Heel veel rijden, echt om de dag of zo en dan kleine stukjes. Iedere keer stukje uitbreiden. Ik heb tegenwoordig zo nu en dan aantal snoepjes mee als ik echt alleen rij. Mijn paard is onzeker alleen, en loopt daardoor laterale passen en ontspant niet goed. Juist die ontspanning wil ik bereiken. Als hij ontspant na iets engs te hebben gevonden of gewoon omdat hij al een tijdje erg braaf is, maar toch spanning heeft geef ik hem een snoepje. Wel op goede moment natuurlijk. Ik laat zijn hoofd na mijn toe draaien. Dan is hij tevens gefocussed op mij. Het is in uitprobeer stadium, maar merk dat het bij mijn paard ontspanning geeft. Echt maar ong 3 snoepjes per ritje hoor, maar gewoon even die extra beloning en de aandacht. Mijn paard weet natuurlijk niet wanneer de beloning komt.
Hij reageert daar erg goed op, en vindt het zo een erg leuk "spelletje".
Ik las in een boek dat paarden die kauwen ontspannen worden en hoorde het nog pas bij een cursus van lammert haanstra.
Ik weet niet wat effect op langere termijn kan zijn, weet iemand dat toevallig?

Vorig jaar nam ik in het begin mijn pony mee, hij is heel braaf buiten, dit hielp erg goed want Jeanneke was meteen een pak rustiger. Het probleem is dat ik dan altijd een slachtoffer moet vinden om mijn pony mee te nemen en dit is niet zo gemakkelijk. Zelf ze beiden meenemen vind ik een beetje te gevaarlijk want Jeanneke wilt dan tegen Black gaan plakken, maar ik sta er wel tussen hè en als ze bang is kijkt ze naar niets en ze zou mij gewoon omver lopen. Wanneer ze achter Black kan lopen gaat het veel beter.
Een vertrouwd terrein buiten de wei heeft ze nog niet echt. Het kleine toertje dat ik vorig jaar deed viel al wel mee, dus ik ga dat toertje terug doen tot ze daar helemaal ontspannen is.
Het allergrootste probleem is juist van mijn terrein op straat te komen. Ik moet daar ongeveer 30m over een straat waar het wel druk kan zijn en waar de auto's goed doorrijden en mijn ingang is in een bocht. Dus die snelrijdende chauffeurs zien mij maar op het laatste moment. Ik moet eerlijk bekennen dat ik hier zelf niet gerust ben, dit zal ook wel op Jeanneke overgaan. Straks ga ik met haar al heel even naar buiten aan de hand en ik zal eerst zelf wat ademhalingsoefeningen doen .
Na die 30m kunnen we een rustig weggetje in en gaat het al wat beter.
Spannend!!
Groetjes

Dream schreef op zaterdag 23 februari 2008, 9:39:

Die snoepjes zijn een goed idee, maar is het niet beter dat je dan al meer ervaring hebt met deze methode van belonen?
Jeanneke krijgt van mij een worteltje na het rijden wanneer ze echt heel braaf is geweest. Als ik dit te veel doe, wordt ze nogal hebberig en zou ze haar neus in mijn zak steken.
Als ik met haar aan de hand wandel moet ze van mij een beetje schuinachter mij lopen. Wanneer ze door zou hebben dat ik snoepjes bij heb, denk ik dat ze eerder opdringerig tegen mij gaat lopen en dat is niet de bedoeling.
Eerst wat clickertraining zou dan beter zijn denk ik, maar daarin ben ik niet echt thuis. Ik ben het boek van Inge Teblick aan het lezen dus die methode kan ik misschien binnenkort gaan toepassen.
Maar op dit moment lijkt me het voor mij geen oplossing, hoewel ik dat spelletje op zich wel een leuk idee vind.
Groetjes

Ik geef vrijwel geen snoepjes vanaf de grond, want dan wordt mijn paard hebberig. Maar vanuit zadel gaat dat wel goed. Ik heb ervaring met clickeren bij honden, maar het is niet mijn methode, alhoewel het wel een goede manier is van belonen.

