De aanhouder wint???

En dat noem je dan plezier........Je paard net zolang dwarsbomen totdat hij doet wat je zegt. Dat is toch niet communiceren uit wederzijds vertrouwen Ilona? Dat is pesten. Het karakter breken totdat het paard zo afgemat is door alle narigheid die hem geboden word dat hij doet wat je wil. Niet uit respect voor jouw maar uit frustratie. Iets wat ik niet zou willen...

Emania

emania schreef op Mon, 2 Feb 2004 20:08:32:


Je doet blijkbaar geen parelli dus je kent het principe niet. Het zit namenlijk zo. Het paard wil voorop rijden, maar dat wil jij niet. Jij wilt dat het paard naar jou luistert, natuurlijk als een leider waar hij respect voor heeft. Dus geef je hem heel duidelijk twee keuzes. Of je rijdt hier, waar ik wil dat je rijdt, en je krijgt rust, comfort. Of je rijdt daar maar dan geef ik je geen rust, discomfort. Dit is het comfort-discomfort principe en mensen zien dit als een soort chantage. Maar dat is het natuurlijk niet! Kijk naar een moeder en haar kind. Het kind kijkt televisie, maar die moeder wil dat hij de tafel dekt. Dus de moeder zegt, kom ga even de tafel dekken. Kind reageert niet, moeder zegt, hallo, ik vraag je wat, dek even de tafel. Kind kijkt om en zegt, neeeeh geen zin in, net iets leuks op tv. Moeder: Kan me niet schelen, je gaat maar de tafel dekken, doet hij nog niets, dan komt er geschreew en eventueel wordt het kind zelfs naar de tafel toegesleurd . Het kind, heeft geen zin om tafel te dekken, en als jij dan zegt, aaaaaacch... laat hem maar lekker tv kijken, krijgt hij het gevoel dat de moeder zijn slaaf is waar hij mooi geen respect voor hoeft te hebben. Door dit comfort-discomfort, krijgt iemand respect voor je en doet ie wat je zegt. Als je dan als moeder maar niet door blijft mopperen dat je kinderen nooit iets doen, maarrr... juist, het goede gedrag belonen. Gezellig tijdens eten koken kletsen, enz..., ivp boos zijn. Dit is de beloning voor het kind. Zolang het kind doet wat jij wilt, wordt hij met rust gelaten. Net zoals je de teugels laat vieren, beloning. Binnen de kortste keren komt het dier erachter dat als hij met rust gelaten wil worden hij maar beter kan doen wat je zegt, niets chantage, gewoon een kwestie van rangorde en respect...,

Ik hoop dat ik het een beetje duidelijk heb uitgelegd

Groetjes Sophie

emania schreef op Mon, 2 Feb 2004 20:08:32:

Het gaat niet om het dwarsbomen het gaat om het COMFORT geven (lange teugel) als hij het GOED doet...

Jij laat je paard maar bepalen waar hij wil lopen? En ehhh als je paard er voor kiest in een vliegende rengalop te gaan en niet te blieven stoppen voor motoren en dergelijke.. Rare manier van paardrijden zou dat worden...

Tuurlijk zijn er regels waar een paard zich aan moet houden. Als je dat niet wilt moet je simpelweg niet gaan paardrijden.

Ik geef daarbij duidelijk aan dat je het paard een compleet lange teugel moet geven op het moment dat hij het goed doet. (Dat is inderdaad 'comfort' zoals Sophie zegt) Het is dus zijn eigen verantwoordelijkheid, hij krijgt comfort als hij het goed doet...

Waarom noem je het dwarsbomen? Noem je het ook dwarsbomen als je je paard laat stappen terwijl hij wil racen, of als hij linkaf wil en jij hem rechtsaf stuurt etc etc. Zoals ik al zei: dan moet je niet gaan rijden.

Baladeika heeft tijdens het rijden en dergelijke behoorlijk veel inbreng, ik luister naar haar maar als puntje bij paaltje komt ben ik degene die bepaalt wat er gaat gebeuren. Gelukkig houden paarden van een goede leider en voelen ze zich daar prettig bij...

Ilona