eddy DRUPPEL schreef op maandag 15 januari 2007, 19:50:


Awel Eddy, bij deze zijt ge uitgenodigd.
Sporen moogt ge thuislaten en zweep heb ik zelf wel liggen

Maar of da ge ze zo interessant zult vinden, das iets anders.
Is maar nen doodgewone 13 in een dozijn knol zenne.

(En als da bericht nu ni doorkomt, dan krijg ik iets. Is al den 3de keer dat ik da opnieuw moet typen. Pn doet raar)

Ans Jondral schreef op maandag 15 januari 2007, 20:51:


Pff, ik moet echt moeite doen om de discussie te blijven begrijpen en het dan ook nog eens vertalen naar Engelse hulpen....

Maar goed, wat Angele zegt : Vraag je niet téveel stelling? Of te snel, te hard, is Tempête voldoende opgewarmd op dat moment, zit je zelf wel goed ontspannen, want dat laatste maakt ook erg veel uit.
Vraag iemand te kijken naar je schouders : zijn die gelijk, zak je niet weg naar één kant, zit een schouder hoger etc, hetzelfde met je bekken, niks optrekken, niet wegdraaien. Ademhaling : Ga na of je goed zit; voeten onder je bekken, schouders boven je bekken, kijk vóór je, niet opzij of naar beneden, let op je (buik) ademhaling etc.
Dat wat zij laat zien kan wel eens scheef zijn in jouw lichaam!

Vertaal dát dan naar wat Antoine je allemaal gezegd had. Vaak denk je dat je recht zit maar is er toch nog een scheefheid, heel verradelijk.

Ikzelf heb net nieuwe laarzen en een hele scheve rug.
Ondanks al mijn lessen, mijn CR cursus zit ik toch wat scheef. Dat zie je absoluut niet aan de buitenkant, want ik compenseer mijn scoliose en bekkenscheefstand in mijn rug zodat je niks kunt zien.
Maar bij het poetsen van mijn nieuwe laarzen ontdekte ik dat mijn linkerbeen véél meer tegen het paard aanligt dan mijn rechterbeen, de schacht van de rechterlaars had namelijk nauwelijks slijtage en de linker zag er al heel vuil uit.

Zo zie je maar, CR instructrice, dagelijks geef ik zitles aan anderen, en nóg kan ik het niet alleen af want er is niemand die mijn scheve lijf in de gaten houdt Naar anderen kijken is anders dan het zelf doen he....

t Wordt weer tijd om zelf terug les te gaan nemen.

Pien

Christel Provaas schreef op maandag 15 januari 2007, 20:45:


Gelukkig, dat is ook wat ik doe, begon alweer flink in de war te raken. Toen ik les had van Antoine moest ik steeds mijn handen extreem naar links of naar rechts zetten, en in eerste instantie niets met mijn benen doen. Maar mijn hand kwam dus wel helemaal over die manenkam heen.

Wat betreft dat gewicht, dat snap ik toch nog steeds niet. Vond het eerst heel logisch, gewoon het wijken voor druk principe. Heb een tijd op ijslanders gereden van een belangrijk man in die wereld. Zijn ijslanders waren op gewicht ingereden, en als ik naar links ging hangen ging het paard naar rechts. Leek mij heel logisch.

Had les van mijn fysiotherapeut, een leerling van antoine. Mijn pony was volgens mij linksgebogen, omdat dat haar makkelijke kant was. Ze wou geen rechterstelling aannemen. Moest van haar inderdaad op mijn linkerbil gaan zitten. Had niet veel later les van Antoine. Hij zei tegen mij; je hebt een rechtsgebogen paard, neem dat maar van mij aan. Leg ik mijn zadel erop, hangt deze helemaal naar links.

Ik heb het idee dat er ook tussen de mensen die volgens de manier van antoine lesgeven, veel verschil zit.

Ans Jondral schreef :>

Jawel , ík herken het.
En je hebt zelf het gevoel dat je teveel naar links zit terwijl je dan pas hartstikke recht zit.
BD was ook linksgebogen, ikzelf trouwens ook (Alexandertechniek).
Ik heb dat opgelost door voor mijn gevoel iets uit het lood te gaan zitten naar links , me goed te laten observeren en dat plaatje in mijn gedachten te houden. Zo ontstond er een nieuw plaatje en kon ik leren recht te zitten met mijn scheve rug.

Ans Jondral schreef op maandag 15 januari 2007, 20:58:


Wacht nou niet te lang anders sluipen oude gewoontes er zo weer in.
Kan me voorstellen dat het moeilijk is allemaal.
t Was ook pas je eerste dag, misschien was je wat te gespannen omdat je het nu helemaal alleen moet doen....

