Elke Straatman schreef op vrijdag, 2 juli 2004, 16:00:


*************
Ja, ik heb er net zelf mee te maken gehad. Heb een pupje opgevoed en inderdaad ook aan m'n paard gewend. Wel eng hoor, die grote hoeven en zo'n klein pupje. Gelukkig is m'n paard heel lief en vriendelijk tegen m'n hondje.

Wat ik gedaan heb was eerst de hond natuurlijk aan het paard wennen en het paard aan de hond. Dat heb ik gedaan toen de hond heel jong was (puppie op de arm, lekker veilig, even snuffen) maar toen niet los laten lopen, dat durfde ik echt niet. Later zette ik haar - heel zielig hihi - in de voerbak van het paard, waar ze niet uit kon, terwijl ik m'n paard borstelde. Zette ze af en toe wel een keel op, maar als je daar wat aandacht aan besteed en alleen aandacht geeft op die momenten dat ze netjes stil is, toen ging dat snel over (ik had dus een KLEIN pupje/hondje, klein genoeg voor de voerbak .

Weer wat later, toen ik zeker wist dat m'n paard m'n hond wel ok vond, mocht ze in de stal lopen, maar hield ik een lang zweepje bij de hand. Ik deed dan alsof ik m'n paard borstelde, maar in feite was ik aan't opletten of m'n hondje ook te dicht bij de hoeven van het paard kwam. Als dat gebeurde en ik kon het ongezien doen, kreeg ze een fikse pets met de zweep op'r kontje, lijkt zielig maar alles beter dan onder zo'n hoef geplet te worden!!!! Zij dacht dan dus dat het van die hoeven kwam, en dat ws ook de bedoeling. Het duurt bij sommige rassen wel lang voordat ze echt zelf goed gaan opletten. Toen ze wat ouder was mocht ze los meelopen met het paard, lette ze dan slecht op, dan stampte ik b.v. op de grond zodat ze schrok en dan zag ik haar inderdaad meteen schrikkend naar de hoeven van het paard kijken (dus ze verbond het daar wel mee). Ik moest dat wel doen, mijn hondje is gewoon te klein om een risico te nemen dat m'n paard er een keertje half op trapt. Als je een Sint Bernard hebt, is het wat makkelijker misschien

Nu is ze anderhalf en vindt het helemaal geweeeeeeeeldig om met m'n paard mee het bos in te gaan. Met een grotere hond kan dat al veel eerder, maar mijn hondje is dus maar heel klein (ik heb een Cotonnetje, zo'n knuffelbeertje-formaat), ze heeft wel een geweldig uithoudingsvermogen maar het duurde toch wel een tijd voordat ik het echt vertrouwd vond om haar los mee te nemen met het paard.

Wat ik ook met haar geoefend heb, en nog steeds oefen, is een "plekje" voor haar maken in de bak (m'n jas b.v.) en haar dan daar vanaf het paard naar toe sturen. Ze moet daar dan blijven liggen terwijl ik aan het rijden ben, loopt ze weg dan stuur ik haar terug (kan ff duren voordat ze dat snappen hahaha). Dan weer roep ik haar mee en mag ze een paar rondjes meescheuren (vindt ze prachtig), en dan stuur ik haar weer op die plaats. Toen ze aan die plaats gewend was, ging ik er steeds dichter bij staan met m'n paard. Uiteindelijk kun je je hond dan dus vlak bij je paard roepen en zal hij/zij weten dat hij daar ook zal moeten BLIJVEN. Dat lijkt me erg handig in een bos of zo. Ik ben nog niet zo ver dat ik het vertrouw dat ze dat buiten de bak ook goed doet, dus voorlopig stap ik nog af op de weg naar het bos toe, als er een auto aankomt (ze wil nog weleens onverwachts wegspringen als ze schrikt van een beweging van m'n paard).

Eerste vereiste is natuurlijk dat je hond goed luistert en niet bang is voor je paard. Ik heb zelf een heel bescheiden en best schrikkerig hondje wat ook nog heel klein is, dus dat is soms best lastig te "besturen vanaf m'n paard.

Het resultaat van dit alles is heel leuk. Als ik nu naar m'n paard ga, rent de hond al vooruit met flapperende oortjes van "ja leuk! We gaan lekker naar't bos!" en als m'n paard m'n hond ziet gaat meteen dat hoofd omhoog van "Hee, daar heb je die kleine witte, dan zal die rooie zo ook wel d'r achteraan komen". Hihi. Roos (m'n hond) weet precies wie van de paarden van mij is, en lijkt ook erg op hem gesteld. En andersom ook! M'n paard lijkt het best gezellig te vinden met de hond erbij in het bos. Vind ik toch wel uniek. Hij kijkt altijd even naar achteren waar ze is. Lief he ....

