Nils Vellinga schreef op woensdag 14 november 2007, 0:33:


1 jaar

Nils Vellinga schreef op woensdag 14 november 2007, 0:33:


Ja dat is wat ik me afvraag... Ik hoef er niet persee op te rijden hoor. Ik vroeg het me gewoon af hoe lang dat wel duurd...
De DA zei na 2 weken.

charlot van r schreef op woensdag 14 november 2007, 7:04:


Ja, na twee weken zal de zweer weer genezen zijn, maar de hoef/zool moet herstellen. Oakley heeft 3 maanden en 4 maanden geleden een hoefzweer gehad aan dezelfde hoef en ze loopt nu nog op hoefschoenen als we buiten gaan rijden. Zonder lukt ook wel voor korte stukjes maar je merkt dat dat teveel van haar vergt dus dat doen we nog niet. Op de hoefschoenen loopt ze trouwens als een trein.

Groet, Pien

Spirithorses schreef op woensdag 14 november 2007, 9:02:


oke dank je wel voor de info

charlot van r schreef :

Weet je; je gaat het ook zien.
Oakley liep in eerste instantie gelijk na het uitbreken van de zweer vrij snel goed (verlichting), en na een paar weken zijn we weer korte wandelingetjes (dus ernaast lopen) gaan maken. Was dus toch nog niet zo goed want korte tijd later kwam er weer een zweer op dezelfde plek. Dat is nu ca 3 maanden geleden. We hadden haar in tussentijd niet gereden.

Weer gewacht en rustigaan gedaan, weer gewandeld, maar dit keer met hoefschoenen aan en nu gaat het goed (afkloppen).

De oorzaak van de zweer weten we niet. Het enige wat we ons kunnen bedenken is dat het van een venijnig vuursteentje gekomen is, ze kreeg die zweer namelijk nadat ze met ons mee geweest was op een buitenrit waarbij we ook stukken over de vuursteen moesten. De zweer kwam precies op de zool bij de punt van de straal in het hollere gedeelte naar buiten. Ze heeft toch ook zwakkere hoeven dan je aan de buitenkant kunt zien, heeft nooit op ijzers gelopen maar wel vanaf een half jaar in een stal gestaan en er nauwelijks uit geweest, zij had ook heel scheve vergroeide hoeven die nu, een jaar later, al een stuk rechter geworden zijn.
Zij gaat niet meer mee naar buiten zonder hoefschoenen.

Oaks is zowiezo een beetje een zorgenkindje omdat ze ook niet zo sterk in haar spieren is dus dit is een paard waar we altijd heel veel rekening mee moeten houden. Volgens de DA heeft ze 'alleen maar' een achterstand in spierontwikkeling, alhoewel ikzelf twijfel of er toch niet iets meer aan de hand is. Ze is nu een jaar bij ons, loopt dag en nacht in de groep/buiten en is toch nog niet zo sterk, ik vind haar soms nog wankel (ze is een jaar geleden ook spierbevangen geweest) en te slap. Als ze eenmaal op dreef is zie je een paard met prachtige dressuurgangen, maar dat komt pas na 20 minuten werken, daarvoor loopt ze nog steeds als een veulen. Ik blijf dat vreemd vinden. Ze heeft ook voor haar 5 (bijna 6) jaren het lijf van een veulen. In haar hoofd is ze ook nog erg jong. Ze heeft natuurlijk in die stal ook een stuk van haar ontwikkeling niet doorgemaakt, en is volgens de DA nu aan een inhaalslag bezig.

Wat je nu nog ziet aan haar is dat ze wel gewoon stapt, maar als ze zonder hoefschoenen draaft op het harde is er even die knik in haar hals en loopt ze niet helemaal ritmisch. Met hoefschoenen is dat over.

Groet, Pien

charlot van r schreef op dinsdag 13 november 2007, 17:37:


Dat hangt helemaal van je paard af wanneer je weer kunt rijden. Indy liep altijd snel weer goed, maar zodra ik erop stapte was de belasting te groot en werd haar hoef weer warm en liep ze lichtjes mank. Indy ontzag ik meestal twee tot drie weken en dan was rijden geen probleem meer.

Het gat geneest van binnenuit en zal langzamerhand uitharden en uitgroeien. Bij Indy duurde het ongeveer een week, dan kon ze weer voorzichtig de weg op. Wel nog uitkijken met steentjes.
Monique

Spirithorses schreef op dinsdag 13 november 2007, 23:22:


Even? Bij Queenie heeft het zes maanden geduurd vooraleer ze weer ok liep; DA verzekerde me dat ze binnen de twee weken weer de wei op mocht en ik terug kon rijden. Na een maand mankte ze nog, uiteraard ging ik niet rijden. Na twee maand was haar zool nog steeds zo dunnetjes en veerkrachtig zeg maar. Na drie maand mankte niet meer in draf op de wei, maar wel op straat, zéker in draf. Na vier maand ben ik aan de hand gaan wandelen, op vlakke asfaltbaan, MET hoefschoenen. Een zaligheid voor Queenie, voor de eerste keer niet gevoelig lopen! Zo zijn we elke drie dagen een stukje gaan stappen met hoefschoenen, zodat queenies hoefjes beweging kregen, en niet alleen op de zachte weidegronden. Na 5 maand kon ik de hoefschoentjes uitlaten en mankte ze niet meer zo snel, wel als ik langer dan een uur ging stappen. Na 6 maand waren alle problemen over en vanaf dan ben ik begonnen met NB want dit wilde ik nooit meer meemaken; ze zou en moest een sterke hoefwand en zool krijgen!

Dus charlot, zolang de zool nog zo week is zoals je zegt, zelfs al loopt je paard niet kreupel (paard kan het wegsteken ook!) rij niet! Zeker als de zool nog niet hard genoeg is, dan komt er zo weer een hoefzweer als ze op een of ander steentje zou trappen.

Gun tessa de rust die ze nodig geeft, gebruik je eigen deskundigheid door te kijken naar de hoef, de DA is geen helderziende die kan schatten hoelang het duiuirt voor zo'n zool hersteld is. Vraag hem eens hoe snel de zool gemiddeld groeit per maand. Het is niet omdat 'de wonde' of het gat dichtgegroeid is dat de zool sterk genoeg is. Dus dat is niet de enige indicator. Bouw, zoals piet zegt, langzaam op, kleine stukjes wandelen op vlakke asfalt, aan de hand en KIJK. De wei is geen goed alternatief omdat de weidegrond te zacht is om te kunnen oordelen of ze goed loopt of niet.

En heeee, wanneer koop je het boek NB eens? Dan weet je alles wat je moet weten over de hoef, of doe de cursus NB!
Iedereen wilt je helpen, zo zijn we nu eenmaal, maar je kan het best allemaal zelf leren.

Grtz

Monique Meijer schreef op woensdag 14 november 2007, 10:18:


Dan maar hopen dat wij er nooit last van krijgen... Helaas alleen maar steentjes hier!
Ik zou absoluut de hoefschoenen dan aan moeten trekken.

Wil