Normaalgesproken hebben we altijd electrolyten in huis om oa de minerale zouten bij de paarden aan te vullen op dagen dat het erg warm is en ze veel zweten als gevolg van het werken. Het zijn bij ons voornamelijk de Haflingers en de Fjord die daar behoefte aan hebben, de anderen herstellen veel sneller en makkelijker van de zwaardere ritten.
Ik weet zeker dat hun systemen daar meer op 'ontworpen' zijn.

Nu is het op en wil ik het zelf even mengen.
Ik meen dat Jan S dat ook zo doet.
Hoeveel zout moet je toevoegen per emmer water? Jan S, volgens mij hebben wij het er een keer over gehad, maar ik vind die berichtwisseling niet meer terug. Heb je ook literatuur voor me waaruit blijkt dat het net zo effectief is als je het zelf mengt?

HC, hoe doe jij dat daar in je warme klimaat?

Overigens viel me op dat Izzy na een 3 uurrit van vandaag haast een hele emmer water leeg wilde drinken , terwijl de Quarter en de Arabier totáál geen dorst leken te hebben.

Groet, Pien

Spirithorses schreef op maandag 3 juli 2006, 2:48:


Hallo Pien,

Hieronder een kleine uitleg van iemand van 't enduranceforum.

Electrolyten is de verzamelnaam voor; natrium, kalium, magnesium, calcium en chloride.

"Paardenzweet bevat naast wat eiwit, lactaat, ureum en latherin (weet niet wat dat laatste is) per liter ongeveer 3.5 gram natrium, 6,0 gram chloride, 1,2 gram kalium en 0,1 gram calcium. Een paard dat hard werkt verliest ongeveer 10 liter zweet per uur dus ongeveer 100 gram electrolyten (intensiteit hoger dan endurance). Het idee om paarden ruim voor de start electrolyten te geven is niet gebaseerd op de gedachte dat je electrolyten kunt stapelen (dat kan namelijk niet) maar om er voor te zorgen dat je paard niet gedehydreerd (dus uitgedroogd) of met een tekort aan electrolyten aan de wedstrijd begint. Daarnaast kan je paard op deze manier wennen aan de smaak voor het moment dat die electrolyten echt noodzakelijk zijn.

Tijdens een wedstrijd over 160 km verliest een paard ongeveer 50 liter zweet ofwel 500 gram electrolyten. Het voer van sportpaarden bevat 50 tot 100 gram electrolyten per dag en het is dus onmogelijk om dit verlies tijdens de wedstrijd te compenseren. Zelfs als je een paard zo gek kan krijgen om tijdens de wedstrijd 100 liter isotone dorstlesser te laten drinken (0.9 gram electrolyten per liter) vul je slechts 90 gram electrolyten aan. Drinken is dus vooral een manier om het vochtverlies te compenseren en geeft niet de mogelijkheid om het electrolyten verlies te compenseren. Dat moet gebeuren via de voeding en eventueel zelfs met speciale electrolyten pasta's. Zelfs als een paard tijdens die 160 km 4 maaltijden eet krijgt hij slechts 200 gram electrolyten binnen terwijl hij er 500 kwijt raakt. Dit voorbeeld ter illustratie hoe belangrijk het is om endurance paarden adekwaat en uitgebalanceerd (electrolyten in de juiste samenstelling en hoeveelheid) te voeren. Een paard dat start in een wedstrijd met een uitgeputte of onvoldoende electrolyten voorraad heeft een grotere kans om in de problemen te komen dan een paard met een volle electrolyten tank".

Deze tekst is vrij vertaald uit Equine Exercise Physiology blz 139 - 141. Dit hoofdstuk is geschreven door de uit Engeland afkomstige Dr David Marlin die gespecialiseerd is in inspanningsfysiologie van paarden en dan met name de thermofysiologie.

Ik weet wel dat je geen wedstrijden rijdt, maar geeft toch een beetje een idee.
Wat je ook kan doen bij je koudbloeden is bij warm weer voor de wandeling de hals helemaal nat maken, ze moeten dan zelf iets minder zweet produceren en verliezen zo ook minder zouten.

Je kan ook zelf een mengsel maken van keukenzout (NaCl) en dieetzout (KCl), dan heb je de belangrijkste electrolyten Natrium, Kalium en Chloride in een goede verhouding bij elkaar. Dan moet je geen dure potjes kopen.
Mengen gelijk gewicht.

