Esther schreef op woensdag 6 februari 2008, 16:29:


Voor zover ik me kan herinneren waren de mensen die er in het begin nogal huiverig tegenaan keken op 1 hand te tellen en heeft mbt het scheren toch ook daarvan vrijwel iedereen (als al niet iedereen) zijn mening herzien toen ze het hele verhaal goed begrepen. Sowieso denk ik dat mbt tot het scheren de mensen alleen hoopten dat er eventueel nog een andere oplossing was en hebben ze met dat idee mee gediscussieerd, niet om jouw kunde in twijfel te trekken.
Uitzonderingen zijn er altijd, maar zoals je het nu schrijft, klinkt het haast alsof het halve forum het niet met je eens was. En naar mijn mening was dat totaaaaal niet zo.

Geertje schreef op woensdag 6 februari 2008, 18:17:


Ik schrijf niet eens op HN ( andere forum) zelfs daar kwam het ter sprake dat er 'tegenwoordig' geschoren werd etc. en dat dat niets meermet PN had te maken.

Esther schreef op woensdag 6 februari 2008, 18:37:


En ja ik ben wel heel erg blij met de adviezen die ik toen heb gekregen van mensen die in hun 'vorige' leven hun paarden ook schoren, ik scheer niet iedereen over een kam.

Esther schreef op dinsdag 5 februari 2008, 11:37:


Ik heb met een recept van de dierenarts epo gekocht in de apotheek van het ziekenhuis. De dierenarts mocht het niet verkopen omdat hij er misschien wel mee ging leuren bij de sportschool?!
Dit was voor een kat met ernstige nierinsufficientie.
Als ik een geschreven recept heb van jouw dierenarts , dan moet het geen probleem zijn.
Voor mensen kost het ongeveer 115 Euro per maand , maar ik weet niet of dat de kostprijs is of de inkoopprijs.
Ik hoor het wel of je dit ziet zitten , en wees niet bang , je brengt me echt niet in de problemen hoor!

Gr Esther

van lennep schreef op woensdag 6 februari 2008, 20:58:


Oeps 115 euro per maand, dat is wel degelijk een drempel omdat het 'levenslang' is. Als je er mee begint en het slaat aan dan mag je er niet meer mee stoppen en er is kans dat de dosis opgevoerd moet worden.
(paarden krijgen wel een mensendosis, gelukkig dus niet 5 keer zoveel)
En het is geen geneesmiddel, de tumor blijft groeien. Kon ik maar voorspellen hoe lang 'levenslang' is. Wat een shit situatie. Ik kan Bret verkopen om de medicate te betalen, maar Björk zal er niet van genezen . Stel je toch voor dat ze ondanks die medicatie dit jaar nog het loodje legt? Dan ben ik Bret ook nog kwijt. Ör had eerst nog een kans om te genezen, toen ze uiteindelijk weer zo ziek werd kon ik daar mee leven, zij heeft een goed pijnloos laatste jaar gehad en de tijd van haar leven met de kleintjes waar ze voor zorgde in het natuurgebied. Ook dat heeft veel geld gekost, maar ze had een kans. Dit is toch weer heel anders, hier is enkel achteruitgang te verwachten. Ik kreeg vandaag ook de rekening van de kliniek, dat was ook even slikken alhoewel het me ook wel meeviel, maar ze moet nog een keer omddat we toch de dubbele test willen want stel dat.....

Esther schreef op woensdag 6 februari 2008, 21:26:

Wat een akelige spagaat waar je in zit. Wat je ook gaat doen, het is altijd onder voorwaarden, geen keus is overtuigd de juiste. Gatsie.

Esther schreef op woensdag 6 februari 2008, 21:26:

.>

Echt shit Esther, dit is letterlijk zitten tussen "a rock and a hard place" Ik zou zeker Bret niet verkopen, zoals je zelf zegt, Björk zal er niet beter van worden en jij alleen maar nog verdrietiger! En bovenop allerlei twijfels en verdriet, krijg je ook nog eens te maken met die huizenhoge rekeningen.........life sucks. Sterkte!
Caatje

Caatje schreef op donderdag 7 februari 2008, 10:03:


Es , kun je van je dierenarts te horen krijgen waar het nou eigenlijk om gaat?
Ik bedoel , permax is een breed pectrum medicijn , en misschien heb je alleen maar een bepaalde werking nodig , als dat bekent is tenminste...
Permax activeerd een postsynaptische dopaminereceptor , maar daar heb je verschillende van , bv de D1 , D2 D3 D4,5HT.
Als het voornamelijk om de D2 gaat , dan is er nog een alternatief nmm.lisuride , en dan zit je op 26 euro per maand...
Vicky , help!
Weet jij precies wat er mis is , met welke receptoren ,bij cuhsing?
Is er niet gewoon een dopamine tekort?Ik schrijf ook maar wat hoor.....
Of zijn ze er gewoon een keertje per ongeluk achter gekomen dat permax helpt bij paarden , zonder dat er duidelijk onderzoek naar is gedaan?

Gr Esther

Caatje schreef op donderdag 7 februari 2008, 10:03:


Ik heb net met de dierenarts overlegd, hij kan me helpen aan pergolide ( tegen een redelijke prijs, maar toch nog erg duur) maar het is dan echt levenslang als het aanslaat. Er is me wel een en ander helderder geworden, er zijn twee dingen aan de hand, ze staan niet met elkaar in verband en dat dacht ik eerst wel. Het is dat geslachtsapparaat dat niet aktief is, dit staat los van de Cushing. Maar ze heeft óók Cushing. We gaan er toch naar laten kijken in het voorjaar. Het heeft geen zin de Cushingtest nu te herhalen omdat het te kort op elkaar is en er precies hetzelfde uit zal komen.
Het beste is toch te proberen haar weer aan het werk te zetten omdat ze echt niet dikker mag worden, het is dus afwegen van twee kwaden, het is pesten voor haar want ze voelt zich echt niet lekker, maar dat wordt erger als haar conditie terugloopt dus gewoon kijken waar het schip strandt. De ene dag is ze gevoeliger dan de andere dag dus we gaan het gewoon per dag bekijken. Ik heb weer bevestigd gekregen dat ik een superdierenarts heb, het maakt gewoon niet uit als ik vragen heb en hij blijft uitleggen en zoekt mee naar oplossingen. Er is nu heel duidelijk gezegd dat het echt Cushing is. Of de epileptie er mee heeft te maken betwijfelt ie wel, ook al wordt dat vaak beweerd dat die pijnappelklier misschien drukt op de hersens. Eigenlijk kun je dat enkel via een scan zien begreep ik. In ieder geval kan ik zelf ook aan de medicatie komen en dat geeft wel een prettig gevoel ik heb hierdoor minder het gevoel dat ik klem zit en de medicatie dus ook kan onder begeleiding en controle van de dierenarts .

van lennep schreef op donderdag 7 februari 2008, 10:28:


Onze posten kruizen elkaar. Nu heb ik weer meer vragen haha, maar zoals ik begreep gaat het idd om dopamine. Ik heb van Caatje wat interessante liks gekregen waaronder ook een trial met pergolide. Het helpt niet bij ieder paard, maar het proberen wel waard om de klachten tegen te gaan. We wachten in ieder geval af tot het voorjaar, april is al bijna, dan gaat ze toch weer naar de kliniek omdat er twee problemen zijn.
Cushing is een tumor in de hypofise en daar gat het mis met van alles, mischien zijn het nog wel meer dingen dan dopamine maar dat gaat dus ook mis. Dat verklaart ook naar mijn idee dat ze signalen anders op kan pakken en dat per dag kan verschillen.