Sophie Vonk schreef op zondag, 7 december 2003, 11:46:

Hoi,
Maar dat is nu juist zo moeilijk; altijd ervoor zorgen dat je paard je kan vertrouwen. Dan mag je eigenlijk geen fouten maken. Mijn pony vertrouwt me wel; als ze ergens bang voor is dan durft ze alleen door mij te volgen bijvoorbeeld, maar een echte leider ben ik niet. Ik kan haar niet altijd "helpen"; doe in haar ogen denk ik vaak domme dingen (vooral als ik bezig ben met iets heel anders in haar buurt). Er zijn legio voorbeeld (waar ik even niet zo snel opkom) die je fout kunt doen bij je pony waardoor ze je niet meer als alpha dier zien. Dus ik let er niet meer zo op; als ze me maar vertrouwt en me niet direct onderste boven loopt haha; beetje respect moet ze wel voor me hebben.
Groeten,
Ingrid

Jah precies, het klinkt makkelijker dan het is . Ik ben natuurlijk al blij als Donus wat respect voor me heeft zoals nu, maar jah, ben een enorme perfectionist, en als ik Pat Parelli of wie dan ook in dat circuit zie met hun paard, das zoooo mooi, dat wil ik ook bereiken! Lijkt me zoiets moois! Maar jah, geduld, en dan kom ik er uiteindelijk wel he

Groetjes Sophie

Sophie Vonk schreef op zondag, 7 december 2003, 11:46:


hihihihi, had een beetje ruzie met de pc, dus bleef een tijdje klikken.......zie gevolgen...

Met overgeven bedoel ik dat je jezelf in de ogen durft te kijken en in ziet hoe machteloos je eigenlijk bent tegenover een paard. Het is een eer dat ze iets voor je willen doen.

Emania

Hahahahh jah dat ken ik, ik vind werken met paarden iets dat ook erg goed is voor de mens. Je leert jezelf beter kennen, leert jezelf kritischer te bekijken en niet 1,2,3 aannemen dat je geen enkele slechte eigenschap hebt . Meer geduld, overzicht in soms wel chaotische situaties.

Lijkt me leuk om er ook eens mee kennis te maken
Ga die site die je op hebt gegeven even beter bekijken
Groetjes Sophie