Ik zou mezelf niet zijn als ik dit niet al ooit op mijn slimme shet had uitgeprobeerd. Inderdaad, ze herkent zichzelf niet. Dat had ik wel verwacht, maar ik had gedacht dat ze er wel een soortgenoot in zou herkennen. Maar dat was dus ook niet zo. Ze begon direct aan de spiegel te likken en ging toen met haar lippen langs de rand en aan de achterkant kijken. Waarschijnlijk niet met de opzet om het paard achter de spiegel te zoeken uiteraard, ze was gewoon het voorwerp aan het bekijken, het ding dat spiegel heet.
Maar toch zijn er genoeg paarden die in een manege waar spiegels hangen erg bang zijn van hun eigen spiegelbeeld. Dus in dat opzicht was mijn shet toch slim.

Groeten,
Ingrid

Frans Veldman schreef op Thu, 29 Jan 2004 17:50:52:


Bewijst dit misschien dat paarden slimmer zijn dan mensenbaby's? Die laten zich door een spiegel foppen en denken dat er een ander kindje zit te lachen. Je schrijft: ze hebben geen enkel benul dat ze dat zelf zijn: slim he, dat zijn ze ook niet zelf, het is hun spiegelbeeld. (grapje)

groetjes Elsbeth

Ingrid den Ouden schreef op donderdag, 29 januari 2004, 23:29:


Zou het zo kunnen zijn dat de paarden niet zozeer schrikken van hun spiegelbeeld als wel van een voor hun onbekend bewegend object. Wij zien een haarscherp spiegelbeeld maar misschien komt het bij paarden wel heel anders "binnen".
Mijn ervaring is dat alle paarden wennen aan spiegels geplaatst in een manege. Net zo goed als dat je een paard kunt wennen aan andere vreemde objecten.
groeten
elsbeth