Frans Veldman schreef op dinsdag, 28 september 2004, 9:33:

Dat is ook zoals ik zei hoe ik Isabella achterwaarts zet. Dan doet ze het wel, maar het ging mij over de manier waarop we het leren. Dreigend op je paard aflopen (laatste "fase"), dat staat me niet aan. Het gaat dus over de manier WAAROP en HOE je je paard achterwaarts laat gaan.

Zie hierboven. Ik moet met de wagen bijv. ook achterwaarts kunnen, is zelfs soms zeer wenselijk (als we bons vastzitten in die stomme mendoorgangen).

Moet er niet aan denken als Isabella dan denkt; ja de groeten, ik ga alleen maar voorwaarts. Daarbij als je het anders bekijkt ... voor de wagen loopt ze in haar achteruit juist op ons af .

Groeten,
Ingrid

Frans Veldman schreef op dinsdag, 28 september 2004, 9:33:


Ik zal het zeker niet meer op die manier doen.
Het is wel zo dat ik mijn paard aan de kant moet kunnen zetten (dus evt. ook achteruit).
Maar zoals volgens mij vrij duidelijk was zet ik hem dus zeker geen meters met zware druk achteruit. Daar is het moment niet voor al je er verder geen reden voor hebt als alleen maar een stap achterwaarts.
Zoals ik al schreef associeren veel paarden dit met "op hun kop krijgen" en "omlaag in waarde". (tenminste dit is wat ik heb gezien in vele gevallen).
Maar ik heb ook vermeld dat het kan wennen net als rijden.

Het is inderdaad wel zo dat de achterhand beter ondergebracht wordt (met langzaam achterwaarts gaan) en de bespiering daar dus sterker wordt. Maar dat kan ook op een andere manier. Denk bijvoorbeeld aan werk met balkjes, cirkels en hellinkjes (Als dit mogelijk is natuurlijk. Bij ons dus niet)

Ik twijfel er niet aan dat jullie het beste proberen te doen met de paarden. Maar dat doe ik natuurlijk ook...