Spirithorses schreef op maandag 15 januari 2007, 21:41:


Ans, vertel eens of je dit herkent van dat wat naar links zitten enzo, dan kan ik met je blijven meedenken.
Op het gevaar af dat dit heel moeilijk is via Internet.
Vertel nog eens wat meer over die handenhouding enzo, kan ik me er een beeld bij maken.

Pien

Spirithorses schreef op maandag 15 januari 2007, 21:34:


Zou allemaal best wel kunnen.
Naar beneden kijken, dat doe ik. Genoeg commentaar op gekregen van Ilke. Probeer daar dan ook op te letten.
Voor de rest weet ik het eigenlijk niet zo.
Zal waarschijnlijk wel scheef zitten, want heb net als jij ook een scheef bekken. (En daardoor soms last in m'n rug. Paardrijden is trouwens goed tegen rugpijn, heb ik al gemerkt.)
Als er iemand is, aan wie ik eens kan vragen om te kijken, zal ik dat doen.
Als er überhaupt iemand is aan wie ik het kan vragen. (Zit hier midden in lrv-land, die het blijkbaar niet eens een probleem vinden om manke paarden over hindernissen te jagen. etc... Dus niet echt mensen van wie je advies wilt.) En ik rij op uren dat er niemand op stal rondloopt. (Hou van m'n privacy en veel plek in de piste.)

Er is natuurlijk ook nog wel een verschil tussen beseffen wat je mis doet en het ook effectief niet meer mis doen.

Toen het vanmorgen fout ging, heb ik verschillende keren m'n paard stil of in stap gezet en met mijn ogen dicht proberen te voelen wat er fout ging.
Zonder succes.

Ans

Ans Jondral schreef :

OP met dat hoofd. Zo richt je je energie ook naar voren ipv naar beneden en is je paard vanzelf al voorwaartser.


Heeft Ilke niks gezegd over je scheefheid? Geen tips gegeven daarvoor?

> Er is natuurlijk ook nog wel een verschil tussen beseffen wat

Ja. Maar de oplossing begint bij de erkenning



Ogen dicht is niet altijd een goed idee, ook al ben je geneigd om dat te doen. Ogen dicht beteklent namelijk dat je 'in jezelf' gaat en je een stukje minder verbindt met het paard. Effe rustig stil gaan staan, eens diep zuchten en even pas op de plaats maken willen ook wel helpen.
En niet teveel gelijk perfect denken te moeten doen.
DENKEN te MOETEN. Snap-je-um?

Voelen weet je wel.... dat vrouwmensengedoetje....
Uit dat hoofd en in dat gevoel!!!! Desnoods na een lekkere huilbui.

Pien

Spirithorses schreef op maandag 15 januari 2007, 21:56:


Ja, ik herken het.
Eerste keren dat ik erop zat, leek het alsof ik ongeloofelijk scheef zat.
Nu is dat al minder. Ik merk ook in de bochten, op de linkerhand dan, dat wanneer het fout dreigt te gaan en ik mijzelf nog herstel door meer op m'n linkerstijgbeugel te gaan steunen, dat Tempête zich dan ook heel nog snel herstelt.

Mmm handenhouding. Redelijk hoog, armen geplooid en vanuit de elleboog 1 lijn via de teugel naar de mond. Ik moet ook sturen vanuit mijn elleboog. (doe ik soms ook wel eens mis) Stelling door zijwaartse beweging in elleboog, weg van de schoft niet naar achter of boven. (Ook moeilijk, heb de neiging om mijn handen te laten zakken en naar achter te bewegen ipv naar opzij)

Ik moet op alles letten.
Net of je absoluut niet kan paardrijden en alles nog moet leren.
Ik heb echt 101 gewoontes af te leren.

Echt rot trouwens, dat ze het mij niet inneens 'goed' hebben aangeleerd. Had me een hele hoop moeite bespaard.

Ans Jondral schreef :


En dat mocht? Dat meer druk zetten in de linkerbeugel?
Moest het niet vanuit je bekken komen, bijvoorbeeld door wat meer op je linkerbil te gaan zitten of je linkerknie te laten zakken?



Moet effe wennen aan de hoge teugelvoering die jij beschrijft, als ik trainingsdingen doe houd ik mijn handen zeer laag maar wel ver ruiteen, maar ook wel vanuit de ellebogen opzij gericht.
Inderdaag, altijd VOOR je, dan blijft je lijf recht en ga je niet draaien.

Wat moest je nou doen met die hand over de hals?