Michiel schreef:

JA, dat kan ik met hart en ziel beamen!
Sinds ik clicker train, zie ik een motivatie en plezier bij de dieren die ik
train, zo intensief; dat is niet te vergelijken met wat ik ooit met andere
methodes heb kunnen bereiken.

Dat is ook meteen de reactie die ik op de e-mail van Linda wilde geven, zij
schreef:
verschil? <

Mijn reactie is, dat het 'op papier' misschien niet zo'n groot verschil is,
maar dat ik in de praktijk zie dat het wel degelijk een enorm verschil
uitmaakt.
In de motivatie van het paard (leren is LEUK!), in de band die je met je
paard opbouwt (Joepie daar is Karen. Met haar doe ik altijd leuke dingen!).

Mijn paard Fálki is door eerdere eigenaren 'traditioneel' getraind, maar bij
mij vanaf dag 1 met de clicker. De verkoper heeft me gewaarschuwd dat hij
zich moeilijk liet vangen in de wei. Dat zegt dan een heleboel over wat
Fálki verwacht te gaan doen als hij wordt opgehaald in de wei (en over wat
hij daarvan vindt), want naar mij komt hij op een drafje of in galop toe, in
de wei.

Laatst maakte ik eens een ritje veel korter dan anders, een half uurtje
maar. Toen bleek dus dat Fálki niet naar huis wou! Geweldig toch, een paard
die ervan baalt dat de lol (is de rit) alweer voorbij is?!

Fálki rijd ik soms met bit, soms met halster. Als het bit op het haakje
hangt, vlakbij de plek waar ik hem zadel, neemt hij zelf het bit vast in
zijn mond (hij wipt het hoofdstel van het haakje af en pakt dan het bit op).
Dat heb ik hem niet geleerd om dat te doen; hij is dat uit zichzelf gaan
doen en naar ik aanneem uit ongeduld om er samen met mij op uit te trekken.
Dat is toch fantastisch?

Ik krijg de dingen zoals ik ze hierboven beschrijf (en er komt zoveel meer
gevoel bij dan ik ooit in een e-mail kan uitleggen), niet voor elkaar met
andere methodes. Dat is ook 1 van de eerste dingen die mij opvielen toen ik
de Parelli video level 1 bekeek: ik zie een super-gehoorzaam paard, dat
zeker niet gestresst is, maar ook niet enthousiast.

Bij Klaus Hempfling zie ik het enthousiasme van de door hem getrainde
paarden wel. Hempfling werkt weliswaar niet met clicker training, maar een
overeenkomst is dat Hempfling ook werkt vanuit een concept zonder
(onaangename) druk. Ook begint hij (in tegenstelling tot Parelli) met een
"bloot" paard. Pas als je een heleboel kunt, door goede communicatie mbv
lichaamstaal, met een bloot paard, dan ben je er klaar voor (en is de
relatie tussen jou en je paard zover) dat je goed online kunt gaan werken
(NIET andersom).

groeten,
Karen

Karen Koomans schreef op Mon, 9 Feb 2004 23:25:57:


---Mits je Parelli goed uitvoert reageert je paard precies hetzelfde hoor!


---Dit kun je ook bereiken zonder eten. Door eerst een week bij je paard in de wei te vertoeven zonder iets van je paard te vragen. Met halster in de wei een boekje gaan lezen, laten zien dat je je paard niet altijd maar pakt om te rijden (bij veel traditioneel getrainde paarden is dit namelijk de grootste reden om niet te komen, logisch).
Laat ik nu even uitgaan van Tamara, zij is jong en was bang voor mensen in het begin. Zij had echter nog niet die ervaring van: Oh, halster dus dat wordt rijden, wegwezen dan maar...
Een paard dat geen enkel vertrouwen heeft in mensen kun je niet benaderen met voer en dus leren om naar je toe te komen met de clicker (let wel: ik heb het hier echt over het prille begin!). Wat in zo'n geval het beste werkt is gewoon lekker relaxt in de wei gaan zitten. Het paard kiest er dan op zo'n moment zélf voor om naar je toe te komen, zonder prikkel dus zeg maar. Dat maakt dat het paard toch 'trots' op zichzelf kan zijn omdat hij toch de moed heeft gehad om naar je toe te lopen. Wanneer dit dan een positieve ervaring wordt, komt je paard zonder clicker ook wel naar je toe...mits je niet elke dag hetzelfde ritueel afloopt natuurlijk. Elke dag dezelfde oefening, daar zou ik ook gek van worden en zeggen: Bekijk het maar, ik ga lekker aan het eind van de wei grazen!...Het ligt dus allemaal aan de eigenaar of het paard zonder voer ook naar je toekomt. Ik zeg niet dat ik de clickermethode afschrijf, want die zal evengoed werken. Ik wil alleen maar zeggen dat er meerdere wegen naar Rome zijn


