eddy DRUPPEL schreef :

Dat brengt mij bij iets wat we hier vaak tegenkomen bij nieuwe lessers:
Mensen stellen zonder dat ze er erg in hebben wel tig vragen door alkaar aan hun paard.

Neem bijvoorbeeld de tongklik. Ik bedoel niet de beloningsklik zoals die bij clickeren gebruikt wordt maar de 'let-op-ik-wil-aandacht-van-je-klik':

Persoon ziet paard, klikt met tong om aandacht te krijgen.
Paard aan halster, persoon wil hem meenemen: klik.
Voetje optillen, klik.
Eropzittend: wegstappen: klik. Reageert paard niet: open neer schuiven in het zadel, kusgeluid, 'allee-hop', 'komáán', 'stáppen', en dan heb ik het nog niet over de verschillende dingen die ze met hun handen en lichaam doen.

Alleen al deze laatste zijn op z'n minst vier commando's/cues ineen, ik kom het zó vaak tegen bij nieuwe rijders, en we moeten ze dat echt afleren.

Zo heeft de klik voor dat paard geen enkele waarde. Laat staan al die andere overvragingen.

Groet, Pien

eddy DRUPPEL schreef op vrijdag 27 juni 2008, 1:24:



Begrijp ik nu goed (ja sorry, ik begrijp jouw posts niet altijd juist) dat je nog steeds geinteresseerd bent in het antwoord op jouw vraag:

Want ik wil het natuurlijk wel uitleggen. Natuurlijk vind niet ieder paard dat een uitgestrekte arm druk is. Maar Ilias, zoals je hem beschreef, toen met zijn been/voet-probleem, vond die uitgestoken arm onaangenaam. Onaangenaam genoeg dat hij al begon te shotten. Iets wat een paard onaangenaam vindt zou hij dus liever kwijt zijn. Het is een vorm van druk, in dit geval geen fysieke druk, maar mentale druk, die uitgestoken arm van jou betekende voor hem dat je aan zijn been wou komen en van dat idee flipte hij al.
Dit is hoop ik antwoord op je eerste vraag.

Tweede vraag, hoe kan je iets onaangenaams gebruiken om een paard te doen gehoorzamen. Nu het hier zo staat klinkt het waarschijnlijk al logisch. Een paard kan je immers ook leren vooruit te gaan om aan een toenemende beenhulp te ontsnappen, je kan hem leren een bepaalde hoofdhouding aan te nemen door druk op de teugels te geven en die te lossen wanneer hij de juiste houding heeft. Iets onaangenaams (druk) kan in de training dus gebruikt worden door een goeie timing in het wegvallen er van. Iets waar jij als het op praktijk aankomt ongetwijfeld veel beter in bent dan ik trouwens! Maar ik leg je graag de specifieke toepassing uit als je je paard wil leren stil te staan bij het aanraken van zijn been en voetje geven.
Hij vindt het onaangenaam aangeraakt te worden aan zijn been. De kunst is om je timing zo te gebruiken dat je hem als het ware belooft: als je maar gewoon stil blijft staan dan kom ik niet aan dat been. (In het begin dus: hand er naar toe, en nog voor hij reageert - en dus nog stil staat! - gaat de hand weer weg, en opnieuw en opnieuw.) Of kom ik maar heel eventjes aan dat been. En dan iets langer, en paard staat nog steeds stil, je hebt hem dan (uiteindelijk) geleerd dat als hij maar gewoon blijft staan en wacht, dat het onaangename dan nog zo snel voorbij is. Dat was in korte samenvatting. Meer uitleg nodig of is het al duidelijk?

Dit is trouwens de essentie van het desensibiliseer (lees de link naar de uitleg van Frans) - onderdeel van de friendly game van Parelli. Rhythm, Relaxation, Retreat. Hurry up and Relax.

Combineren met clickeren geeft je dan nog extra tools, en puur clickeren kan uiteraard ook en is misschien wel het paardvriendelijkst. En daarvoor hoef je niet met twee te zijn, dat is enkel voor de bijzondere sporttak 'sPietclickeren'. Maar dat is denk ik al wel voldoende uitgelegd? (ik post meteen eens een recent voorbeeldje anders)

Met vriendelijke groeten,
Nathalie