Mijn onbeslagen IJslander loopt heel goed als zijn hoeven niet gevoelig zijn. Als zijn hoeven gevoelig zijn (en dat is nogal eens geweest de afgelopen tijd door verkeerd voer), wordt hij vlak en wordt zijn tact minder zuiver. Hij heeft van nature een goede tact, maar dat hebben niet alle IJslanders in aanleg; dan moet je zelf meer doen om een zuivere tact te rijden.
Er zijn IJslanders die zijn viergangers en hun aanleg is dan wat minder lateraal gericht; ze hebben meestal een goede draf en ook tolt, maar voor de tolt moet je als ruiter meer doen. Er zijn ook vijfganger-IJslanders en hun aanleg is meer lateraal, ze hebben vaak een wat minder verende draf, maar de tolt gaat vaak vanzelf. Sommige IJslanders hebben iets tussen vier en vijfgangen in, of zijn zo lateraal dat ze uit zichzelf voornamelijk een zwijnepas aanbieden Dan wordt er vaak eea gedaan met de ijzers; wat zwaarder voor, de hoeven langer laten groeien enz. Het lijkt mij ook dat je dit met rijden en de goede training ook kunt oplossen, het vraagt gewoon wat meer van de ruiter

Karin schreef op dinsdag 20 november 2007, 20:51:

Piet schreef op maandag 19 november 2007, 20:19:


Zeker is het voor mij dat het door de gevoeligheid komt. Het door elkaar rommelen van de gangen is voor mij dus niet zo zeer de vraag, maar wel hoe lang die gevoeligheid duurt. Voorheen liepen mijn paarden namelijk volstrekt probleemloos en ik weet dat ik nu bijna vloe, maar dus met ijzers. Nu lopen ze ongemakkelijk en kunnen b.v. niet draven. Dus nogmaals mijn vraag: hoer lang duurt dat en gaat het over???

Nel Jasperse schreef op woensdag 28 november 2007, 23:20:

Daar is helaas helemaal niets over te zeggen, Nel. Was het maar waar dat het maximaal een jaar duurde, maar het is niet zo absoluut. Het hangt enorm af van het individuele paard, zijn historie en zijn wijze van gehouden worden. Mijn eerste paard stapte na 9 jaar ijzers probleemloos over op blootsvoets, mijn andere paard liep na 13 maanden nog steeds even kort en stijf, waggelde als een eend want hij durfde niet te landen.
Als je de ervaringen van mensen op dit forum leest, zie je dat alle variaties tussen 0 dagen en 3 jaar mogelijk zijn.

Christel Provaas schreef op donderdag 29 november 2007, 8:35:


Een van mijn twee IJslanders wil in het begin van de rit liever niet op het asfalt lopen en al helemaal niet tolten of draven. In de overgang naar tolt of draf blijft het dan rommelen. Dat is niets ernstigs. het gaat vanzelf over na een minuut of tien en dan zijn alle gangen er weer ook op het harde.

Ik denk wel eens dat ze de gevoeligheid nog tussen haar oren heeft zitten.
En dat ze uit gewoonte begint te strompelen zodra ze op het harde komt om er dan na korte tijd achter te komen dat er niets aan de hand is.

Ook is in het begin van de rit de achterhand nog minder actief en dat zou er toe kunnen leiden dat de voorvoeten in het begin wat zwaarder belast zijn, waardoor iets van gevoeligheid kan optreden, net genoeg om de gangen te verstoren. Tis maar 'n hypothese.