Caatje schreef op woensdag 13 februari 2008, 13:47:
> Monique Meijer schreef op woensdag 13 februari 2008, 12:56:
>
>> Afgelopen zondag is Indy voor de tweede keer behandeld door de
> Super Monique dat je àl die tijd zo ingespeeld hebt op haar
> gevoelens, ik hoop ook voor jullie allebei dat het leven nu
> "gewoon" kan worden!!
> Caatje
"Gewoon" zou geweldig zijn! Bij elke stap die ze neemt zie je de spieren in haar rug bewegen, haar achterhand beweegt heel anders. Ik ben erg benieuwd hoe ze aanvoelt onder het zadel, hopelijk houdt deze verbetering aan en komt er niet toch nog iets anders uit.
Zoals ze op de behandeling reageert is het bijna zeker een spierprobleem zijn en niet zoals een therapeut uit het verleden wist te melden dat ze heupartrose zou hebben, rijp voor de slacht, doe maar weg, kost alleen maar geld, bla bla....... grrrrrrr, van zo'n instelling krijg is mep en wurg neigingen.
Komend weekend wil ik met haar nog een keer het nieuwe industriegebied bij ons in de buurt verkennen. Brede asfalt wegen, grote grasvlakten, nog geen bebouwing en geen mens in zicht. Als het goed met haar gaat en de zwellingen en gevoeligheid weg zijn, zadel ik haar op en proberen we daar een stukje te rijden. Lekker veel ruimte om wat oefeningetjes te doen en geen pottekijkers die het allemaal beter weten! We zien wel hoe het gaat, anders houden we het op wandelen MET zadeltassen met wat lekkers, een sapje en een appeltje. Zal er wel op uitdraaien dat Indy het sapje EN het appeltje naar binnen werkt. :)
Groeten,
Monique
Warboel
