Marsha de Blieck schreef op Fri, 14 May 2004 22:17:32:


Hi, voordat je paard goed gewend is aan de cs geen porcupine doen hoor! Je wilt namelijk nu dat ze leert stil te blijven staan en te ontspannen als je haar met de cs aanraakt. Pas als dat er goed inzit en ze echt niet bang meer is kun je ermee werken om haar wijken voor druk te leren... Groet Ilona PS je kunt wel porcupine doen met je handen als ze daar niet bang voor is.

Marsha de Blieck schreef op Fri, 14 May 2004 22:17:32:


Hoi Marsha,

Laat Flenna eerst wennen aan de CS, anders gaat ze wijken uit angst. Dat kun je beter niet hebben.
Als Flenna echt opdringerig is met snoeppies, toch maar wel goed opletten en misschien maar niet geven hoor. Door de eerdere mails van vanavond besef ik me wel dat je eerst het wederzijds vertrouwen en respect goed in orde moet hebben, anders freet Flenna misschien toch 2 bener. Met Falk heb ik het wel zo gedaan, maar het ging ook niet gelijk goed. Gek hoe snel je dat weer vergeet

Groeten Esther

Hoi Ilona,

Bedankt ik zal morgen of zondag nog eens proberen om The Friendly Game te
spelen met de CS, hebben meer mensen hier eigenlijk problemen mee dat hun
paard de CS eng vind ?! Hoe kan je je paard het beste er aan laten wennen,
Flenna heeft de CS al wel goed bekeken maar zodra ik haar ermee aanraak
draait ze haar hoofd om en doet een stap opzij ... Ik doe het allemaal heel
erg voorzichtig, ik zal wel proberen met mijn hand The Porcupine Game
proberen ...

Groetjes Marsha

Marsha de Blieck schreef op Fri, 14 May 2004 22:35:58:


Je wilt niet weten hoe eng bala die cs vond Maar goed, die vond alles eng.

Let er op dat je niet te voorzichtig doet hoor. Vaak zie je mensen dan zo'n beetje sluipend naar hun paard toe gaan zo van 'het is niet eng' Het paard ziet echter juist een mens wat erg verdacht doet en vindt het nog enger. Gewoon net doen alsof er niks aan de hand is, geloven dat ze het niet eng vindt. Zelfverzekerde houding en rustige bewegingen. Goede timing, dwz: haal hem direct (wel rustig) weg als ze stil staat. Veel approach and retreat, zoek het punt op waar ze hem nog net accepteert (kun je zien aan je paard), ga net daarvoor weg en ga daarna net weer iets verder. Samen met een goede timing, rustige beweging, zelfverzekerdheid kom je er dan wel

O ja nog een handige truuc. Houd het uiteinde (het leertje) in je hand en aai haar daarmee. dat vinden paarden meestal veel minder eng!

Frans Veldman schreef op donderdag, 13 mei 2004, 9:43:

Bijna mee eens, Frans. Ja, je gaat variabel belonen. Alleen de clicker is een 'afgesproken signaal' het vertelt dát wat je nu doet (r.voorbeen optillen bv) is wat ik wil. Op het moment dat het optillen van het voorbeen vrijwel een 2e natuur wordt van het op op een bepaalde cue (commando) ga je variable belonen. Te weten variabel clicken.... Nog steeds is de clicker het afgesproken signaal alleen dat signaal wordt niet iedere keer meer gegeven. Wel volgt op íedere click een beloning. Het paard tilt bijvoorbeeld het been 3x op voor 1 click. Of het tilt zijn been net iets hoger op voor een click. In die zin is de beloning variabel en bouw je die af.
Jouw vergelijk met geld is een hele goede. Vroeger deed je een heitje voor een karweitje. Je waste een auto en kreeg meteen je beloning; een kwartje, een gulden, whatever. Tegenwoordig is dat dusdanig afgebouwd dat je rustig een maand wilt wachten op je geld. Maar je wilt het nog wel steeds hebben dus enig onderhoud in je beloningen is noodzakelijk anders krijg je inderdaad extinction.

En wat de ultieme beloning voor zijn/haar paard is mag iedereen voor zich weten. Voor mij zitten er veel voordelen aan voer maar da's persoonlijk.

Rosita Compagner schreef op zaterdag, 15 mei 2004, 15:17:


Dat laatste gebruik je voor shaping. Met variabel belonen wordt volgens mij toch echt bedoeld dat je niet meer op iedere click een beloning uitdeelt. Dat is tenminste wat er bedoeld wordt met operante conditionering, en dat is hoe de professionals het doen.


Ook dat bedoelde ik anders:
click = kwartje
beloning = ijsje

Je kunt natuurlijk direct na het geven van een kwartje deze inwisselen voor een ijsje. Maar na een tijdje, als iemand kennis heeft gemaakt met het kwartje, wordt het kwartje zelf de beloning. Kinderen zijn blij met een kwartje, terwijl ze een kwartje niet eens kunnen eten!

Maar ok, ik weet hoe clickertraining in de "populaire" vorm eruit ziet. Alleen halen ze daar nooit de spectaculaire resultaten mee als die ze halen in het circus, bij de opleiding van hulp- en geleidehonden, bij de filmindustrie, etc. Jammer dat niet iedereen die gaat clickeren eerst een psychologieboek gaat lezen over operante conditionering...

Groeten,
Frans

Groeten,
Frans