HannahFroukje schreef op vrijdag, 2 juli 2004, 21:49:


Bedankt voor je reactie. Er zitten zeker wat goede tips bij. Wel grappig dat je pup zo klein was dat je haar in de voerbak kon zetten, maar ik denk dat dat bij onze pup niet gaat lukken. Maar die oefening in de stal met het zweepje, tja daar zit wel wat in, de pup moet inderdaad leren dat die grote hoeven ( helemaal van een Tinker ) erg gevaarlijk zijn.
Het "nadeel" van een Flatcoat is dat ze super enthousiast zijn en daardoor ook best druk ( op een leuke manier hoor ) maar ik denk dat ik er echt in het begin voor moet waken dat de pup niet als een dolle hond om het paard heen gaat lopen. Dus eerst veel oefenen op afstand en als ik hem vasthoud. Hoe dan ook ik vind het allemaal erg spannend, maar het lijkt me inderdaad super als je uiteindelijk met je paard door het bos rijd en je hond kan ook mee. Heb jij je hond ook echt geleerd dat ze niet achter het paard langs mag ? Ja, dat kan natuurlijk ook weer met dat zweepje. Trouwens wel leuk als je zo'n klein hondje hebt, neem je haar ook wel eens mee op het zadel ? Nou, nogmaals bedankt, ik ga me maar weer eens voorbereiden op een lekkere bosrit ( nu nog zonder hond ) Groetjes, Elke.

Elke Straatman schreef op zaterdag, 3 juli 2004, 10:21:

> Bedankt voor je reactie. Er zitten zeker wat goede tips bij. Wel
*********
Wel doen op een moment dat je pup niet in de gaten heeft dat die tik van dat zweepje komt (is LASTIG! ).

*********
Ja, bij een flatcoated zou ik daar ook mee beginnen, dat hij weet dat hij respect voor het paard moet hebben. Anders loop je ook het risico dat hij later totaal zonder angst wild blaffend en misschien happend mee gaat rennen als je met je paard in draf gaat. Niet dat iedere hond dat doet natuurlijk, maar flatcoateds zijn inderdaad errug enthousiast.

Hoe dan ook ik vind
**********
Nee, ik heb mijn hond geleerd dat ze naar het paard moet blijven kijken (en dat ze als ze dat niet doet dus niet oplet een vervelende tik zomaar ergens vandaan krijgt). Dat heeft haar wel respect voor de hoeven bijgebracht maar gelukkig geen angst. Verder heb ik mijn paard geleerd dat hij op mijn HOND moet letten. Dan liet ik mijn hond b.v. naast z'n achterbenen zitten (blijven), liet ik het paard achteruit yo-yo-en , en zodra hij met zijn snuit parallel aan de hond kwam (dus een hele paardlengte achteruit gelopen), dan kreeg hij wat lekkers ... en de hond ook natuurlijk. Zo gaat je paard wel naar je hond kijken hoor!!! Ik begon met de hond niet helemaal bij de achterbenen (zolang dat teveel risico was). Nu kan ik er gerust op zijn dat m'n hond op m'n paard let, maar m'n paard let ook op m'n hond!

In het bos hoef ik er nu niet meer op te letten. Roos heeft wel de neiging om als Torop in stap is, te dicht bij z'n achterbenen te lopen. Ik had het liever niet, maar erg is het niet, omdat ze dus nu wel blijft opletten. Als Torop rustig is, laat ik het zo. Is hij wat onvoorspelbaar, dan draaf ik telkens aan zodra ze te dichtbij loopt, en dan neemt ze meestal wel weer wat meer afstand of gaat ze ernaast lopen ipv er vlak achter.

Moet wel zeggen dat ik enorm gemazzeld heb met zowel paard als hond. Ik heb nooit een liever paard gezien met honden, hij vindt haar gewoon leuk! Roos vindt m'n paard ook wel leuk, en ze heeft verder geen angst meer voor hem, loopt onder hem door als het zo uitkomt (maakt Torop niks uit gelukkig), maar hij moet met z'n snuf niet te dicht bij haar komen want dat blijft ze eng vinden, die grote snuit.

***********
Wel geprobeerd, maar eh ... ik kwam er gewoon niet op terwijl ik m'n hond vast had. Paard stond geduldig te wachten en vond het prima, ik zet haar ook weleens op zijn rug, vindt hij ook goed. Iemand zou haar dan aan moeten geven. Maar dan zou'k het nog niet echt prettig vinden, want soms is mijn paard nogal een druktemaker en mijn hondje is geen held! Dus daar zou ze ontzettend van schrikken als hij opeens heftig zou gaan doen. Ik wil dat in de bak weleens gaan oefenen, kijken of het gaat.