Britt Claeys schreef op zaterdag 23 februari 2008, 13:01:


Je zou alvast de artikelen van Piet en Conrad van Pruijssen eens kunnen lezen op dit forum - lezen is niet hetzelfde als doen maar wel een begin hee --Myriam

Diegene die hier onlangs op het forum verschenen of nog andere?
Wat hier even geleden te lezen was vond ik alvast knap.
Groetjes

Zaterdag ben ik met Jeanneke aan de hand gaan wandelen. En ik ben trots, trots, trots!!!
Op de heenweg was ze wat traag, maar ze was heel braaf. De paardjes van de wei naast mij kwamen al hinikkend afgelopen en ze was wel alert, maar ze had ook nog aandacht voor mij. We hebben onderweg een aantal keer stilgestaan, o.a. vlak naast een struikje waar de dode dorre blaadjes nog aanhongen en die waren aan het ritselen in de wind. Voor Jeanneke kan dit echt een geweldig raar iets zijn, maar ze bleef mooi staan met haar 4 voetjes op dezelfde plaats.
Toen we wat dichter bij de autostrade kwamen, die ligt héél dicht bij mijn wei, werd ze wat onrustiger maar ze bleef wel braaf. Zo is er een fietser gepasseerd die niet beter wist dan toch zo rechts mogelijk van de weg te blijven en tussen een gracht en Jeanneke zoefde: domme, domme fietser, maar oh zo braaf Jeanneke.
We zijn andere fietsers tegengekomen, auto's en zelfs een Harley Davidson.
Ze was wel niet super op haar gemak, maar tegenover hoe ik vorig jaar met haar begon, was ze een lammetje.
Enkel op de terugweg ging ze wat snel. Mijn paarden moeten schuin achter mij lopen en op de heenweg deed ze dat, op de terugweg niet bepaald.
Maar toch was ik heel blij!!!

Vandaag had ik haar eerst gereden en daarna is mijn vriend meegegaan om met haar even te gaan wandelen. Omdat ze gisteren zo braaf was en het ook goed deed in de piste ben ik erop blijven zitten. Mijn vriend had haar losjes vast aan een touw voor de zekerheid maar ik had hem gevraagd om haar niet te leiden.
Op de heenweg was ze een zigzaggende slak Ze was nogal onzeker en bleef maar achterom kijken naar haar achterblijvende vriendjes. Maar ze was weer zo braaf, we zijn een draaiende tractor gekruist en ze ging er voorbij.
De terugweg was voor haar weer een wedstrijd van 'wie kan het snelste stappen'. Ik heb haar laten stoppen en de one rein stop nog eens geoefend, hoewel ze dat in de piste perfect kan, lukte het hier pas na de 3de keer aan beide kanten.
Goh, het is nog niet perfect maar ik ben hééééél content!!!!

Er zijn wel 2 dingen die ik graag snel zou willen afleren:
1. Wanneer ze een sappig stukje gras ziet stopt ze en duikt ze met haar neus in de grond (enkel als ik stap, niet in draf of galop). Dit zowel derjuist buiten als in de piste.
2. Haar tempo: vroeger was ze vrij sloom, sinds ik bitloos rijd zit er meer pit in. Maar op een gegeven moment bepaalt zij dat ze sneller gaat. In de piste vooral bij het draven na ongeveeer een kwartier, ze gaat dan zo snel draven zodat ze bijna in galop valt en wanneer ik haar vraag om trager te gaan stapt ze. Ik beloon haar dan wel want ik vraag om te vertragen en ze vertraagt, alleen iets te hard . Zelfs bij de minste hulpen valt ze dan in stap of ze negeert die waardoor ik iets harder doorvraag en dan valt ze ook in stap.. Het is precies of ze op die momenten enkel hard wil gaan of helemaal niet.
Buiten was het enkel snel stappen op de terugweg maar dat vind ik niet erg, het was enkele maanden geleden dat ze weer van haar vriendjes wegmoest en ze deed het flink.
Maar ik zou haar wel willen kunnen regelen in de verschillende gangen bitloos.
Kan iemand mij hier raad om geven?

Maar mijn dag kan niet meer stuk, ik ben trots op mijn paardje!!! Joepiedepoepie!!!

Groetjes

Britt Claeys schreef op zondag 24 februari 2008, 21:24:


Tempo leren regelen met je zit. In draf is dit het makkelijkste. Voor je aandraaft heb je je tempo klaar in je hoofd, je gaat meteen lichtrijden (dus niet eerst even doorzitten om te voelen wat je paard doet en dat dan volgen) in je vooraf bepaalde tempo. Gaat ze trager, been bij, gaat ze sneller, niet meegaan maar je eigen tempo blijven volgen. Desnoods een korte ophouding met je teugels, maar wel blijven draven.
Zing eventueel een ritmisch liedje of zeg een kinderversje op om je zelf te helpen het tempo te houden. 99% van de paarden volgt uiteindelijk de ruiter maar de meeste ruiters nemen in het zadel geen leiding en volgen het paard.

Dank je, dit heb ik nog nooit gehoord. Meestal blijf ik doorzitten, maar nu zal ik al zingend lichtrijden, het zal wel grappig worden
Je hebt gelijk, als ze sneller gaat volg ik haar met mijn zit.
Ik ben benieuwd!!
Groetjes