Nathalie Lagasse schreef op dinsdag 12 februari 2008, 17:12:
> Moniek schreef op dinsdag 12 februari 2008, 15:57:
>
>> Wat moet ik me hierbij toch voorstellen? Staat dit paardje nu
> meer is goed gekomen, die werd levensgevaarlijk en is ondanks
> enorme inspanningen van de eigenaresse moeten afgemaakt worden.
> Daar lag voor mij dus ook een grens. (Nog eens: ik moest de
> keuze niet maken).
Nathalie,
Dank voor je antwoord. Het blijven natuurlijke moeilijke beslissingen die in zulke situaties genomen moeten worden. En met alle respect voor wat iemand dan besluit.
Toch ben ik blij dat ik ooit, toen we een heel ziek paard hadden, nooit aan een opname in een kliniek begonnen ben. Hij is overleden onder de open hemel en het laatste dat hij gezien heeft was groen gras. Na sectie bleek er ook iets te zijn dat nooit opgelost had kunnen worden; dus toen wisten we ook zeker dat alle inspanningen voor niets geweest zouden zijn.
Maar ja, mocht zoiets nog eens voorkomen, dan wordt het toch weer opnieuw wikken en wegen..........
Warboel