HannahFroukje schreef op zaterdag, 3 juli 2004, 13:17:


Wij hebben een paar jaar geleden een tocht te paard door de Ardennen gemaakt, en onze gids had ook een klein hondje bij zich.
Het hondje sprong op haar bevel vanaf de grond zo voor op het zadel. Dan reden ze een stuk samen ( zelfs in gallop ) en daarna sprong het hondje er weer af. Ook als we langs de weg moesten of door een dorpje kwamen zat het hondje bij haar op het paard. Echt super gaaf om te zien. Maar ja, ik denk niet dat het voor iedere hond te doen is, niet alle rassen kunnen zo hoog springen. We reden daar wel op een Merens, en die zijn natuurlijk niet zo heel groot. Nou ja, wie weet springt jou hond ook nog eens voor bij je op het zadel, maar ik hoef dat natuurlijk niet te gaan proberen bij een Flatcoat.

Elke Straatman schreef op vrijdag, 2 juli 2004, 16:00:


hoi!
ik heb een berner sennen van 2, boris, en die gaat ook mee als ik buiten ga met mn paard.
hij gaat al van toen hij een pupje was mee naar de manege, dat is wel belangrijk, ze mogen niet bang zijn van paarden! anders durven ze niet naast je lopen... nu is zo'n grote hond idd wel minder "kwetsbaar" dan een kleintje, hij heeft al 2x een paard op zn tenen gehad, zonder veel 'schade'

volgens mij is het wel zeer belangrijk dat je hond heel gehoorzaam is. ik heb hem als kleintje nooit meegenomen op wandeling met mn paard. wel hondenschool gedaan, en veel zonder leiband gewerkt!!! zowel als k met hem ging wandelen, als met de fiets. dan kan je vroeger ingrijpen als er wat scheelt. ook veel gewerkt op afstand. als hij mee gaat met mn paard, laat ik hem zitten als ereen auto passeert. je weet nooit...

het is echt mooi om die 2 samen te zien, hond en paard! boris neemt othello mee aan het halster, als ik alleen ga wandelen (moet je zeker ook af en toe doen, want als de hond eens door omstandigheden niet mee kan heb je een probleem! dan loopt hij je achterna als hij niet gewend is af en toe achter te blijven!) komt hij goeiedag zeggen als k trug ben, echt lief, hij springt dan tegen othello op, en legt zn poten tegen zn flank, om aan mij te kunnen...

ik hoop dat je er wat aan hebt!
veel succes ermee!

groetjes

julie meulebrouck schreef op dinsdag, 6 juli 2004, 11:33:


Ik heb veel ervaring met honden en honden opvoeden en een eerste handigheidje die ik je nu al kan geven is het volgende;
Overal wordt geleerd de hond links van je te laten lopen, zitten enz.
Dit is natuurlijk als je je hond later mee wilt nemen ronduit onhandig; dat is nl aan de kant van het verkeer en niet in de berm.

Leer dus de pup, rechts alle oefeningen te doen. Mocht je ermee op puppy of later een gehoorzaamheids cursus gaan doen, leg ze dan gerust uit waarom je dit doet, iedereen zal het snappen.
Het spreekt voor zich, wanneer je met slipketting zou trainen, deze dus ook omgekeerd om moet !

Wees alsjeblieft voorzichtig met een jonge pup wat beweging betreft; het is in feite tot z'n eerste jaars niets anders dan een zak zachte botten !
Het mooiste zou zijn als je hem zelf de beweiging zou kunnen laten nemen die hij nodig heeft en hem echt laat rusten wanneer hij moe is.
(Dit betekent dus dat je het spelen met andere honden maar kort mag laten duren en fietsen met de jonge hond natuurlijk helemaal uit den boze is)

Neemt niet weg dat je al heel veel met hem kan oefenen !
Succes, astrid

astrid de rooij schreef op dinsdag, 6 juli 2004, 13:43:


Hoi Julie en Astrid,

Bedankt voor jullie reactie, alle tips en adviezen zijn welkom.
Leuk hoor Julie, dat je met je hond en paard samen het bos in kan.
Ik hoop dat ik dat over twee jaar ook kan zeggen ! Maar daar gaat inderdaad heel wat oefening aan vooraf.
Astrid, weet jij misschien dan ook de reden waarom ze je overal leren je hond aan de linkerkant te laten lopen ? Of is dat net zo'n onzinnig verhaal als dat we op de manege leren dat we altijd het paard aan de rechterkant moeten hebben ? Ik denk dat je de hond moet leren dat hij zowel links als rechts moet volgen en gehoorzamen. Gelukkig maakt het voor mij niet zo heel veel uit, we wonen aan de rand van het bos en daar kan verder geen verkeer komen dus dan maakt het niet zo heel veel uit aan welke kant de hond volgt.
Ik weet dat puppy's rust nodig hebben en zeker nog geen lange afstanden kunnen lopen, en dat zal ik hem zeker ook niet aandoen. Maar hij moet wel vanaf het begin de paarden leren kennen ( en omgekeerd ). De puppy cursus die ik ga volgen wordt gegeven op een manege, dus dat is ook wel grappig. Het moeilijkste van het puppy/paard gebeuren lijkt me het begin; als de pup in de buurt van het paard loopt ( in de stal, bak, buiten met poetsen enz. ) Dat hij niet zo maar onbezonnen onder het paard door gaat rennen. Als hij met dat gegeven bekent is, dat dat gevaarlijk is, ben ik denk ik al een heel eind. Ik kreeg al de tip om dat met een zweepje te doen, de pup zachtjes aantikken zodat hij schrikt en denkt dat dat een been van het paard is. Hebben jullie ook wel eens geoefend in de bak, lopen met paard en hond tegelijk ? Astrid, dan is het wel weer handig om terug te vallen op het feit dat we ons paard altijd rechts en onze hond altijd links laten lopen.

Groetjes Elke.

Elke Straatman schreef op donderdag, 8 juli 2004, 14:13:

Heel verstandig.


Ik denk dat het toch wel heel belangrijk is, dat je niet alleen je pup opvoedt, maar ook je paard!


Ja, ik heb dat wel geoefend ja. Ben nu zover dat ze los mee kan lopen en dat ze netjes naast de voet blijft lopen. Maar kost wel moeite, vind ik om dat voor elkaar te krijgen zonder dat je risico neemt dat je paard per ongeluk op je hond stapt.

Elke Straatman schreef op donderdag, 8 juli 2004, 14:13:


Hoi Elke,

het is in ieder geval belangrijk dat paarden voor de hond iets heel gewoons is, waar hij weliswaar met respect, maar zonder overdreven gedoe mee om leert gaan. Ik heb altijd de jonge honden op veilige afstand gehouden (ze zijn gewoon te kwetsbaar en een ongelukje is natuurlijk zo gebeurt) maar ze wel altijd mee genomen met alles. Dus met poetsen op een veilige afstand maar wel ergens vast, en met rijden in de bak ook.

Lopen met het paard en hond zou ik pas doen als hij wat ouder is en alle oefeningen goed beheerst, het is voor de pup veel te verleidelijk om half onder je paard te gaan lopen !

laat je even weten als het puppy is gearriveerd ? groet astrid

astrid de rooij schreef op donderdag, 8 juli 2004, 22:16:




Hoi Astrid, ik zal het zeker laten weten als onze pup er is.
Ik heb er ontzettend veel zin in, weer een nieuwe uitdaging. Met mijn paard ben ik het vorige jaar door en diep dal gegaan ( mijn schuld, ik werd bang en zo zijn we samen in een soort neerwaartse spiraal terecht gekomen ) maar nu gaat het weer heel goed en daar ben ik ontzettend blij mee. Ik ben een echte recreatie ruiter, maar durfde dus het bos niet meer in. Nou dan is de lol er snel af, en ik werd maar banger en banger.
Ik ben wat grondwerk gaan doen ( basisoefeningen ) en was zo verbaasd over de goede reacties die ik van mijn paard kreeg dat ik daar weer moed door heb gekregen. Ach en ik ben nog steeds geen held hoor, maar ik kan weer genieten van een bosrit en mijn lessen gaan heel goed. Geweldig om weer op één lijn met hem te zitten ! En misschien is dat niet iedereen met me eens hoor, maar ik denk dat wat dat betreft de "opvoeding" van hond en paard redelijk overeen komt. Dominant zijn ten op zichte van je paard en de roedelleider spelen ten op zichte van je hond is beide erg belangrijk.
Maar ik moet daar echt mijn best voor doen, het "baasje" spelen zit niet echt in me, ik heb lang gedacht dat als ik maar lief was voor mijn dieren dat het allemaal vanzelf ging. Maar naast die liefde zijn discipline en leiderschap echt nodig. Train jij trouwens honden of zo ? Of heb je er zelf gewoon een aantal ? Groetjes, Elke.

Elke Straatman schreef op vrijdag, 2 juli 2004, 16:00:
Hoi Elke,
Ik heb ervaring met het rijden te paard met hond.
Saar mijn spaniel gaat altijd mee.
Ik heb haar van het begin af aan laten wennen aan paarden( fokker had ook paarden). Tijdens haar opvoeding heb ik haar heel netjes leren volgen.
Omdat ze niet bang is voor paarden én netjes kan volgen was het een kwestie van samen voegen van twee dingen die ze al kende, dus ook hier geldt eerst het grondwerk....
Groetjes Martine