Hoeveel je moet geven is dus niet zo heel eenvoudig.
Ik geef ook naargelang ze gezweet hebben, altans dat probeer ik in te schatten. Ik geef Ulke (fjord) b.v. na een training van 3 u.met dit weer 30 gr.
electrolyten.Ik heb ze een tijdje zelf gemengd, maar ik koop ze nu terug kant en klaar,puur uit gemakzucht .Ik merk hierbij geen verschil.
Bij mij hebben ze ook altijd wel verschillende likstenen. Ik ga ervanuit dat als ze veel tekorten hebben ze er wel meer zullen aan likken.

Ik zal tegen vanavond proberen de tekst van Lew Hollander proberen te vinden hierover,'k moet nu weg.

jan seykens schreef op maandag 3 juli 2006, 6:07:


Ik moet altijd aan de paarden van mijn opa denken, als ik lees over langdurige inspanningen. Die mannen konden wel zo verschrikkelijk zweten voor de ploeg, terwijl ze dat werk dagenlang moesten doen.
Wat ze kregen was water, als ze terug op de boerderij kwamen eerst een klein beetje (om de lippen nat te maken, zei opa altijd), dan uitspannen, de stal in om wat uit te rusten en te eten. Als ze dan weer uit stal gehaald werden om hun middagwerk te gaan doen mochten ze zoveel drinken als ze wilden.
Die beesten moeten toch ook enorme hoeveelheden zouten zijn kwijtgeraakt, mogelijk dat hij nooit de gevolgen opgemerkt heeft, maar ik weet zeker dat ze niet anders als een liksteen kregen. Wist die man veel.
Heeft een paard dan zoveel voorraad waar hij uit kan putten dat een tijdelijk zout tekort geen zichtbare gevolgen heeft? Of veroorzaakte dat op den duur een nu bekende ziekte ?
Ja herstellen deden ze zoals ze deden, hij had geen vergelijkingsmateriaal.
Wat zijn de kenmerkende gevolgen bij jullie paarden van een zouten tekort? Is dat alleen minder snel herstellen?

piet
nah' tuurlijk Natuurlijk

Spirithorses schreef op maandag 3 juli 2006, 2:48:


Ik heb er hier op PN een topic over geschreven.

Voor geacclimatiseerde paarden is voor onderhoud en normale rijbelasting geen extra zout nodig. Het ophangen van een zoutlik is voldoende.

Om electrolietenverlies bij zware belasting te voorkomen is het enige wat je kan doen het paard zoveel mogelijk warmte kwijt te laten kunnen. Voorkomen dat het overmatig GAAT zweten. DIT IS CRUCIAAL!
Als een paard eenmaal warmer wordt en veel gaat zweten is afkoeling ZEER moeilijk en tijdens belasting onmogelijk zelfs.
Het water over de hals gieten wat je bij endurance ziet is vaak contra-productief omdat tot het sluiten van de bloedvaten aan het huisoppervlak kan leiden en dus tot STIJGING van lichaamstemperatuur....

Om te voorkomen dat door toch overmatig zweten het electrolietenverlies een probleem wordt, moet je zorgen dat
- het paard met een goede voorraad vetrekt en dat is een dikke buik vol stro en vocht
- en kun je het drinkwater aanvullen met gewoon zeezout in een oplossing van 1 gram per liter
Ikzelf haal hiervoor zout van een natuurlijke zoutlik een stukje verderop.

LET OP! Alleen zout toevoegen als er echt overmatig gezweet is!

Voorkomen is echter het leitmotif.
Gisteren heb ik een serie afgesloten van 10 dagen over 14 sessies met Capricho. 60 bergkilometers aan de lange lijn gedraafd en 80 onder het zadel gereden.
Daarbij zijn het voorkomen van stress, zowel lichamelijk als geestelijk en maximale warmte uitstraling sleutel. Het voorkomen van geestelijke stress is belangrijker dan normaal gedacht wordt. Kijk naar de druipende paarden na 10 minuutjes links-rechts-troelala bij ringdressuur.
Ondanks de gerichte leersessies en pittige lichamelijke belasting onder de zuid spaanse zon, alleen een niet overdreven natte plek onder het zadel hier bij Capricho. Wel fokking warm hier, wel flink belast, geen korrel extra zout nodig.

HC

Spirithorses schreef op maandag 3 juli 2006, 2:48:

Daar heb je een tijd terug toe je daar mee zat een link naar een wetenschappelijk publicatie van ontvangen Pien.
Het resultaat was dat 1 gram zeezout per liter drinkwater oplossen het meeste en beste resultaat gaf.
Het herstellend vermogen bleek echter beperkt tot het aanvullen van normaal verlies. Voor het aanvullen van verlies door overmatig zweten was lange hersteltijd nodig en dan niet in uren maar in dagen...

Overmatig is lastig te kwantificeren in een vuistregel.
HEEL globaal kun je stellen dat wanneer een werkend paard evenwichtig nat is onder het zadel en op de schouders en flank, dit normaal is.
Een paard dat tot bovenop de kont nat is en zweet dat van de hoeven af stroomt zijn overmatig.
Daartussen ligt de oranje temperatuurzone.

