stumperd schreef op vrijdag 8 augustus 2008, 10:42:


Idd, Conny, zo werkt dat! Ik heb er gelukkig maar 4 maanden gestaan, maar ik heb er meer gezien dan mij lief is!
Pappie koopt voor dochter-krengetje-lief een "sport"paard. Paard liep al Z. Dochter ging in één seizoen van B naar M. Knap hè, zeiden mensen tegen mij! Ik ben nog druk met het voelen van bewegingen in stap en draf (staan-zit-staan-zit, pffff). Galopperen doe ik niet, krijg hem wel in galop, maar zolang ik het gevoel heb dat ik alle zeilen bij moet zetten om het dier niet te hinderen in draf, lijkt galop mij nog net ff te hoog gegrepen.
Moet je voorstellen, ik zei, in een groep van beoefende ruiters, dat ik het helemaal niet zo knap vond! Hmmm, waarom dan niet?, was de tegenvraag. Nou simpel riep ik enthousiast, dat dier liep al in de Z toen ze hem kreeg. De knoppen "schouder binnenwaarts", "travers" en nog meer van dat voor mij hocus-pocus zitter er al op! Jeen van mij heeft die knoppen (nog) niet, dus als dat grietje echt zo'n geweldige ruiter is, mag ze het altijd op mijn Jeen proberen (zonder sporen, zonder zagen en zeker zonder zweep). Wedden dat het niet lukt?
De dames keken mij bedenkelijk aan en ik geloof dat ik wel een punt had gescoord bij ze! En ik? Ik was helemaal klaar met het shampo, knippen en vlecht-clubje! O ja, ik heb één keer meegedaan aan een onderlinge wedstrijd, ik reed toen net een week of 3. Jeen wel lekker geborsteld, maar geen vlechtjes of dergelijke gemaakt. Ik bedoel, een stoere Fries ga je toch niet met knotjes de ring in sturen of wel soms? Kreeg voor de verzorging niet zo veel punten, lekker boeiend! Ze vroegen nog wel waarom ik dat niet gedaan had, of ik wel kon vlechten (duh!). Tuurlijk, riep ik, maar Jeen vindt vlechtjes en knotjes echt iets voor homo's en zieke hoeren! Vonden ze ook niet echt een leuke opmerking, terwijl het wel grappig was bedoeld. Die dressuur wereld neemt alles wel erg serieus hoor, maar vergeten vaak waar het echt om draait, namelijk het paard zelf!

Herman schreef op donderdag 7 augustus 2008, 16:32:


Ik denk ook dat diep in hun hart deze mensen best hun paarden zo zouden willen houden maar.......vindt maar eens betaalbare plek(eigen stekkie)!.
Wat als je overdag werkt en wie verzorgt er dan jou paarden???.
Niet iedereen denkt de verandwoording aan te kunnen alles zelf in handen te houden(verzorging/kennis van zaken/verandwoording).
Ook partner moet het willen,paarden thuis,je kunt moeilijk weg en als je wedstrijden hebt moet er altijd iemand thuis blijven.
Veel mensen die deze droom willen zien uitkomen vertrekken naar Duitsland.
Zo ook familie van ons,hebben uit enthousiasme meerdere paarden en pony's meegenomen van mensen die ze af wilden staan.
Werden daar goed geholpen door de Duitse medemens.
De mannen rijzen heen en weer tussen Duitsland en Nederland en de vrouwen hebben het zo druk dat ze niet eens meer aan paardrijden toekomen.

Paard op stalling zetten met dagelijkse uitloop valt ook niet altijd mee,hier in zuid-holland zit bijna alles vol en je moet vaak ook zelf tijd vrijmaken met paarden omwisselen met naar buiten kunnen ,uitmesten en soms s'nachts op stal.
Niet iedere stalhouder wil paarden dag en nacht in weide hebben lopen.

Toen ik mijn paardjes thuis kreeg was ik in begin vreselijk onzeker,dat is 12 jaar geleden ongeveer.
Ik had nog geen idee met internet en of er wel wat te vinden was ????.
Iedereen zou komen kijken van oude stal ,waren zo nieuwschierig,er zijn er 3 geweest en de rest reed waarschijnlijk stiekum langs (wonen langs de weg) en zagen wel eens auto's stilstaan en ineens wegrijden.
Het paardenwereldje is een heel moeilijk wereldje want sommigen vinden het juist heerlijk om te kunnen rijden zodat anderen het kunnen zien,commentaar te leveren op anderen.
Het is een mode wereldje geworden voor mensen met poen(niet allemaal hoor!!)sommigen weten nog steeds niet beter.
Ik wist het ook niet totdat ik weer eens mee ging bij dressuurwedstrijd kijken na 10 jaar.
Wat zit er een kouwe kak tussen,grote bekken tegen andere ruiters,jury,personeel van acomodatie,wandelaars,kijkers,voorlezers.
Sommigen mishandelen hun paard in de inrijbak om ze nog even lesje te leren,familieleden die zich doodschamen voor het gedrag van hun ruiter!
Ik ga daar nevernooit meer heen.

Maar er zijn altijd nog mensen die toch een paard op manege zullen neerzetten,je hoeft eigenlijk alleen maar te komen ,rijden en te gaan en verder ben je vrij,terwijl de thuispaardenbezitter van s'ochtend 7 uur tot s'avonds 11 uur(in mijn geval) aan het voeren verzorgen etc.is.
Ieder zijn keuze.

