Michiel en Lianne schreef op vrijdag, 7 mei 2004, 23:16:
> Verder is aangetoond dat opgaat hoe meer kunstmest en pesticiden
> zijn gebruikt op het gras, hoe groter de kans op laminitis bij
> de paarden die dit eten.
Frans:
Waar en door wie is dit aangetoond? Ik wil daar wel wat meer over weten. Met namen dat van pesticiden komt mij vreemd over: Een plant die last heeft van insecten staat immers ook onder stress...
---
Poeh, daar moest ik even heel diep over nadenken en ik weet een half antwoord op je vraag. Ik heb dit onthouden van een seminar waar ik zo'n 2 jaar geleden bij was. Ik weet nog zeker dat het onderzoek is uitgevoerd in Australie. De naam van één van de onderzoekers was geloof ik Prouse, maar zeker weten doe ik dat dus niet. Ik zal zoeken of ik het nog ergens terug kan vinden, in mijn papieren of op het internet.
Met pesticiden worden niet alleen insectenverdelgende middelen bedoeld maar ook onkruidbestrijders. De aanname van de onderzoekers was n.a.v. de onderzoeksresultaten dat paarden restjes van pesticiden binnenkrijgen op graasland waar die pesticiden gebruikt zijn en dat de inname van deze giftige stoffen een verhoogd risico geeft op laminitis. In het geval van kunstmest was de verklaring tweeledig, paarden hebben een verhoogd risico op laminitis als zij restjes van kunstmest binnenkrijgen, en kunstmest zorgt voor stress in de planten. Telkens werd ook de link gelegd naar de verstoring van de natuurlijke balans in de paardendarmen. Het lijkt erop dat, welke oorzaak er ook aan het begin van de keten staat (van teveel fructaan gegeten, tot een niet afgekomen nageboorte, of hoge doses anti biotica, etc.) een ernstige verstoring in het stofwisselingsproces van het paard leidt tot een intern vergiftigingsproces dat dan weer leidt tot laminitis. Sommige paarden zijn hiervoor veel vatbaarder dan andere (maar dat is toch eigenlijk bij elke ziekte zo, bij mensen idem dito). Er is waarschijnlijk nog veel nieuw zowel als aanvullend onderzoek nodig voordat de puzzel rondom laminitis in z'n geheel ontward is...
---
> Bemesting is een van de factoren die stress in de plant kunnen
> veroorzaken. Als gevolg van de bemesting verandert in korte tijd
> het micromilieu rondom de plant gigantisch! Niet alleen het
> aanbod van groeistoffen verandert maar als gevolg van de mestgift
> kunnen ook bepaalde micro-organismen zich enorm vermenigvuldigen
> terwijl andere soorten juist de das wordt omgedaan. Vandaar mijn
> verbazing over de opmerking in een eerdere mail waarin Frans
> veldman schreef bemesting geeft een verminderde kans op
>
hoefbevangenheid.
Frans:
Stress in een plant kan ook ontstaan doordat de plant gebrek heeft aan voedingsstoffen. Jouw bewering kan evengoed waar zijn. Waarschijnlijk hangt het dus van het tijdstip af wat je aantreft: Direct NA het mesten is door de verstoring van het micromilieu de stress groter, op wat langere termijn is door het aanwezig zijn van voldoende voedingsstoffen de stress lager. En de snelheid waarmee je het micro-milieu wijzigt kun je verlagen door een middel te gebruiken dat de voedingsstoffen langzaam vrij geeft (kunstmest is niet ideaal maar in dit opzicht beter dan gewone mest), het gaat dan geleidelijker.
___
Tja, je hebt slecht en nog slechter. Maar gelukkig ook goed en nog beter (overbegrazing voorkomen, zelf composteren en wormen mest gebruiken, groenbemesters)
Kunstmest is in mijn ogen niet slechts 'niet ideaal' maar gewoon slecht. Niet alleen omdat reststoffen-inname vergiftigend kan werken, maar vooral ook omdat het je land op de langere termijn alleen maar uitput (zie wat Piet hierover schreef). Daarnaast kost de productie en het transport van kunstmest enorm veel energie en is het ook om die reden een heel milieu-onvriendelijke keuze.
> Wees blij met brandnetels, weegbree, vogelmuur, akkermunt, zuring etc!
Frans: Heeft iemand van jullie wel eens een paard zuring zien eten? Ik heb het ook in de wei maar de paarden eten het helaas niet. Zelfs de schapen eten het bij mij niet. Ik ben dus niet zo blij met die zuring...
---
Ja, mijn paarden eten zuring. Niet dagelijks, maar bij vlagen. Kennelijk als ze er behoefte aan hebben? Er zijn wel verschillende soorten zuring; bij mij gaat het om ridderzuring. Schapenzuring wordt geloof ik niet gegeten door paarden. Maar laat zich wel gemakkelijk uit de grond trekken
!
Verder eten mijn paarden (in de wei) oa kamille, weegbree, vogelmuur, afgemaaide brandnetels en akkerdistels, wilde tijm, rode klaver, munt, cichorei, marjolein, paardebloem(blad), smeerwortel (dat is in grote hoeveelheden giftig maar het is tevens een geneeskruid), kleefkruid, wilg, berk, diverse soorten gras, riet, braam (de blaadjes vd braamplant worden voorzichtig tussen de stekels door vastgepakt en dan afgescheurd en opgegeten).
--
> ** Als een van de planten zoals brandnetel of boterbloem gaat woekeren ten koste van het gras kun je ze *natuurlijk* met wortel en al verwijderen (dus alsjeblieft geen pesticides, gewoon een goede schop en je handen).
Frans:
Ehm, hoe wou je dat doen met boterbloemen? Het zijn geen losse planten of zo die je kan uitsteken, ze maken een groot wortelstelsel van verscheidene vierkante meters groot. Tenminste bij mij is dat zo, maar wie weet heb ik een exotische variant.
---
Ehm, dat schreef ik
Met een schop en je handen dus!
Een aantal vierkante meters, dat is 1 hooguit 2 uur werk! Dat mag toch het probleem niet zijn? En als je het daarna af en toe eens bijhoudt is het echt niet veel werk meer.
Nadat je de boterbloemen hebt verwijderd kun je evt. gras inzaaien of een andere plant naar keuze, op het vrijgekomen stuk grond. Je kunt het ook laten zoals het is, al snel zullen zich op dat stuk grond via natuurlijke weg weer grassen en kruiden vestigen. Een extra voordeel van de schop hanteren is dat de grond eens goed loskomt op die plekken. Na verloop van tijd is de grond in een paardenwei vaak zo aangestampt dat ook dat de plantengroei kan vertragen.
> Gedroogd in hooi zijn boterbloemen voor zover ik weet niet giftig meer, maar hier ben ik niet 100% zeker. Iemand anders die dit wel met zekerheid weet?
Frans:
Klopt helemaal, in hooi kan het geen kwaad meer.
--
Mooi! bedankt voor die bestiging.
--
Vriendelijke groeten,
Lianne
Warboel