Nogmaals.
1. Zorg voor een optimale koeling van met name de rugspieren. Niet te veel oppervlak bedekken, ventilatie van de ruggengraat, luchtcirculatie aan de huid- en afvoer van zweet van onder het zadel.
2. Voorkom geestelijke stress!

HC

Huertecilla schreef op maandag 3 juli 2006, 10:06:

WOW, slordige typo! per TIEN liter.... Sorry.

HC

Huertecilla schreef :

Ik vind die link dus nergens meer.

1: De rugkoeling is dus een probleem met de grote westernzadels.
We hebben wel 100 % wollen pads, maar je weet hoe groot die dingen zijn.
Ook de Fjord is in perfecte conditie en zweet niet overmatig; alleen borst en hals. De Haflingers zijn nog niet in voldoende conditie voor dit soort lange ritten dus die gaan nooit mee. Ik betwijfel of het me ooit lukken gaat een Haf als Diesel (mooi zwaar type, 1.56 groot) in conditie voor dit soort ritten te krijgen; hij is bovendien een draafpaard-, geen galloppeerpaard en dat is een wereld van verschil. Ow hij galloppeert prachtig hoor, maar hij houdt dat niet lang vol, het vergt meer van hem dan draven. Maar goed, dat hoeft hij dus ook niet van ons.

Fanny (ook Haf, kruising) is een betere lange afstandsloper, daar zijn we mee bezig, die kan best wat uren mee, maar zij is het type dat haar reserves gaat opteren, die geeft niet op en dat is niet zo slim voor een paard als zij. Het blijft een koudbloed, hoewel kleine Izzy (Fjord) dus wel weer loopt als een tierelier. Moet wel zeggen dat zij vermoeider thuiskomt dan de topfitte Arabier en Quarter.

Ik heb liever een paard dat aangeeft dat hij moe wordt dan een die dóór gaat, over zijn grenzen. Het is mijn ervaring dat de meeste paarden dat echt moeten leren. Hoewel het natuurlijk altijd het beste is dat je het zover niet hoeft te laten komen, maar soms doet een paard dat zelf door heel druk te beginnen en halverwege in een gat te donderen. Zo heeft Izzy inmiddels door schade en schande zélf geleerd dat ze het beste gelijkmatig kan bewegen.
Fanny heeft dat nog niet in de gaten; die begint veel te druk en je eindigt erlangslopend. Daarom kan zij nog niet mee op echt lange ritten.
Da's voor mij een van de graadmeters.

Gisteren 31 graden hier, zo'n 30 km gereden, lager tempo dan anders, meer gestapt omdat we met een halfgevorderden groepje waren en we erg veel wandelaars en 'wielerterroristen' (goeie he Eddy, die houden we erin) tegenkwamen, amper bezwete paarden dus, laat mij zien dat ze in goede conditie zijn.

Met name de koudbloeden dus krijgen electrolyten voor en na zo'n rit.
Ga ik nu op de wei kijken dan staat daar een topfitte Arabier, dus die herstelt prima. Nu was het ook geen zware rit gisteren, we zijn wel meer gewend.

2: Geestelijke stress hebben mijn paarden absoluut niet op buitenritten, ze zijn lekker ontspannen, 'erbij' , hartstikke voorwaarts, oortjes naar voren, blij, enz. en als ze al geestelijke stress zouden hebben dan zou dat tijdens het 'bakwerk' zijn, en dan nog kan ik dat tot een minimum reduceren, het ligt er gewoon aan hoe je rijdt, wat je je paard laat doen en op welke manier enz.

Ga ik nu over naar het bericht van Jan.
Groet, Pien

Spirithorses schreef op maandag 3 juli 2006, 11:11:


Is misschien nog te kort dag , want je bent nog niet zolang bezig met spelt endergelijke bij te voeren , maar merk je al verschil? Op zoon lange rit , in dat warme weer...

Gr Esther

Piet schreef :

Sloom, doffe ogen, doffe vacht, niet blij zijn, maar wat voor zich uit staan staren, gewoon geen zin hebben terwijl je weet dattie normaalgesproken echt anders in zijn vel zit.....
Ik denk dat ze op den duur balans-, coördinatieproblemen, nierproblemen zouden krijgen maar dan ben je al veel te ver. Waarschijnlijk dat Jan of HC meer daarover kunnen vertellen.