Conny

Anja Seijn schreef op vrijdag 8 augustus 2008, 11:09:


Herkenbaar verhaal ja en mooi geschreven,ik zie die koppen helemaal voor mij!!!!!.
Heb van mijn tiende tot 32 ste geloof ik op manege gestaan en heb het allemaal van dichtbij mee mogen maken.
Kinderen gedumpt op manege met eigen paard/pony,pa en moe werken!.

Paardrijden met niet goed aangesingeld zadel,kind onder paard hangen en zowat ziekenhuis in(rotknol)!.

Meisje met pony jaloers op vriendinnetje met paard(wilde ze ook).
Pony werd niet meer bekeken en kweinde weg in stal en madame kreeg paard.

Paard te sterk voor haar,draver en wilde niet galopperen(kon dat beesie niet want dan werd hij vroeger gediskwalifiseerd.
rotknol en er kwam ander.

Ga zo maar door....Nou ik galopeerde pas na twee jaar want ik vond het doodeng.
Alles op zijn tijd vindt je niet en een Fries hoort manen los of eventueel spaans vlecht maar niet te strak anders kan het beest nek niet bewegen.

Succes met jouw paard en laat ze maar lachen,ze weten niet beter.

Conny

stumperd schreef op vrijdag 8 augustus 2008, 11:45:


Als je iets echt wilt, dan wil je er moeite voor doen en daar ligt vaak het probleem: het echt hard genoeg willen. Ik ken nog vele mensen met paarden op een manege en 2 ervan zien echt in dat een paard beter af is op een weide dan in een stal, maar... die moeite dat ze ervoor moeten doen is er precies teveel aan. Alle dagen stront scheppen, eten geven, ... zien ze niet zitten, das toch gemakkelijk op een manege hè, daar wordt dat voor jou gedaan. Ik heb ze een adres gegeven van een wei die te huur stond in de buurt, eerst waren ze erg enthousiast maar na nog eens na te denken wat er allemaal bij komt kijken hebben ze toch afgehaakt. Ik ben ze al een hele tijd aan het bewerken omdat ze het ergens wel willen, maar ik vrees dat mijn moeite toch tevergeefs is spijtig genoeg.


Nu heb ik veel hulp van mijn bompa die er overdag veel zit, maar het eerste jaar dat ik op de wei stond, stond ik er alleen voor en kon ik in de week ook alleen maar 's avonds gaan. Ze hadden het niet slechter hoor, zolang je ervoor zorgt dat er genoeg eten is voor 24u. Het is wel nadeliger dat ze dan iets mankeren, maar je kunt aan de mensen die in de buurt wonen vragen of ze een oogje in het zeil willen houden en hun je telefoonnummer geven voor het geval er iets is.


Oefening baart kunst en je kent toch mensen die je willen helpen en waar je terecht kunt met je vragen?


Awel hè, mijn vriend heeft jaren geleden gereden maar is nu helemaal paard-af en dan bedoel ik echt helemaal. Het lukt me toch ook.


Dat afspreken om samen in de piste te gaan rijden heb ik nooit gesnapt, je bent toch met je paard bezig? En als je zo wilt tetteren terwijl je rijdt, dan kan je beter erna in de kantine afspreken vind ik. Ik denk dat een paard dat ook niet leuk vindt om zo'n kwebbelende afwezige ruiter op z'n rug te hebben.
Commentaar geven op elkaar in een manege is precies een sport op zich geworden. Horen, zien en zwijgen was daar altijd mijn motto, hoewel mijn gezicht soms wel boekdelen kan spreken.


Dat wedstrijdgebeuren hè, ik heb dat nooit begrepen. Vroeger ging ik er soms naartoe om voor vrienden te supporteren maar ik heb me altijd een vreemde eend in de bijt gevonden en ik zit er niks mee in om daar een vreemde eend te zijn


Dat is de clou sè. Mensen die er geen tijd voor willen vrij maken. Ik kan goed geloven dat niet iedereen evenveel tijd ervoor kan vrijmaken maar dan zoek je toch een plek waar er een beurtrolsysteem is, of zoek je een zelf een wei waar nog andere mensen bijkunnen voor die beurtrol?
Zoals ik tegen die 2 mensen ook al heb gezegd: als je op een manege staat, ga je ook wel eens iets drinken en doe je een babbeltje. Tel die tijd eens op en bekijk wat je in die tijd allemaal kunt doen op een wei. Dan kreeg ik het tegenantwoord dat het sociaal leven dan achteruit gaat. Pff, zo is er altijd wel iets hè.
't Is zoals je zegt: ieder zijn keuze

Britt Claeys schreef op vrijdag 8 augustus 2008, 12:58:


Ja Britt,soms wil je mensen helpen maar het is dan bijna onbegonnen werk.
Het borrelen aan de bar is vaak een van de belangrijkste dingen,daar gaat hoop tijd inzitten.
Laten wij maar blij zijn dat wij niet meer hoeven te kiezen.
Je moet er veel voor opgeven maar krijgt er ook veel voor terug he!!.

stumperd schreef op vrijdag 8 augustus 2008, 17:21:


Das waar!!