroeg Middeleeuwse uitvinding? Lekker nagels in de voet met een gebroken! hoefbeen timmeren?
Als er werkelijk een bedreigende breuk in de voet zit zijn er dan geen oplossingen met moderner materialen?
Bovendien, hoe KAN een hoefbeen trouwens breken als er een ijzer onderzit?
We zijn hier nu eindelijk af van voor elke ziekte is een ijzer.
Maar zolang er veel veeartsen zijn die nog steeds opdracht geven voor 'speciaal beslag" waarvan we weten dat het de dood in de pot is, heb ik weinig vertrouwen in hun kennis of zelfs hun integriteit. Want wat wij hier weten, kunnen zij als vakmensen ook weten. Kijk alleen al eens hoeveel onderzoek er gedaan wordt in de wereld om ons heen naar toepassing van lichtere, veel sterkere materialen, hoeveel weegt bv.een racefiets nog? Bij een paard moet er maar weer een ijzer ondergeramd worden?
Ook tegenwoordig kun je een voet op een andere manier fixeren hoor, als dat inderdaad al nodig zou zijn.

Piet
Training is a mechanical skill

Piet schreef op zaterdag 13 september 2008, 6:19:



Mwah.... ik reageerde op bericht Nr:25206 en zo genuanseerd vond ik die niet.
als oplossing schreef je :

IJzers er vanonder en op de wei of een paddock zetten met een rustig vriendje.


Nee , er staat op mijn scherm geen linkje in dat bericht.
Het kan zijn dat ik een bericht gemist heb , dat gebeurd hier wel vaker tijdens het verversen (forumspook ?)
Ik zal straks terug lezen om te zien of ik dat bericht nog ergens tegenkom dan.

Nu ging dat over paarden tot 2 jaar, maar zou

Het is algemeen bekend dat naar mate de leeftijd hoger wordt , botbreuken slechter kunnen genezen ...... dacht ik.

Of

Vast wel , maar noem mij dan iets wat de boel beter fixeert dan de hoefwand en/of ijzer en geen schade oplevert ?


Tja.... hoe KAN dat.... de stevigheid van de hoefwand EN het ijzer......
Dé reden waarom IK dan vrees dat alléén die hoefwand het risico op een breuk in zo'n geval al helemaal niet aan kan....

Nogmaals, mij intreseert het weinig HOE de scheur is ontstaan in dit geval.... maar meer hoe het zo te fixeren dat de kans op een uiteindelijke breuk zo minimaal als mogelijk aanwezig is.


Dat zie ik anders.
Men is hier duidelijk in de teksten dat ijzers vaak overbodig zijn.
Dat men géén zaken noemt waarvoor wél eens tijdelijk een ijzer nodig kan wezen wil niet zeggen dat ze er niet zijn.

Maar alle mooie teksten ten spijt ben IK niet zover dat ik ijzers voor geen enkel probleem meer noodzakelijk zou vinden.
Dít vind ik EEN van de problemen waarin je richting ijzer kan gaan denken.

Er is hier ook al eens vaker nagedacht over hoe een hoef te fixeren zonder ijzers.
Ik geloof niet dat daar veel is uitgekomen wat in dit geval zou kunnen helpen.


Kom op Piet....dodelijk ?
Het gaat om een tijdelijk ijzer waar ik het over heb ... 6 a 8 weken misschien ?

Want wat wij hier weten, kunnen

Kijk Piet.... ik denk dan wat anders.
De tijdelijke schade die die nageltjes veroorzaken wegen niet op tegen de schade en de problemen die een mogelijke breuk veroorzaken

Het gewicht van dat ijzer zal in dit geval ook niet zo heel veel uitmaken.
Bij lijmen blijft de hoef flexibel zo is hier beweerd ,dus dat heeft ook geen nut.
Een band om iets conisch spannen (vraag van Conny) wordt ook wat lastig en met gips in een wei ??? 6 a 8 weken lang ??? wetende dat de wei veel natter (meer regen) en harder (nachtvorst) gaat worden ?

Nee Piet... je hebt me nog niet overtuigd , maar misschien doet die nog missende link dat straks.

Vicky Verreycken schreef op woensdag 10 september 2008, 0:05:


Er is in elk bot een nutrtitioneel foramen, waardoor een bloedvat loopt ... Ook mergholte aanwezig ... zie functie merg ...

Vicky Verreycken schreef op woensdag 10 september 2008, 0:06:


Just ! dat wordt dan een ietsiepietsie uitzetbare spalk, liever niet dan wel natuurlijk met een fractuur. Beweging thv de breuklijn is niet zo super in kader van de "liefst zo juist - en stevig mogelijke" union van de botstukken, want we willen geen malunion. Ik ben maar hardop aan het denken hoor ...