Nou voor de liefhebbers die dit volgden: onze mendoorgangen.
Gisteren diverse dingen uitgeprobeerd. Bij het hoofdstel vastpakken vond madame helemaal niets en schudde boos met het hoofd. Gevolg, het ging maar net goed over dat paaltje. Zo min mogelijk doorgangen genomen, maar we ontkomen er niet aan. Paar keer ging het rakelings goed. Op de terugweg echter ging het mis. Bij de eerst volgende doorgang stopte ze al een meter van te voren en deed net of ze het super eng vond. Dan moet je aansporen en tevens geruststellen. Kiest ze ineens voor een andere opening. Ja dat ging dus helemaal niet. Mijn man kon haar nog net op tijd pakken (ik heb geen zin in gepluk aan het bit)
Echter bij de laatste doorgang ging het echt mis en dat was voor mij ook de druppel hoor. Ze stopte weer, wil weer gaan uitwijken, maar ik zette haar aan zo van toe maar meisje. Echter ze neemt een sprong en we komen vast te zitten met 2 wielen. Ze moest terug, dat kon niet anders. Echter bij het zijwaarts teruggaan komt ze weer op dat afgezaagde paaltje uit, dus springt er vanaf en de wagen schiet los. Mijn man was te laat nu om haar hoofdstel vast te pakken. Terwijl ze los schiet springt ze het fietspad op (ligt er pal naast) bijna bovenop een fietser. Dat ging net goed. Alles nog heel, maar ik erg geschrokken. Isabella zal het nu ook wel gehad hebben met die dingen.

Ik denk alleen dat ik nu begrijp wat de grootste boosdoener is. Nl. dat `getrek` aan haar mond. Ik ben altijd heel rustig met mijn handen en vraag weinig van haar mond. Ze doet heel veel op de stem. Echter bij deze maffe kronkel die we moeten maken moet ik haar bewust sturen en nog snel ook. Maar ook tevens inhouden nu ze steeds in draf er door wil. Dat levert nog al wat druk op in haar mond. Ik denk dus dat daar het grootste probleem zit. Dat los ik niet op. Alleen maar als ik rechtdoor kan en dat kan niet. Dus nu acuut met de gemeente gaan onderhandelen. Voorlopig rij ik niet meer daar in het bos. Jammer, maar ik wil mijn paardje een beetje sparen (en de wagen ook).

Overigens iemand ooit van jullie met een mentoestel gewerkt? Zo niet dan moet je er eens eentje in elkaar knutselen en dan eens zien wat een kleine beweging van je hand al doet met de paardenmond. Schrik je nog van.

Ding is makkelijk te maken. 2 Haken in de muur op ca. 15 cm afstand. Touwtjes erdoor met aan 1 uiteinde (richting grond) een gewicht of blok hout van ca. 1 kg en aan het andere uiteinde een leidsel of teugel. Pak een stoel en rijden maar. Valt knap tegen, niet dan?
Ik vind dat dit niet alleen voor menners gebruikt moet worden, maar ook voor beginnende ruiters. Zodat ze zich bewust worden wat je doet met de paardenmond.

Groeten,
Ingrid

Ik wilde even reageren op jouw verhaal over mennen en over het harde trekken aan het bit.
Ik ben net begonnen met het trainen van mijn welsh pony voor de wagen.
Sinds 2 jaar gebruik ik bij het rijden de bitless bridle, en natuurlijk ook bij het mennen.En ik moet zeggen dat gaat fantastisch, ondanks alle raad van mensen die het "beter weten "; dat zonder bit te gevaarlijk is om te mennen en je kan niets doen zonder bit."
Zonder bit kan ik haar makkelijk stoppen, ook als ik hard moet trekken,en in ieder geval beschadig ik haar mond niet, wat met een bit wel kan gebeuren met alle gevolgen van dien.
Ik heb genoeg paarden gezien met open gescheurde mondhoeken en bloeduitstortingen in de mond vanwege het harde trekken aan het bit.Plus dan het nog moeilijk wordt om het paard het bit in de monde te laten nemen naderhand.
Sinds ik niet meer een bit gebruikt, heb ik een veel meer handelbare pony.