Het verschil tussen vroeger en nu zou kunnen zijn dat de werkpaarden vroeger als werkpaarden werden gebruikt voor het werk waarvoor ze gemaakt waren en we nu veel recreatiever en ik denk ook wel ongezonder met paarden bezigzijn. Zou het zoiets kunnen zijn?
Bovendien waren mensen vroeger veel beter in staat om naar hun paarden te kijken en met simpele boerenmiddeltjes een paard goed te houden.

Welke doorsnee manegemiep kun je daarmee vergelijken?
Toch? Weet het niet hoor, ik bedenk me ook maar wat....

Groet, Pien

van lennep schreef :

Nee, tijdens het dagelijkse werk merk ik niks hoor, dat was ook niet mijn insteek.

Maar Jack en ik stonden zojuist nog Bombita te bekijken en we hebben besloten dat ze binnenkort het gras op mag. Het gaat met haar heel goed. Natuurlijk weet je niet of dat hormonaal is of van de spelt, ik denk het laatste, want zó'n wondermiddel is het nou ook weer niet.
Maar ze doet het heel erg goed en schuurt nog steeds veel en veel minder dan vorig jaar. Toch genezen wondjes erg slecht bij haar en volgens Gerrit heeft ze suikerziekte, dus we hebben nog een hele weg te gaan.

We voeren nu een week of 2 het verse hooi dat pas van het land af is en dat we geen 6 weken hebben laten liggen. Prachtig glanzende paarden en nu de modder opgedroogd is zien we ook mooi glanzende hoeven, dus ach.... het zal wel allemaal meegevallen zijn.... Niks koliek, gisting, vergiftigingsverschijnselen van dat verse hooi.

Geen gehoest meer zoals met het andere hooi dat we hadden (maar dat was dan ook van afgelopen seizoen).

Dus we zijn tevreden.

Na vrijdag kan ik jullie meer vertellen over spelt, dan komt Ben Mijten van de Mijten diervoeders in België eea doorspreken want we willen kijken wat we samen kunnen betekenen voor de eczeempaarden in België. Ik zie ernaar uit.

Groet, Pien

Spirithorses schreef op maandag 3 juli 2006, 12:42:


Interessant Pien! Ook ik voer trouwens nu het verse hooi! Wat met smaak verorberd wordt. Heb je inmiddels de pro-biotica? En zo ja... heb je ook het bericht van Geertje gelezen over die 'levende' bacterien? Of het wel zoveel nut heeft?
Verder zat ik de bedenken dat ook in Propolis misschien gifstoffen uit JKK kunnen zitten..... Dus of dat nu ook zo'n goed idee is?
Misschien beter levende gistcellen geven... b.v. een dobbelsteentje verse gist per dag?

Groetjes,
Wil.

Spirithorses schreef op maandag 3 juli 2006, 11:11:


Er zijn risico's verbonden aan het geven van electrolieten.
Electrolieten zijn alleen nodig bij extreme inspanningen (160 km en meer).
Daar komen jou paarden denk ik niet aan.
Geef je electrolieten, dan maak je de kans op uitdrogen alleen maar groter.
Ik zou even googlen op dit onderwerp en kritisch bekijken of het echt nodig is.

Wil schreef op maandag 3 juli 2006, 12:52:


Hoi Wil,

die alkoiden(ofzo)? in in propolis?? hoe dat dan? ik hoop het niet, dat gebruiken wij echt té vaak!!

Marielle

marielle schreef op maandag 3 juli 2006, 13:33:


Hi Marielle, ja! Die Alkoiden bedoel ik wel degelijk... OP het Kruiskruidforum staat meer info daarover maar volgens mij is het wel degelijk ook in honing aangetroffen...
Dus waarom dan niet in Propolis? Of zou het zo kunnen zijn, aangezien dit stuifmeelkorrels zijn, dat dit zo vroeg in het voorjaar gemaakt wordt dat JKK dan nog niet bloeit? Volgens mij verzamelen bijen het hele jaar door stuifmeerkorrels... dus ook van JKK...

Maar vertel jij eens... waarvoor gebruik jij Propolis en met welk resultaat?

Groetjes,
Wil.

Wil schreef op maandag 3 juli 2006, 13:36:


hoi Wil,
ik weet niet hoe het gemaakt word, zal eens op kruiskruidforum kijken straks. maar wij hebben een tube Aloe propolis creme. voor menselijk gebruik, en soms voor de hond. dus wondjes.. en ik ookop mn jeugdproblemen . de hond heeft nog al eens iets aan zn pootjes en dan gaat dat er ook wel eens op, of Aloe vera jelly ofzo
brandwonden, gewoon vanalles. en het heeft meestal een verzachtend, en genezend effect. bij paard nog niet gebruikt, ik bedenk me opeens dat dat wel eens zou kunnen werken bij de soort mok van mn bijrijdpaard.. :)

groetjes Marielle