---Hier ligt de kern van je hele discussie denk ik Karen. JIJ kunt dit niet voor elkaar krijgen met andere methodes, wél met clickeren. IK kan dit niet voor elkaar krijgen met andere methodes, maar wél met Parelli (toegegeven misschien ook met clickeren, maar heb nu al gekozen voor Parelli en ik stort me liever op één methode tegelijk om zo het beste uit die methode te halen...werkt dit dan op lange termijn niet, dan ga ik iets anders zoeken). De reden dat je op de L1 video een paard ziet wat niet enthousiast is, is omdat het juist L1 is! Verder is het een demonstratie en kan dit paard alles al. Maar hoe moet je het anders aan mensen duidelijk maken die er de ballen nog niet van snappen? Met een paard wat het nog niet kan? Dat komt denk ik dan totaal niet over...
Geloof me, ik ben nu met Tamara met L3 grondwerk bezig en ze is echt wel enthousiast hoor! Heb je de demo's van Parelli ook wel eens gezien of de L3 videoband? Daar kan ik toch zeker niet van zeggen dat er geen enthousiasme vanaf straalt. De videoband "Secrets to Succes" waarbij L3 studenten met hun paarden bezig zijn bruist van enthousiasme...


---Heb ook de Klaus-methode gedaan, maar moet eerlijk zeggen dat ik liever mijn paard eerst on line heb hoor. Hoewel het prettiger voelt om met je paard te werken zonder lijn, vind ik het toch een belangrijke basis dat je eerst met lijn begint. En Hempling gebruikt ook druk, wat denk je van de 'onderstap'? Is ook 'druk' richting het paard, dat vergelijk ik met de 'druk' die je uitoefent wanneer je bij Parelli naar Zone 4 kijkt en je paard naar je toe draait. Is precies hetzelfde. Verder gebruikt hij ook druk bij het achterwaarts laten lopen. Oké, je kunt je paard in een straatje zetten zodat de enige weg eruit de weg naar achteren is, maar dat zie ik ook als een vorm van druk want zodra je dan naar je paard toeloopt oefen je ook een bepaalde druk uit. Hempling heeft hele goede dingen hoor, daar niet van, maar ook hij gebruikt (onaangename) druk naar mijn mening. En als ik bij Tamara was begonnen zonder lijn e.d. was het compleet fout gegaan. Maar heb al verteld dat Tamara absoluut niet positief op de Klaus-methode reageerde. Dit kan uiteraard bij andere paarden anders zijn, mijn fjord reageerde er wel goed op, maar was ook trouwens niet echt bepaald enthousiast. Waar het om gaat is, is dat er gewoon meerdere wegen naar Rome zijn. Dat JIJ wel volgens de clickermethode iets voor elkaar krijgt en ik dit voor elkaar krijg middels Parelli. Dat beide methodes goed kunnen werken en dat ik eigenlijk niks kan ontdekken waarom het ene 'slechter' zou zijn dan het andere. De één gebruikt nu eenmaal Parelli, de ander Clicker...

Groetjes,

Linda

Karen Koomans schreef op Mon, 9 Feb 2004 23:25:57:


Moet je hier eens komen kijken. Harisha steekt dr kop zo in het halster of loopt los mee naar de bak. Van de week nog: Ik hoef maar een vinger uit te steken en ze vliegt weg, blijft met de staart omhoog om me heen rennen, en even kijken naar de achterhand is genoeg om haar in volle galop naar me toe te laten rennen. Precies voor me snuift ze eens keihard. Een andere aanwijzing en ze spring los over een oliedrum. Een ander moment waarop ze naar me toe komt galoperen stuur ik haar de andere kant op om een galopchangement te krijgen en die krijg ik ook, pal voor mijn neus.
Dan ga ik rennen door de bak en rent ze naast me mee. Ik maak een sliding stop en zij ook. Ik begin achteruit te lopen en zij ook. Aan al dit alles is geen brokje voer te pas gekomen. Ze heeft er gewoon lol in. Als ik de bak opendoe en weg ga dan loopt ze eerst nog een heel eind mee, terwijl het pak kuil en de andere paarden de andere kant op zijn...

Hoezo "niet enthousiast?" Toegegeven, een deel zit hem in het paard. Maar dan nog moet je veel afwisselen en op de goede manier belonen om dit zo voor elkaar te krijgen. Het is niet iets dat is voorbehouden aan clickertraining...

Groeten,
Frans

Frans Veldman schreef op dinsdag, 10 februari 2004, 16:38:

Lijkt me prachtig om zo met mijn pony te kunnen werken. Ook al komt onze Mookie nu ook zonder NH (in ieder geval niet bewust; en ik komt er achter dat ik in mijn omgang met paaden er niet super veel naast zit) galopperend naar het hek en ook niet om een versnapering maar uit enthousiasme. Waar ik nieuwsgierig naar ben is zie jij wel een enthousiast paard op de video van parelli 1?

groetjes Elsbeth

elsbeth flipsen schreef op woensdag, 11 februari 2004, 21:51:


Welnee! Dit is hetzelfde paard als waarop hij in een andere video rijdt, zonder zadel, zonder halster, zonder ook maar wat aan het hoofd, en waarbij hij door een heuvelig bos scheurt en om de 2-galosprongen een changement doet. En op DIE video straalt het enthousiasme er af!

Groeten,
Frans