jo schreef op vrijdag, 4 juni 2004, 9:59:

Falka is niet zadelmak gemaakt

Bij het zadelmak maken van Bjork zijn we heel erg aktief bij betrokken, en we leerden zelf ook allerlei oefeningen. De tweede week gingen we er steeds naar toe. Eigenlijk was het niet de bedoeling dat ik op haar zou gaan rijden. Dat werd eigenlijk een dag voor we haar weer haalden duidelijk.
Ik ben 49 kilo, dus makkelijker nog voor Bjork om haar balans goed te vinden. En ik zit haar niet echt in de weg.


Voor Bjork hebben we heel goed gezocht naar een manier die goed was voor haar, en waar wij ons ook goed bij voelden. Juist door haar verleden zijn we ons in allerlei andere methodes gaan verdiepen om het op te proberen te lossen, en is ons aardig gelukt
Ze is nu al een stuk moediger en zelfstandiger. Nu waren haar paniekaanvallen al een stuk minder geworden dan vroeger. Maar na haar training lijkt ze echt vreselijk trots op zich zelf, en ze doet vreselijk haar best voor ons.

Groeten Esther

jessica schreef op vrijdag, 4 juni 2004, 12:26:


DIT vind ik echt een horrorverhaal, Jessica. Nu hoop ik toch dat jullie niet denken dat alle Westernpaarden zo worden ingereden he ? Bij mij en mijn paarden is dat wel effe anders gegaan : Gewoon vanuit het grondwerk naar zadelpad erop, zadeltje erop, aan het zadel schudden, in de beugels staan been erover, zitten, lopen enzovoorts. Dit alles in een tijdsbestek van WEKEN. Niet in een uurtje. Gedver, schandalig hoor ! Pien

jo schreef op vrijdag, 4 juni 2004, 9:59:

Ha wij blij dan dat we in juli weer naar huis gaan. Nog 2 weken en dan komen wij naar jouw Noorwegen, hoop dat het dan nog zo warm is als nu.

En toen wij Isabella kochten hebben wij wel degelijk gekeken hoe er door die fokker met de pony's werd omgegaan. Overigens vroeg hij meer aan ons dan wij aan hem, want we kregen van hem niet zomaar een pony mee. Het leek wel of we examen moesten afleggen. We kregen eerst koffie en een koek en toen een heel gesprek, geen pony gezien. Pas toen hij overtuigd was van onze goede bedoelingen met zijn te verkopen pony, mochten we naar de wei. Mijn man direct helemaal in de ban van Isabella.

Maar nu nog altijd kun je merken dat ze goed behandeld is geweest en ook wat ze wel of niet heeft geleerd daar. Want soms doet ze iets dat ze niet bij ons heeft "geleerd" en waar ik me dan wel eens over verbaas. Ze heeft daar bij die man ook wel eens een kleinkind op de rug gehad, dus dat vond ze hier ook gewoon heel normaal dat er een nichtje van mij op ging zitten. Die man zat altijd op zijn hurken tussen de pony's iedere dag, gewoon even buurten. Nou nog altijd, als ik op mijn hurken ga zitten, komt ze direct gelopen. Enz. Grappig dus. Ze heeft daar "maar" 3 jaar gestaan (maar wel de veulentijd is denk ik toch de leerperiode).

Groeten,
Ingrid

jo schreef op vrijdag, 4 juni 2004, 9:59:


Toen ik 12 was heb ik mn haflinger zelf zadelmak gemaakt met mn papa. Nu moet ik er wel bij zeggen dat onze kennis op dat gebied toen praktisch nihil was...maar alles ging heel goed, gewoon op het gevoel. was wel een hele 'coole' pony. we hebben hem op de wei, heel rustig, een hoofdstel aan gedaan, een zadeldoek op zn rug gelegd, en ik erop. papa heeft hem dan een paar keer de wei rond laten stappen. was zodanig bezig met dat rare ding in zn mond dat hij helemaal niet op mijn pluimgewichtje lette! een paar dagen later zadel erop, en ik reed alleen door de wei! nooit enig probleem mee gehad!

iemand die ik ken maakt hele dagen paarden zadelmak. hij is heel veel en erg rustig met zo'n paard bezig, zodat het hem kenten vertrouwd. hij leert het paard aan de longe lopen(aan het halster). dan laat hij ze aan het hoofdstel wennen (in de box). voor de volgende stap ben je met 2: 1 iemand neemt het dier gewoon aan de longe. de andere heeft het paard vast aan de dubbele longe ('lange teugels). in het begin loopt het paard enkel op de enkele longe, maar de persoon met de dubbele neemt steeds meer ovet, zodat het paard langzaam de werking van het bit leert kennen en begrijpen. nog later loopt het paard met zadel op de rug aan de dubbele longe, en uiteindelijk gaat de ruiter erop (aan de longe). tegen dan kent het paard het zadel, en is het al wat te besturen en in te houden, zodat nodeloos getrek en gesleur overbodig is! dit duurt wel enkele weken! maar tegen de tijd dat de ruiter er aan te pas komt, is het paard rustig en evenwichtig!

ik hoop dat je er iets aan hebt!

groetjes, julie